soms ontspoort het spel op het slappe koord in macabere scenes waar twijfel danst aan de rand van mogelijkheden toont salto mortale beelden een korte view van actie waar reactie eindigt in de fataliteit van een nog warm lijk toch overheerst de lach realiteit zonder dit morbide moment zijn wij onze drivers kwijt vaak gaat…

De monarchie daar moeten we voor zorgen Ze horen immers bij het meubilair Een ruim forfait, dat is niet meer dan fair Maar dubbelop bleef 30 jaar verborgen Zo lijk je wel het volk erom te vragen Onder je stoel de poten af te zagen.…

jij weet de stenen kent hun kracht in de lijnen van tijd en macht waar kleur en karaat de waarde bepalen kwaliteit door een mooie setting wordt begeleid pas als het juweel gekloofd en geslepen is na een volle nacht rust kust het eerste licht kleur gepolijst met de ervaring van heden beziet zij de wereld uit haar eigen verleden…

ze flitsen voor mijn ogen komend uit het niets verdwijnen zonder spoor van iets spikkelen als kleine deeltjes mist lichten op in kortstondige weerkaatsing als gevangen schicht het is info zonder beeld vorm en woorden zijn er ooit geweest in deze littekens van de geest…

ik zag in kleuren al het verhaal van de stukjes puzzel op het grote bord heb ze bij elkaar gelegd met de rechte delen apart voor de lijn rond het hart in gewijde stilte zocht ik de realiteit van het vlak waarbij alleen de vorm volmaakt past zonder woorden groeide het verhaal onder mijn handen een vergezicht met boten en…

Dit najaar gaat het namenfeest beginnen: in Ierland, Nederland en de UK krijgt elke storm zijn eigen voornaam mee. Hij komt van over zee gelabeld binnen. Atiyah en Samir zijn er ook bij, naast Gerda, Jan en Piet – iedereen blij.…

gegrift in mijn geheugen staat met grote letters geschreven dat je geen mensen ziet die helemaal deugen nee zulke exemplaren kom je nauwelijks tegen Bregman weerlegt in zijn boek alle feiten die wij al eeuwenlang aannamen voor al te zoete koek o wat maken we elkaar toch bang maar wat is daarvan toch het belang de kerk heeft ons vele vijanden…

ik wist in verbinden weer stukjes wereld te vinden die ik was kwijtgeraakt in openstellen zijn zij losgemaakt uit het doolhof van niet meer weten door vergeten ik heb ze verwelkomd als schepping in tweede termijn manifesterend in zijn mijn wereld groeit in verbondenheid die was ik kwijt door diepgaand segmenteren de breuken…

ik heb mijn handen gewassen met zand op het strand van de zee het was warm en rul gleed door mijn vingers als een soepele waterval pas later bracht water houvast ik speelde met vorm en ballast tot het zand verdween de bodem golfde en wit schuim verscheen ik bezag de rimpels van nat en herfstige kou droogde ze gauw in de zon…

Wanneer de wesp – door planten aangetrokken – Zijn best doet in het Drentse Wapserveen, Rest daar van de processierups niet één, Omdat de wesp die gulzig op zal schrokken. Zo scheidt men daar het koren van het kaf Maar wie helpt ze straks van die wespen af?…

Zij spreekt zacht en lacht verlegen ik weet wat er van mij wordt verwacht maar soms, heel soms kan ik er niet tegen is er ineens uit het niets een hogere macht grijpt mij bij de keel en laat letters dansen het verleden raakt even het heden aan mistig worden ooit geboden kansen foto's laten beelden, zwart wit, gaan de namen, de data, ik ben…

er is paniek als het onverwachts knalt uit het publiek een eerste vluchtgebaar pakt handen samen snel weg uit de hel ze vallen zonder op te staan rood vloeit hun gedaan weer ligt de wereld open maar er wordt nog steeds geschoten samen maakt de kansen groter om de chaos te gaan overleven na dodelijk besef scherpt adrenaline…

in het projecteren van gedachtenplaatjes vond ik kleine gaatjes die focusten op alternatieve dimensies het schijnbaar gedachteloos en onverhoeds bekijken leverden niet alleen mutaties op in tijd maar ook in bewegen tekens van leven die horen bij het beeld dat wij negeren als het meerdere wereldenprobleem wij moeten daarvoor uit…

waar snelheid wolken vlakten hoorde ik handen klappen in applaus voor vorm en compositie toeschouwers vingen licht in wisseling van beweging en kleur op hun gezicht zij beoordeelden op grond van visuele en gevoelsmatige factoren een choreografische impressie waarbij sterk subjectieve indicaties mee deelden in een positieve…

jij hebt je uitgestrekt binnen de reikwijdte van dit gesprek overal met de juiste articulatie en modulatie vol anticiperend het feest van de geest is in alle ogen goed zichtbaar in geestdriftig spel waar begrijpen en verstaan soms verloren dreigen te gaan in misverstand jij hebt de grenzen bepaald waar de toren van babel…

Met de aarde in beroering vluchten mens en dier uit louter lijfsbehoud. Maar zij die veilig bemiddeld zijn, buigen zich stram over hun renten, steken hun bekrompenheid getrouw snel nog wat centen in verzekering. Alsof een document je drijvend houdt wanneer je omslaat in een boot, je redden kan bij ademnood door giftige gassen, of als…

Er is een nieuwe zondebok gevonden Haar naam is ‘overgang’, geloof het maar Van burnout, stress en overige zonden Is zij de oorzaak, het is raar maar waar Dus gaan er nieuwe arbodiensten open Voor alle vrouwen van veertig en plus Die moe zijn en daarom in werk vastlopen Men rijdt erheen met de hormonenbus De mannen zijn in beeld…

vloeiend zacht spreiden haar ogen hun warme blik iedereen voelt de licht intieme klik als zijn ziel ontwaakt het contact met gelijken is weer even in de hemel verblijven het goddelijk moment waarvan de magie overal wordt herkend veraf en toch intens dichtbij zo delen wij haar mystieke zijn…

met zachte stem vertelde jij over het leven kleine anekdotes die in woorden hun verhaal zongen hoe zij uit omgeving vorm en kleur kregen nieuws bloeiden door informatieve geuren en extravagante smaken jij liet ons delen in het alom aanwezig zijn van zovelen ieder met een exceptionele bijdrage om diversiteit te schragen…

soms zag ik je hand wat vaags wegwuiven in een bijna achteloos gebaar waar je ook ging nooit hing er iets van schaduw rond je verschijnen ogen en lach waren alles in contact dat hart en ziel volledig presenteerden de donkere kant van de balans was nauwelijks zichtbaar in transparante openheid pas de stilte van ontspanning…