kerstgedicht

Ligt daar niet met het zachte; 'klok, klok'
gestokt in zijn keel, de vette kerstkalkoen?
De wijn staat te chambreren
de stoepjes geschrobt
te vieren dat hij is geboren terwijl
hij niet eens om deze tijd
geboren schijnt te zijn
Nee, vieren dat het lichter wordt- de dagen
weer gaan lengen-

wie denkt dat wreedheid met oorlog begint
heeft het mis
het zaad der wreedheid ontluikt
wanneer een mens
een ander mens met opzet
niet geeft wat niets kost;
een woord een gebaar
wetend dat het voor de ander
een wereld van verschil maakt

het begint met een conclusie
vanuit een half woord
zonder te vragen te proberen te begrijpen
wat de ander bezielt
schijnbare tegenstrijdigheden
komen uit dezelfde bron
de expressie is anders
that's all

Toch... ik verheug mij
er is een nieuwe dag
en mijn geroep vanaf de Loire
zoals hij het hoorde
klinkt zuiverder nu, met meer liefde
zijn verlangens staan mij na
ik wil ze vervullen
in goed of slecht zal ik mij
daarbij niet verhullen

Schrijver: Helmi Evers, 25 december 2008

mieznehotmail.com

kerst

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 7 stemmen 507