een kille stilte nadert de dam ik proef de droefheid die mijn oog vernam verloren grond zwevend in de hel lucht is een gevoel van armoe het voelt zich onwel een stem in de geesten in de ziel verniel vergaan niet meer bestaan verlaten en verloren niet voor geluk geboren de ziel nadert de dam en springt de diepte in het leven nooit…

Je denkt; best gezellig een eenpersoonsbed, ze heeft slaap,wat nu?..begrip! Ze gaat te vroeg de deur uit,begrip! Ze weet niet wat ze wil....begrip, ik lieg boekdelen, terwijl ik diagonaal lig in mijn tweepersoons hemelbed.…

Goudgele aren Golvend als stille baren Onze oceaan Oneindige grens Overschreden door jaren De toekomst verstaan Azuurblauwe lucht laat mijn gemoed bedaren zie de fletse maan Het pijnlijke licht zal ik moeten ervaren net als jouw heengaan…

kabouter weg heel het bos verdrietig klein verlies maar toch grote pijn in de harten van iedereen die de kabouter liefhad.…

Tu est partie, sans rien dire, sans prévenir. Tu est partie, dans la nuit, cette nuit, d'ou on ne reviens jamais. Peut-être cela n'aurait pas fait aussi mal, si j'avais su, que tu partais, si j'avais pu, te dire au revoir, une dernière fois, te serrer dans mes bras.…

Oubliez moi, musicien joyeux, poète triste; que rien ne reste que rien ne subsiste, que ma matière se perde dans l'immensité du néant, que mon passé se voile dans l'intensité du présent. Oubliez moi, musicien joyeux, poète triste; tournez, dansez, la vie est un bal, finit bien, finit mal. Courrez, sautez, la vie est un jeu, attrape qui…

Gevangen in je eigen brein Gevangen niet echt meer een bewustzijn Gevangen Wat doe ik eraan Gevangen Laat het maar gaan Gevangen Ik wil hieruit Maar ik weet niet hoe 't Lijkt wel of ik alles vergeet 't lijkt wel of ik niets meer weet maar ik wil zoveel zeggen proberen het uit te leggen maar de woorden zijn weg 'k weet niet meer…

(voor ons overleden dochtertje Emma) Negen maanden lang droeg ik je onder mijn hart waren we samen één zat je veilig geborgen en liefdevol gekoesterd wachtend op je komst Vijf jaar en een half was je in ons midden veilig geborgen en liefdevol gekoesterd liet je ons ware liefde kennen bracht je zoveel warmte in ons bestaan Nu draag…

Het laatste uur in het gezelschap van de zon, de Ierse Zee, de golven de wind, de klapperende zeilen na verandering van koers Achterover leunde jij gleed zijdelings weg Het lichaam koos het moment om weg te gaan en jij verdween in het schreeuwen van de meeuwen boven de zee, het land de stad en Amsterdam…

Het mutsje is wat scheefgezakt maar siert haar smalle hoofdje rood kan slechts gedeeltelijk verhullen dat er geen haren onder krullen het onbedekte schemert bloot De chemo liet de lokken vallen blond dwarrelden ze op de grond en in het duister van de nacht bidt hoopvol kleine Vera zacht Lieve God, maak me gezond. Een bont geschminkte…

Stilte draagt ver vandaag ze slurpt de snelweg op omhult de hamerslagen in straten vindt traagheid haar bedding terug, kinderstemmen kaatsen en sleutels vragen aandacht als komma, treingeraas uit de verte als punt…

Daar zit je dan, levenloos voor je uit te staren Wachtend tot hij komt, voor een reisje, naar jouw eigen paradijsje. Zo zit je nu al jaren. Hij is inmiddels je beste vriend. Je smeekt hem, om je te komen halen. Je hebt nu lang genoeg gewacht. En eerdaags zal hij komen, om je mee te nemen, naar al jouw eindeloze dromen. Kijkend naar…

Blijf bij me als ik het moeilijk heb heel rustig en heel stil, want jij begrijpt wat ik verwerk en zachtjes zeggen wil. Blijf bij me als ik tranen voel mijn lichaam is zo moe streel me door mijn haren en dek me teder toe.... Blijf bij me als ik je nodig heb ik heb geen dag geklaagd alles gedragen en doorleefd en dapper jou gevraagd "kijk…

de zon verschraalde takken stalen licht uit ogenblikken dat ik inzicht had ze zouden me de hemel moeten wijzen maar bogen over mij en tunnelden mijn pad ik kon niet verder gaan het dwarsbomen hield aan een angstsprong was de eis ultieme vrijheid als mijn prijs de vlucht bleef spoorloos in de lucht mijn gedachten zijn gevlogen…

Niets is meer wat het lijkt en niets lijkt nog wat het is Nu jij er niet meer bent Voel ik een groot gemis Wie komt er nou bij mij kroelen En gezellig op bed keten En even lekker stoeien Of zo hard miauwen om het eten Languit slapen op mijn bed En altijd zitten voor het raam Spelen met de hond.. Of gewoon op de bank zo saam Geen kat…

Red mij o Heere van de boze mensen. Bewaar mij voor de mannen van geweld. Het is reeds dagen geleden geluid geef ik niet meer. Toen ik door geweld werd vertreden, de moordenaars gingen zo te keer. Banden van de dood hadden mij omvangen, angsten uit het dodenrijk grepen mij aan. Mijn moeder wilde mij niet bewaren, het was met mijn leven gedaan…

Zittend aan de waterkant.. Spiegelend in het water.. Pakte jij mijn kinderhand.. En nam me mee naar later.. Nu lopen we langs het strand Schuivend bij de vloedlijn beland.. Tussen mijn vingers ontglipt een warme hand.. Kijk achterom zie sporen door water weggebrand.. Starend naar de overkant.. Golven tellend in het water.. Met mijn kind…

Als ik mijn ogen sluit zie ik dat kleine kind zo wonderlijk, zo mooi zo lief en zo bemind Nu mijn lieve engeltje kijk ik in de nacht naar een mooie ster die op mij wacht Want ooit kom ook ik daar ver weg bij de maan dan zullen we samen stralen en als sterretjes aan de hemel staan *peetje*…

Predikherenlei: een visje ligt te sterven boven de Leie.…

Jij bent mijn engel Jij bent een gift uit de hemel Jij bent een engel, Met mooie, grote, witte vleugels Waar ik me onder verschuilen kan Jij bent mijn engel voor in de eeuwigheid Maar als je zoveel van me houdt zal je me moeten loslaten Dan krijg ik ook witte vleugels Laat me gaan voor even Laat me vliegen, zoals ik nog nooit heb gedaan…