205 resultaten.
Brief
poëzie
3.0 met 13 stemmen 2.810 Ik schrijf u met een treurend hart:
mijn maag, thans in een strik verward,
die al de slimmigheid der art-
senijkunst en aptekers tart,
is krank, en gans en al bezeerd.
Het stuiversbroodje, onverteerd,
roept luid: 't is alles hier verkeerd!
Terwijl 't kadet, het stuiverskind,
zich even onverteerbaar vindt.
De haas, de vlugge runderhaas,
zegt…
Vandaag
gedicht
2.0 met 40 stemmen 15.462 Dit meldt men op doorreis
men is halverwege
het licht is gespleten
men ligt tussen drinken en eten
het glas speelt de meerdere
het eten vast nog een meter
men is hier geheel
gisteren vertrokken zal men morgen
als het luchtkasteel meezit
als van ouds arriveren -
--------------------------------
uit: 'Vallende stilte', 2008.…
In dit ondermaanse
gedicht
3.0 met 65 stemmen 20.774 Ik ben nog jong. Een ijsbaan is het leven.
De benen zweven en de zinnen zweven.
Vioolmuziek klinkt uit een megafoon.
De sneeuw maakt van de wereld een stilleven.
Ik tintel en ik draag een koningskroon.
Door eigen krachten word ik aangedreven
En vrienden zeilen schaterend voorbij.
Het is in hartje winter volop mei.
We schaatsen op een vloer…
Schoolmeesters
poëzie
4.0 met 27 stemmen 3.279 Hij die, - uit vrije keus - ,
En in zijn achter kamer,
Met hoofdpijn als een hamer,
En volgestopte neus,
Met klemming op zijn water,
En lusten als een kater,
En met een stijve nek,
En vijf gebroken ruiten,
En deuren, die niet sluiten,
En 't Pootje* in zijn kuiten,
Er uitziet als een gek;
Is min nog te beklagen
Dan hij, die drie paar dagen…
De ruiter
poëzie
3.0 met 25 stemmen 2.502 Een Ruiter is een mens te paard,
Omtrent drie voet hoger dan een mens op aard,
En die zich somtijds vasthoudt aan de manen en somtijds aan de staart.…
De deur
gedicht
2.0 met 96 stemmen 23.264 Ik loop door de lange gang
op zoek naar de deur met mijn naam
tot ik er ben;
ik open hem en trap
hem aan de binnenkant weer toe.
O, de vreugde een deur te hebben
met Krol erop,
de vreugde dat mijn bestaan
wat dit betreft volledig klopt.
------------------------
uit: 'Polaroid', 1976.…
Staaltjes van ijdelheid
poëzie
2.0 met 8 stemmen 1.848 Nos poma natamus.
Zo hopen dwaze paardevijgen,
Die, daar ze in 't stinkend stalvocht staan,
In hun vermeet'le drekhoop-waan
Hun afkomst onbeschaamd verzwijgen
En zweren, dat ze uit zwemmen gaan,
Door al dat gaad'loos bluffen slaan
Tot ooger glorie nog te stijgen,
Een eretitel…
tuin
gedicht
4.0 met 3 stemmen 2.028 Achter het oog gezeten, opengezet
op alles wat al gebeurd is, de bliksem
waarmee de wimper het boek dichtslaat
hoor hoe de roodstaart onzichtbaar
zich in de bruidssluier opwindt en ontzeg
het potlood het doodgaan
de hond die opkijkt naar de verbazing
zijn licht dat blind op iets nieuws wacht
de boom waaruit langzaam
een slang valt, steeds…
Droomlot
gedicht
3.0 met 13 stemmen 2.386 Je toonde me vannacht de kamers weer;
geheel dezelfde. 't Werd de eerste keer
dat ik ze zag van duizend malen meer.
Jij was toen nog mevrouw en ik meneer.
We stonden waar wij later zouden leven.
Er was nog niets over ons heen geweven.
Zo is het tussen ons een tijd gebleven
en daarna kwam je voornaam op een keer.
In deze doodsslaap…
Erasmus
gedicht
3.0 met 19 stemmen 3.365 Waar medemensen zwart zien zie ik wit.
Ik wens het tegendeel van wat zij wensen.
Verdomd als ik niet tot de duivel bid
Wanneer god weer in trek is bij de mensen.
Daar is toch echt niet veel bijzonders aan.
Dat is gewoon een snuifje rebellie
Dat geen oppassend heerschap zou misstaan.
Ik lach als ik mijn medemensen zie.
