Alle inzendingen, met trefwoord rijm

Oom is bezeten van de scheve kruissteek alle onderwerpen zijn al afgekruist in het bejaardenhuis is hij al verguisd vijf sonnetten gaat men naaien deze week de oudjes vallen over het borduren aan elkaar gebreid vindt de directrice de hele boel is naar de gallemieze men voelt zich genaaid door vergane uren bewoners zijn de hele dag aan tellen…

Een dichter die niet rijmen kan, Dat noem je toch geen dichter, man! Dat is gewoon een zwijmelaar, Die breit wat woorden aan elkaar. Als ‘k al die zinnen zo es zie, Vind ‘k dat beslist geen poëzie.…

Daar zoeft iets roods. Is dat niet Sinterklaas, verwikkeld in een hedendaagse actie? Hij zit te appen in een Ubertaxi met oortjes in vanwege het geraas. De tijdgeest heeft het feestje ingelijfd. En da’s oké, zolang het rijmen blijft!…

‘Herfstdjinn’, ik had het woord nog nooit gehoord, Het is een woord dat je niet kunt verzinnen. Voortaan zal ik met galgje altijd winnen, Het is een nauwelijks te raden woord. Al weet ik onderhand wat het betekent, Voor galgje is ‘herfstdjinn’ meer dan uitstekend.…

Wat rijmt er op pijn? Niets... want pijn valt niet te rijmen. Misschien met wat zonneschijn, want een beetje warmte is altijd fijn. Of misschien maneschijn, als ik in het donker van de nacht, de slaap niet vat. Dan is mijn venster, niet zo'n donker en zwart gat. Wellicht een glaasje wijn, dat kan ook heel lekker zijn. Geeft ook wat…

Wanneer ik mijn rijm niet vinden kan, voelt de dichter in mij zich eenzaam. Wanneer mensen elkaar begrijpen gaan, wordt er onverwacht op mijn deur geklopt. Hallo rijm! Wees welkom! Woorden vinden elkaar ineens spontaan, in gedachten die vanzelf gaan rijmen. Gedichten brengen mensen rijm, binnen een ongerijmd bestaan.…

Madrid, 5 december 2005 De rijmpiet was eens op vakantie Dus vraag ik de lezer om clemantie. Het rijmen gaat me niet goed af Dit vers wordt dus beslist een saf. Maar goed, we gaan dus maar beginnen We zullen ons eens wat in gaan spinnen. Er was eens in vervlogen tijden, Een bisschop, menslievend als geen twijde. Hij liep daar rond met staf…

Bouts-rimés op ~Het universum is verzot op vorm~ van Ton Gelijk het universum ben ik dol op vaste vorm. Het is een feit dat ik niet wil bestrijden; ik kan mezelf er moeilijk van bevrijden en schrijf ik een gedichtje dan houd ik hem aan als norm. Het zit gebakken in mijn brein, dat constant wil bewijzen -met windkracht negen, dat is storm…

Een hersendokter toonde onlangs aan dat als je maar heel vaak gedichten schrijft -op onversneden rijm wel te verstaan- de geest, zelfs hoogbejaard, goed werken blijft. De versvorm schijnt er weinig toe te doen. Het werkt al bij het simpele kwatrijn, Ottava, Retourné of een Sermoen, dan wel een Ode, Balladette of Sixtijn. Er is één voorkeur…

De dans die ik Heinz Polzer eens zag maken En die tot een mislukking leek gedoemd Bij wat men nu dan een performance noemt, Deed mij beslist naar meer van zoiets smaken. Veel werk van hem staat bij mij op de plank, Aan Drs. P postuum mijn dank.…

Het is niet allemaal sonnet wat uit mijn laptop komt. Ik ben nog niet geheel besmet al denk ik af en toe temet dat ik ben afgestompt en slechts nog veertien zinnen schrijf heel keurig bij elkaar gestoken in een knellend lijf gehouden aan het metrum vijf; nou nee, vergeet het maar. Soms spring ik wel eens uit de band en heb aan regels schijt…

Hoewel ik heus geen hekel heb aan dichten (Uitstekend gaat dat na een goed glas wijn - Mijn hekeldichten lopen als een trein), Is er één versvoet waar ik voor moet zwichten. Daar kwam ik achter na uitvoerig testen: Waar ik de pest aan heb zijn anapesten.…

Acht borsten, werd op het journaal vermeld, Dus zocht ik zwaar verlekkerd naar acht tieten, Want jongen nou, dat is pas echt genieten! Niet meer dan zeven heb ik er geteld. Wim Overweg maakt meestal snelsonnetten, Maar wisselt die soms af met sonnettetten.…

Die Hanneke heeft prachtig laten blijken: Een versje schrijven is wat ieder kan, je houdt je strikt aan haar vier-stappen-plan en zie er staat al één kwatrijn te prijken. En vind je dat wat aan de schrale kant - je zou nog wel wat meer kunnen behappen - dan ga je rustig door met nog vier stappen; welaan spring maar eens lekker uit de band.…

