inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 68.440):

Vergeten .....

Zij spreekt zacht en lacht verlegen
ik weet wat er van mij wordt verwacht
maar soms, heel soms kan ik er niet tegen
is er ineens uit het niets een hogere macht

grijpt mij bij de keel en laat letters dansen
het verleden raakt even het heden aan
mistig worden ooit geboden kansen
foto's laten beelden, zwart wit, gaan

de namen, de data, ik ben het kwijt
ik laat het los wil het niet meer weten
gewone woorden blijven een strijd
zelfs hele zinnen worden vergeten

ik ben moe, verlang nu naar rust
ga maar, vergeet niet af te sluiten
ik slik mijn tranen weg, heel bewust
zwaai nog eenmaal en sta buiten

metha ©

Schrijver: metha, 4 september 2019


Geplaatst in de categorie: actualiteit

4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 72

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
LadyLove
Datum:
19 januari 2020
Zo herkenbaar Metha, en fijn je weer te lezen, na zo'n lange tijd.
Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
5 september 2019
Moeilijk om hier mee te leven en het zien ook hoe een ander hiermee moet leven.
Knap verwoord Metha.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)