Maar wat als heel de…
LIBERTY
gedicht
4.0 met 4 stemmen 1.848 Soms, in een etalage, komt gij voor,
tussen geslachtgenoten opgesteld.
beskleed met nieuwe kleren en vermeldt
het kaartje op uw borst de prijs waarvoor.
Dan weet ik weer hoeveel ik u behoor.
Het enige wat in mijn leven geldt
wordt binnen op de toonbank neergeteld.
Wij gaan er samen voor een uur vandoor.
’s Avonds na zessen is de…
Baanvegerslied
poëzie
4.0 met 1 stemmen 252 Leg reis aan! leg reis aan!
't Leven is een gladde baan.
Bittere borrels of melk en saffraan!
- Vegertje, bind mij mijn schaatsjes eens aan. -
'k Heb het voor grotere lui wel gedaan.
Leg reis aan!
Bittere borrels of melk en saffraan!
- Vegertjelief, hoe leg ik het aan?
Vegertje! 'k ben hier voor 't eerst op de baan. -
Wil je niet…
Eieren
poëzie
4.0 met 3 stemmen 387 Ofschoon men natuurlijk voor eieren eer naar een hen zou gaan,
Krijgt men echter geen goede eieren zonder een haan.…
Kadaver
gedicht
3.0 met 5 stemmen 4.534 Een afgedankte autoband
rechtop in het water
blijkt dichterbij te zijn
de rug van een hond,
drijvend in een vloot
van voorbehoedmiddelen
met zijn poten naar beneden,
met de andere boten mee,
langzaam naar de sluis waar hij
wacht, rustig op en neer
zolang het nog niet gaat
in fase met de zee.…
Praagse Mist
gedicht
4.0 met 10 stemmen 2.006 De Karlsbrücke. Een decembermorgen.
Een klok. Het is op slag van tienen.
Ik voel zijn jas van gaberdine,
Zijn dunne lijf daarin verborgen.
Ik denk aan sinaasappelbomen.
Zijn bed vannacht rook naar seringen.
Hij rilt. Hoort hij de krekels zingen?
We zien de zwarte Moldau stromen.
Ik weet maar weinig van zijn dromen.
Zal straks zo tegen vieren…
Het water de stank
gedicht
3.0 met 6 stemmen 3.006 Er was veel rommel op de brug te zien.
Ik zag onder de brug. Naar alle zijden
leek zich vuile troep daar te verspreiden.
De lucht was zurig. Een minuut of tien
dat ik daar stond, in 't gas, mijn kleren stonken,
mijn neus toonde verwantschap met wit krijt
laat mij daar midden in de smerigheid
een knal vernemen dat mijn oren klonken.
Asjemenou…
Zo helder is het werkelijk zelden
gedicht
3.0 met 5 stemmen 1.928 Zo helder is het werkelijk zelden, men ziet
het riet wit voor de verte staan
iemand klopt aan, vraagt water, het is
een verdwaalde jager
het antwoord is drinkbaar, zijn kromme weg
uitlegbaar in taal
in zijn weitas een bloedplas, het water
verspreekt zich al pratend in wijn
kijk, zegt hij, omstreeks het riet wijzend bij wijze…
Eine Kleine Nachtmusik
gedicht
3.0 met 13 stemmen 3.849 Terwijl hij onder de vleugel sliep
alsof geen morgen hem meer riep,
begonnen zacht op 't wit en zwart
van 't doodstil glanzend mechaniek
de snelle maten van het lied
dat in zichzelf verdronken sliep,
dat in zichzelf verzonken zag
naar wie het riep
met klare, jubelende kracht.
Haastig en diep gelukkig schiep
Mozart zijn kleine nachtmuziek…
aan de maan
poëzie
5.0 met 5 stemmen 2.869 Hoe straalt gij zo, met heldre gloed,
Door 't loof dier appelbomen,
Waar eens uw vriend zo welgemoed,
Zich droomde zoete dromen?
Omsluier uwe zilverglans,
En blik gelijk gij blikkert,
Wanneer gij op de dodenkrans,
Van 't jeugdig meisje flikkert!
Vergeefs ziet gij zo rein en klaar,
In dit priëeltje neder;
Ach! nimmer…
De slang
poëzie
5.0 met 2 stemmen 511 Een slang
Is niet heel dik, maar naar proportie te lang;
Schoon sommige slangen, die van Amerika komen,
Bijna zo dik zijn als eikenbomen:
En menige Leidse diender maakt een mens niet half zo bang,
Als zulk een Amerikaanse slang.
Over het geheel wordt een slang zelden geprezen
Of het moet zijn bij het Brandspuitwezen.
