jij hebt ze betoverd veroverd met ogen en lach maar jouw entourage bracht slechts een eerste voorspel van liefde vingers handen en jouw armen dirigeerden de speelse dromen die zij aan haar stemmingen gaf waarin aanbidders naamloze liefde zagen iedereen kent mijn muze in haar bewegen dansen op kleur in het haar even raken…

De dag na mijn verjaring De dag van de hele dag zon De dag van de hele dag ijs Koud, dus warme wanten aan En onderkleding, dichte schoenen Extra sjaal en vooral muts Mutsen op het ijs Mijmeren aan de kant Even niets aan de hand Of toch verdrietig Nederland Want die Elfstedentocht Die blijft in de vriezer…

Dat privé ook volledig privé is, stoort nieuwsmakers vaak niet. Wat ze mensen al doende aandoen, is met geen pen te beschrijven. Wat nieuwslezers gaan lezen, moeten ze zelf maar zien. Wat feiten zijn. Wat niet. Wie slachtoffers worden. Wie daders zijn. Schending van privacy is nieuws, dat nieuwsmakers zelf schrijven, maar als lezers zelf…

ik zag je wieken op vleugels van hoop langs de fundamenten van geloof en liefde scherend op weg naar de droom het waren de drie oefeningen uit een vaag verleden die ooit aan het bestaan de nodige spiritualiteit wisten te geven hun spirit en glamour zijn verdwenen in de oppervlakkigheden van de voorbije eeuwen de droom blijft…

Het sneeuwt, d’ellende is op slag vergeten De burgers voelen zich weer even kind Plezier is het dat hen weer samenbindt Het heeft hen al een tijd niet meegezeten Er stuiven fijne vlokken van de daken Haal alle soorten schaatsen uit het vet Bureaucratie, belastingstelsel, wet? ‘t Is alles foetsie tot aan het ontwaken Voorlopig is het Winterwonderland…

Water is dunner dan olie en olie is dikker dan bloed.…

ik kende de diepte van haar blik maar de schrik om haar te volgen sloeg mij om het hart bleek een vak apart waarbij ik al mijn geestelijke lenigheid in moest zetten om bij te kunnen blijven in samen gaan kwamen wij geven en nemen overeen waar de stemmen staakten telden wij in afwisseling af waarbij gelijke monniken doorgingen zonder…

Heeft u het E-woord al zacht uitgesproken Uw schaatsen al voorzichtig uit het vet Verwachtingsvol al dagen binnenpret Uw bloed al bijna aan het overkoken Van IJlst naar Sloten maar voorbij Stavoren Moet u naar Hinde loopen met uw noren…

Je hebt mensen die toch alles durven Neem nou eens die stoutmoedige moeder Ze was consequent haar dochters hoeder Ze namen haar genadeloos bij de lurven Dochterlief kon het huis niet uit Zo ging mama voor haar zoete spruit stel je voor, 1 keer per week rond de noen zomaar voor 45 € boodschappen doen Sommigen willen het echt niet snappen…

zij wist het de rode draad was eindelijk kortgesloten stukjes pijn smeulden nog na maar beëindigden niet meer haar zijn zoals in de verhalen die zij de laatste tijd in haar huid gekerfd had in radeloze woorden zonder ooit contact te krijgen met totale onaanspreekbaarheid zij was aan het vervloeien zonder de gevarenvlag…

Het diureticum furosemide, Een pil die overtollig vocht afdrijft Doet pijlsnel wat de fabrikant beschrijft, Maar heeft ook dopingzondaars veel te bieden. Onana wist dus niet -wat mij bevreemdt- Dat met die pil gezeik een aanvang neemt.…

Daar is het monster weer Verleidelijk nog steeds Het grijpt ons naar de keel Onze dromen worden sleets We zijn moe en getergd Een lege stoel in de kamer En maar schreeuwen en maar slaan Met die veel te kleine hamer Het virus speelt geen spel Geen emotie en geen kleur Ze danst met wie ze wil Met de blik van een charmeur De enige manier…

Neem me met je mee Waar ik kan rennen door de straten En kan vrijen in het park En mijn zorgen achter laten Neem me met je mee Naar een talkshow zonder gasten Waar het virus niet bestaat Net als dashboards en fantasten Neem me met je mee Waar de oude mensen dansen En de jonge en de vreemden En de mensen kunnen sjansen Neem me met…

Oh Lage landen zo in nood Wat ging er mis in het beleid Regie en inzicht lijken kwijt U zinkt, verdrinkt, u wacht de dood Oh Lage Landen zo behept Met poldervisie die niet werkt Bij pandemieën u beperkt Paniek, bezorgdheid, deining schept Bent u het spoor een beetje bijster? Zolang al geen ‘Je maintiendrai’ Maar houten Klazen, lange…

ik zag dat zij lachte maar haar ogen ijsden het landschap met een strakke noordoostenwind zacht zong het riet langs de oevers het verdriet over zomer en zon in een winterse ritmiek weer glijden krassend de gebogen lijven in de luwte van de kant hand op de rug de ander even rust in onpeilbaar zwart komt de schaatser zich…

Wat een domme vraag! Natuurlijk wil ik dat Ik wil het zelfs graag Als ze met een bleekscheet komt krijgt ze een pak slaag! Ik ben een trotse neger Een neger uit Den Haag…

zachtjes is alles uitgegaan ook het licht keek op de klok waar hij stil was blijven staan stilte voelde angstaanjagend in donker zwart zou ik de eerst ontwakende zijn met eenzaamheid pijn op geheugen en tast ben ik naar buiten gegaan zelfs de wind had in vlagen stapjes terug gedaan zonder beweging of ander teken van…

code wit wonderschoon winter tafereel antivries, antivirus kou en COVID vries maar kapot Friese meren wachten de schaatsen uit het vet daarop mag toch geen boycot de NS op zijn gat code rood, oranje wit is niet bekend de rails is spekglad zoveel lol en paniek bij Hollands wit code kleurloos is het meest karakteristiek kou in…

De sneeuw het smetteloze wit niet te beschrijven Dat onbezoedelde witte kleed niet meer met woorden te bevuilen Alleen je ogen staan vol licht…

je ladderde in veranderend licht de ontelbare treden naar beneden waar de bloemenmand voor heden de kleuren van morgen al had jij hebt selectief naar het zonlicht breken gekeken met armen vol keuzes corrigeer jij stukjes schaduw tot schoonheid en harmonie in balans waar eerst het prille nog kille licht de natuur verkent gaat…