Het is best leuk als lezers reageren Met een vakkundig in elkaar gezet Ambachtelijk en vormvast snelsonnet, Ik daag u uit dat ook eens te proberen. Benieuwd wie deze handschoen op zal pakken, En wat Ton Hettema hiervan gaat bakken…..…

Ten halve afgewrocht, ontvangen, niet geboren; gevonden algeheel, noch algeheel verloren, zoo ligt er menig rijm onvast in mij, en beidt de aangename tijd van volle uitspreekbaarheid. Zo slaapt de botte in ‘t hout, verdonkerd en verdoken; geen blomme en is er ooit, geen blad eruit gebroken; maar blad en blomme…

Ik ben stukken jonger dan ik ben onderuitgezakt mijn oudheid ken jong van geest waarin ik mijzelf verwen te dikke buik verdring voor dunne den ik laat mij in de waan van het gewen tussendoor de echte waarheid onderken in werkelijkheid veel ouder dan jonger ben ondanks ik dichter naar ontslapen ren.…

't Is waar, 't is waar, de zin van 't leven rijmt nergens op, want is geen rijm, maar wie een fout begaat in 't rijm is waardig niet meer voort te leven. februari 1925…

O lief elke letter geeft een onbekende taal, geen bibliotheek waar ik je boek vinden kan 33 becijfert gefronst de Delfts blauwe schaal, liggend in de tekening geen betere talisman O hartje een naderende datum als het cijfer, de gedachte even angstig als het eerste thuis Je diamanten ziel versnelt naar moordende ijver, een oude onschuld betraand…

Dichten is...wat ongerijmd is, rijmend maken. Dichten is...wat gerijmd is, ontregelen en ontrijmen. Dichten is...onzinnen ontbinden, en naar nieuwe zin laten zoeken. Dichten is...als vuurvliegjes vangen, die weer loslaten en nastaren. Dichten is bevrijden...…

Ik las bij vormen van rijm Over het vrouwelijk rijm. De artistieke kneep Is een extra lettergreep Ten opzichte van het mannelijke rijm. Vrouwelijk rijm tweecomponentenlijm.…

Geschuimde regels op een gedachtezee in oceanen van onvoorspelbaarheid waarin ik tijdloos onderga. drenkeling naakt zonder vinnen en schubben, filter de woorden met de kieuwen, om het zuurstofrijke vocabulaire uitzicht te vernieuwen. elders, een landschap al weet ik niet waar dat ligt als ik het rijmen kan met de mond en ogen dicht…

Een jaar al maak ik daag’lijks snelsonnetten, Van alles haal ik daarbij uit de kast. Een snelsonnet moet absoluut vormvast, Zodat ik op die hordes goed moet letten. Dan wring ik me in het korset van Driek, Een snelsonnet is míjn concours hippique!…

De wereldtop is nu aan ’t overdrijven, Haast tegelijk en zonder overleg: De paus vertrekt en Beatrix gaat weg, Maar Overweg belooft dat hij zal blijven. Die kan het voor zijn trouwe fans niet maken Pardoes met zijn gerijmel af te haken.…

De politie heeft op 5 december in een jolige bui een opsporingsbericht op hun site op rijm gezet. De wet wordt door mij wel eens overtreden. Als daarna de poëet in de agent Mij blij verrast met een vormvaste prent, Dan ben ik ondanks alles dik tevreden. Politie die mij jambisch wil bekeuren, Mij hoor je er beslist niet over zeuren.…

Ik heb mezelf betrapt ik had weer uit het zelfde vaatje getapt de woorden leken op elkaar op en neer, van hier naar daar ik heb er een ander licht op laten schijnen zodat woorden eens gebruikt verdwijnen met veel moeite en pijn moet het dan een ander rijmpje zijn maar daar gaat-ie weer ik heb geen woorden meer zo kan ik mezelf wel schieten…

er gaan dagen voorbij, geen boodschap er gaan nachten voorbij, monkelend een borrel alweer zo laat dronkemanspraat en morgen op de korrel ik kan rijmen en dichten...…

Vrij dicht zij maar vol akkoorden rijm en klank behagen haar schier onmisbaar papier en pen kiert verlangen waarin woorden; rei of dans met maat vermengt gaandeweg zinnen flaneren stuk voor stuk geschaard ineen geluk verschijnt sereen vermomd vlecht cadansen in die kering rechts of links, zij rijmt weerom ------------------------------…

een, twee hupsakee, wie doet er mee met het maken van een rijm nodig is: wat lijm aardig wat woorden een pet die je dan opzet en je voelt of je een blij of droef vers bedoelt een pen, potlood of p.c. dat alles speel je dan wat mee een komma, hier…

Eens werd droom van vele mensen sprookjes en rijmpjes genoemd en dichters waren zweverige types eeuwig tot zeuren gedoemd dichten heeft nu nieuwe vormen klinkt zwierig ook al is ’t niet op rijm hoeft niet gebonden aan normen kan ook gewoon een verhaaltje zijn persoonlijk zie ik poëzie als mooie tuin een vorm van eigen leven meer een geordende…