Voorts zou hij, zoals…
van eiland naar land
gedicht
3.0 met 3 stemmen 1.528 Varend van eiland naar land: een eenvoudig
tafereel van roestig wit ijzer, splijtend
beslagen groen water waar ik naar kijk
kijkend zeer goed bewust ben ik mij
van mijzelf
in dit hier en dit nu, beide
niet eeuwig maar toch duuzamer
dan bijvoorbeeld een woord: ik denk omdat
de dood onmerkbaar nabij is
en terwijl het strijkje valencia inzet…
Zomer
gedicht
3.0 met 3 stemmen 2.858 Het land is warm.
De weg is wit.
Het duin is leeg.
De zee is stil.
De zon is grijs.
De dag is heel.
---------------------------------------
uit: 'Polaroid, gedichten 1955-1976'.…
Het is laat
gedicht
3.0 met 10 stemmen 4.286 Het is laat zoals ieder jaar, de tijd
zit krap in zijn heden, de dag
is steeds weer geweest
steek dus het licht aan
dat de toekomst nog uitspaart, spreek
het brood aan dat nog niet doof is, maak
de taal waar achter zijn tekens, spel
het vlees, stil de tijd, leef nog even
---------------------------------------
uit: 'De totaal witte kamer…
een zonnige ochtend
gedicht
4.0 met 10 stemmen 3.318 De zon die hem wakker sloeg
volstaan zou te schrijven:
de hamer neerkomend op de domme
of achteloze vinger
ontketent een wereldoorlog
of beter: de eerste blinde schermutselingen
in het omstreden grensland: in het jonge zonlicht
gaat het oude weerlicht nog even
volledig verloren
de rest is pakpapier, houtwol
journalistiek, psychologie…
De ware bescheidenheid
gedicht
3.0 met 4 stemmen 3.465 Vooral pygmeeën ambiëren zeer
De grote aandacht trekkende gebaren.
Luidruchtig gaan ze, denken ze, tekeer:
Maar uit hun mond komt ijl geruis gevaren.
Ze zien zichzelf graag midden op de markt
En slijten daar verschrompelde problemen
(Met moeite hier en daar bijeengeharkt)
Voor nieuwe passies. Roest voor diademen.
Al 't minder kleine is…
Europa is een woord
gedicht
3.0 met 3 stemmen 3.286 Europa is een woord, als alle woorden
Verjaagd, vernederd. Aan de horizon
Dwarrelen nog wat vage slotaccoorden.
Geen die ze hoort. Van niets meer ziel of bron.
Arm troetelkind, te vaak, te schril geprezen
Met slechte adem, achterna gezeten
Door charlatans, bemind met bullepezen.
Alleen nog kermisvolk wist hoe je heette.
In het lawaai verdween…
zonder namen
gedicht
3.0 met 2 stemmen 2.452 Als ik zie hoe machteloos de gedachten van velen
de namen omzwermen
als volièrevogels het zangzaad
beklim ik liever het naamloos ding dat een berg is
desnoods halverwege
het zwijgen te toonzetten
maar de naam te verzwijgen, niet uit eerbied
maar uit eenvoudige blindheid
en zó de stof het feit en de tijd
nauwkeurig te zeven door vlees…
Aan de maan
poëzie
4.0 met 2 stemmen 918 Hoe straalt gij zo, met heldre gloed,
Door 't loof dier appelbomen,
Waar eens uw vriend zo welgemoed,
Zich droomde zoete dromen?
Omsluier uwe zilverglans,
En blik gelijk gij blikkert,
Wanneer gij op de dodenkrans,
Van 't jeugdig meisje flikkert!
Vergeefs ziet gij zo rein en klaar,
In dit priëeltje neder;
Ach! nimmer…
De dag
gedicht
3.0 met 6 stemmen 2.735 Op de dag dat ik er was stonden de klokken zeven
de buren praatten op de balkons over vrede
mijn vader schreef een stuk over een brand
mijn moeder was gelukkig dat zij een zoon had
de ooms sneden koek ik lag geheel gesloten
de wereld gaf prompt antwoord met sportmanifestaties
de avond was vol auto’s met supporters
de tantes liepen geruisloos…
Niet te beschrijven
gedicht
3.0 met 7 stemmen 3.374 Niet te beschrijven
wat een geur doet in je neus
en in het weke van je hersenen,
een bloem,
strandlucht.
Laatst liep ik op de weg
toen langs mij streek een vleug van vroeger,
van potten inkt en rekenen,
wat ik in der eeuwigheid zou zijn vergeten,
ik liep er tegenop.
Men zegt dat van bepaalde vlindersoorten
het reukvermogen
zich uitstrekt…