"Weledele, gij primus inter pares Zegt u eens eerlijk en oprecht wat waar is, Wij zagen dat van 't Catshuis 't einde daar is Gij weet toch dat uw Laagland in gevaar is?" Het schip van staat vaart zonder kapitein Gans Hollands vloot gaat jammerlijk verloren Zolang geen "Ik val aan!" klinkt uit de toren Mag hij zich Doorman noemen…

mag ik nog even blijven kijken naar de stukjes die me dierbaar zijn die mij al vanaf het eerste moment gebiologeerd hebben door hun warm en vertrouwd voelen een eigenheid die ooit gedeeld moet zijn door mensen die stammen uit de eerste familielijn het diepte ervaren was overweldigend in verbazing en bewondering voor de…

ik slijp mijn dagen aan botte stenen vlak en nauwelijks door te zagen het is geen tijd om te wagen het is van binnen in stilte wenen de lente is vals gestart ondergesneeuwd met wit en zwart een vleugel is al vallend gebroken lijmen ligt niet voor de hand ik heb mijn pols nabij mijn hart gestoken zal moeten wachten op het licht dat landt…

ik zag je lachen in zacht wiegen kaatste gesso alle kleuren van liefde uit basis wit je penselen hand verbond de emoties die wit dartelend zich eindelijk gingen laten zien nog in de vormen van misschien een der prematuren die een eigen leven leidde binnenkamers muren jij danste en zong de mantra’s die kleuren warmte gaven…

nog altijd bewegen je handen in lichte rust als uitvloeisel van het brok dynamiek dat iedereen opvalt die jou voor de eerste keer ziet jouw ogen leggen de stukjes neer die het leven jou brengt jij puzzelt omgekeerd het is geen onvolmaakt beeld dat het bestaan jou geeft het is je lach die de laatste stukjes heeft jij overziet in…

Eenzaamheid omsluit hem, als in een kast zonder deuren. Met geen spleetje licht. Afgesloten, duister, dicht. Hij trekt zich nog verder terug in een andere wereld. De wereld van zijn gedachtegang. Daar opent hij deuren naar een prachtige zonsondergang. Hij hoort de merel fluiten, ruikt nog de warmte van de dag, vermengd met bloemengeuren…

Ik gun het de heer Martin Bosma wel Voorzitter van de 2e Kamer Ik gun het ook zijn partij de PVV Met als enig lid, de heer Geert Wilders Al 18 jaar bedreigd Al 18 jaar beveiligd Met nu 17 kamer zetels Maar uitgesloten van deelname aan ‘n kabinet Bijna ingesloten in een cordon sanitair Daarom gun ik dit de heer Martin Bosma wel Omdat hij…

soms kraakt de lucht in droge dorre tikken niet het vitale geluid van een groep horzels die zitten te bikken het kraakt onverwacht zonder dat er een sprankje leven lacht voelt alsof de dood ook af en toe nog even bewegen mag maar alles is dan al kapot hangt vele jaren in de strop en toch is er soms dat weerbarstige van…

Ze zwerven in stilte om Geen trom om op te slaan Geen poot om op te staan Alleen de klok staat stil De eeuwigheid gelijk Ze hebben geen adem meer Die is opgegaan in lucht Ze hebben enkel hun angst Die hen als een wade omgeeft: Doodsangst voor alles wat leeft…

Het verschil met de mens zoals d’ eerste Adam een gekende uit de eerste volksboomstam men weet van de fruitboom zijn rotte vruchten komen nieuwe boomstammen priemend zich luchten Ik strooi met rotte vruchten maar ’t kletst tegen 't macadam Zie ook ’t verschil met de fruitboom voorwaar het is gooien met rotte vruchten dwang tot routine zelfs…

Door alle kieren breekt het licht dat niet te stelpen is, het beitelt beelden van verlangen, rust niet maar werpt beloften voor zich uit dat eens de dood voorgoed zal overwonnen zijn. Het groen dat nu nog teer en jong zich kleurt wordt sterker, water stroomt vanuit de tempel en zal allen laven. Geen dorst, geen rouw of zelfs geschrei zal…

als ik de halve waarheid spreek is dat nog geen leugen enkel als ik niet zou deugen geraakt mijn geloofwaardigheid week als mijn geheugen hapert zo nu en dan is daarvoor niet altijd een enkele reden soms ben ik blij dat ik vergeetachtig ben, heb zo minder aan het verleden geleden. sinds ik afstand deed van sigaret en sigaar kan ik me niet…

jij hebt mij je hand gegeven die even boven een blauw witte golf leek te zweven glinsterend applaudisseerden rollers in opkomende vloed hun verfrissing in zomerse gloed jij rende lange passen vol courage in nog onbekend gebied ik kende de diepe kou die je zo niet ziet je lachte om mijn voorzichtigheid ik genoot mateloos…

jij hebt weer met licht gegooid het scherfde pijnlijk in mijn ogen ik kende de bogen van je stemmingskleuren maar dit had nooit mogen gebeuren het was geen aanval met een gestileerde protocol juist het onberekenbare maakt dol altijd heb ik je blikken kunnen lezen maar de onverwachte aanvallen tartten mijn leven overal waar…

de dominee praat heel langzaam alsof hij tevoren een slaappil heeft geslikt toch geen goede resultaten dat hij boekt kijk wat zijn kerkganger flikt Jezus verbood het geweld Petrus zijn geliefde vriend dacht hiermee Hem van de marteldood te redden geen verstandige zet het afgesneden oor van de soldaat werd aan zijn gewonde…

jij wist als geen ander de sfeer te verhalen uit de dagen voor pasen in het land van de hoven kon men bogen op het familiair informele familie en vrienden die elkaar bedienden in de eerste avondkoelte bij het genieten van de dis waarbij de afstand het welkome gemis is om gezellig met elkaar in rust van alles te bespreken de…

Ik ben een oude witte rechtse man Ik zit intentioneel vol met racisme Ik lijd genetisch aan conservatisme Ik ben niet inclusief en baal daarvan Vol schaamte loop ik naar de zonnebank Met wat geluk kleur ik weer keurig blank…

de maskers die geld en macht dragen zijn door tal van mensen hagen op parades bewonderd vuisten gebald de knuist op het hart hebben zij hun goden vereerd zwerend in ganzenpas nu heerst er een benauwende sfeer op de plaats delict waar verraad echt manifest gaat worden bij de donkere borders van de hof van getsemane lichtte…

Vandaag zit Rutte in de Tweede Kamer Maar hij voelt het krediet is op Hij moet met de billen bloot Maar dat is hij niet gewend Trekt hij aan z’n stutte, hij Rutte Of wacht hij die motie af Die motie van wantrouwen Hij kijkt naar Kaag Hij kijkt naar Hoekstra Zij kijken weg, hem weg Hij voelt zich zo alleen Hij voel zich zo eenzaam Hij heeft…

ik kijk naar je begrijp eindelijk de woorden lieftallig en rijp ja waar liefde in de tijd nog een warme dimensie is krijgt verdienste er emoties erbij juist daar waar de grenzen in jaren bepaald leken te zijn gaat groei ongemerkt achter een volledig transparant gordijn…