Eenzame weg zonder aandacht het duister als de overwinnaar gaf creativiteit maar licht En maar wachten op iets de nacht is de meester daarom loopt hij Die hatelijke donkere straat waar hij zo van houd een lege straat zijn straat Ooit lukt het hem weer dan zal hij weer ideeën krijgen dan zal het lof hem weer toewaaien Tot dan loop…

Het geven van een compliment zet deuren open naar contact…

Hee hallo wat kijk je blij komt dat door de zon ? of komt het stiekem misschien door mij ?…

Een lege bladzij weer één om te vullen maar ik heb er geen moeite mee geen moeite om te lullen Ik schrijf op zo'n bladzij gewoon allerlei woorden en later blijkt dan toevallig...in de juiste volgorde…

De eerste maandag De Zon kwam op, de lucht klaarde blauw, besneeuwde weide nog wit, niet door vervuiling grauw, ik liep langs sloten, dichtgevroren, met een enkele wak en Zwanen, heel verloren. Hoog in de lucht zag ik de vogels gaan, in een formatie, op weg naar het zuiden, op hun kompas van Sterren, Zon en Maan, en in de verte hoorde ik…

Een woord, een conclusie, Helemaal echt of een illusie. Een hele simpele gewone klank Raak of mis geslagen die plank. Een enkele regel of enkele zin, Is het een plus of een min. Gewoon een rijtje woorden achter elkaar, Komt er een conclusie of een maar. Je vertelt gewoon je gevoel of een verhaal, En weet je waar ik dan echt van baal…

haar woorden gaan op en neer in een vrijage van poëtische gedachten vlijend aan lippen van stemgeluid in een serenade van schoonheid ze prikkelt mijn verlangen zichtbaar voorgeschoteld jouw tekens verschijnen in een ware verademing…

wolken zweven aarde ligt sneeuw valt naar beneden de wolken maken de aarde wit iedereen tevreden.…

Ligt daar niet met het zachte; 'klok, klok' gestokt in zijn keel, de vette kerstkalkoen? De wijn staat te chambreren de stoepjes geschrobt te vieren dat hij is geboren terwijl hij niet eens om deze tijd geboren schijnt te zijn Nee, vieren dat het lichter wordt- de dagen weer gaan lengen- wie denkt dat wreedheid met oorlog begint heeft het…

De echo van je verleden komt altijd terug…

naast elkaar op de bank kijken in dezelfde richting het zoveelste jaar ongenadig eensgezind houden hun mening voor waarheid volgen blind de vlag voorzichtig op een afstand statler en waldorf hoofdschuddend van op het balkon zij kunnen het weten verdreven de vijand vechtend van op hun balkon…

Als er geen mensen zijn valt alles weg om iets te kunnen schrijven. Zij maken dat we leven van elkaar, zonder gemeen te hoeven zijn. Alleen om die reden voelen we ons zo bijzonder in deze aardse wereld.…

" Diamanten weerspiegelen niet - ZIJ SCHITTEREN - omdat ze zichzelf zijn "…

Ik ben er voor je zelfs als ik er even niet ben! Ik ben er voor je op momenten dat anderen je in de steek zullen laten Laat je nooit aanpraten dat je niks waard bent Wat er ook gebeurt, er is altijd één iemand die je niet afkeurt Iemand waar je naartoe kan gaan als er niemand anders is, die voor je klaar wil staan Want…

reeds slaat de klok haar eerste slag zij sluit de dag de laatste van het jaar de tweede slag herinnert aan wat was en aan de vele vragen waarop de tijd haar antwoord gaf dan volgen al die slagen die ons doen denken aan de vragen die niet beantwoord zijn en aan de vele dingen en gedachten die al zo lang op daden liggen wachten…

Om de hoek van het nieuwe jaar Ligt een doosje geluk voor je klaar Iemand dacht: ik leg het daar neer Dan vindt je het wel, nieuwjaarsdag een keer Misschien 's morgens al als je uit bed stapt En met je voet bijna op het doosje trapt Of misschien in de middag als je wandelen gaat En bij die oude eik het geluksdoosje opengaat Of misschien…

Met mijn hoofd onder de deken, Wacht ik op dat ene teken Waardoor ik 's ochtends op moet staan En ik weer naar school moet gaan. Ik heb vannacht heel diep geslapen, Languit liggend in mijn bed, Dromend van de grootste pret, Word ik nu wakker met veel gapen. Vlug m'n nest uit snel snel snel, Anders mis ik de tweede bel En moet ik morgen…

laatst wandelde ik in een laan vol naakte zilverberken en peinsde hoe of het zou zijn om breekbaar in de wind te staan ik vroeg de bomen mij te zeggen wat het geheim was van hun kracht ze fluisterden het valt niet mee om dat zo even uit te leggen na jaren stormen af te weren groeiden onze takken krom ze kraakten moe verloren moed konden…

In stormend oorverdovend leven koerst zij naar stilte op vleugels van hoop in tomeloze overvloed zoekt zij leegte op vleugels van vertrouwen in ongebreidelde hebzucht toont zij het niets op vleugels van geloof in volledige overgave op vleugels van liefde schenkt zij VREDE…

Als ik de lucht zou zijn, Zou ik alles geven, Het belangrijkste voor velen zijn, De laatste zucht wegvegen. Als ik de lucht zou zijn, Dan zou ik de dampkring ondersteunen, Mijn kracht aan de bomen geven, Oneindig langs de hemel zweven. Als ik de lucht zou zijn, Dan zou de dood mij als vijand zien, Zou ik de wereld goed bekijken, Alle…