Wat kan zaliger zijn dan de staande ovatie die je liefkozend boetseerde uit mijn verlangen ? Als je met gulzige mond de rijpe vrucht oogst kantelt het genot in de stroomversnelling en wordt ik dankbaar vloeibaar Je kreeg het voordeel van het voorspel maar straks scoor ik feestelijk gelijkspel…

Doezelend in de lentezon in de hangmat onder de appelbloesem wordt zij wakker met vlinders in haar buik. Op de zachte zijige huid onder haar liesplooi krieuwelt een kleurige rups intiem langs de rand van haar appelgroene slipje.…

gehurkt in de zon tovert een jongen met vaardige vingers en kleurig krijt zwermen vlinders in een tapijt van lentebloesems op het plavuis rond de vijver in het park vrouwen in vrolijke lentekleedjes dralen in het voorbijgaan om het kunstig tafereel te drinken met de ogen en ook zijn lenig lijf en zongetaande huid ze zaaien kleingeld…

broeierig is de nacht tijdens de hondsdagen rusteloos woelt zij in het zweterige bed en zoekt vergeefs soelaas in flarden slaap: waarin ze loodzwaar zinkt als Sirius al met de zon over de einder gluurt dan droomt zij hoe haar onderkoelde lichaam roerloos ligt te wachten op het koele marmer van de snijtafel in de witbetegelde lijkenzaal…

Van onder Mijn huid Borrelt het Langzaam op Als zijnde Een magneet En ik Ik reageer Zonder het Te weten Te bedenken Te willen Het is Chemie of Een klik Magnetisch veld Nabijheid Vergroot de Spanning tussen Twee velden, ons Klein verlangen Gaat over in Stille hunkering Doet zeer Een zoete smart Verwelkom ik Ik blijf…

Die dag gaf water mij haar spiegel Haar stroom zette zich zeer intens in mij voort Ongecontroleerd kwamen wij bijeen Vrijpostig als wij waren, zonder kleding samen, in kamer met de dikste muur Zij richtte zich op en bewoog zich naar pilaar Hij kruiste haar heuvel, kuste het landschap op haar buik onder bergen Haar hals bracht mijn…

Wee hem, die mij van racisme verdenkt, zó zwart laat ik mij niet maken, Maar ik was wel enigszins gekrenkt, nu jij met hem deelt, het witte laken. Met recht, mag ik best even vitten, dat jij met een neger ligt te pitten, en ik, sinds jij hem neukt, op zwart zaad ben komen zitten……

Ja, maar wat maakt een gedicht tot poëzie, vroeg ze terwijl ze tegen me aanhing, haar knieën ongemakkelijk tegen elkaar. Een gedicht is doordachte, gecontroleerde emotie, zei ik terwijl ze zich langzaam voor me opende doorleefde hartstocht maakt het tot poëzie, en langzaam liet ze me toe hartstocht ja, herhaalde ik terwijl ik…

Zonnestralen vallen op je huid, alsof kleine speelgoed autootje dansen over je lichaam. Ik wen langzaam aan het vroege morgen licht, vloer gevuld met weerkaatsend kristal. Deken half opengeslagen, prachtige ongerepte lotusbloem. Ik neem je in mij op, de perfecte in perfectie, zoals jij daar voor mij ligt. Slaap pakt niet meer, angstig…

er zijn zoveel woorden die gezongen worden you are my sunlight and my rain in de verte een paar vensters hoewel we niets weten kijk naar de vrouwen in hun bikini's vijftiger jaren raak ze aan denk je terwijl je hen ziet…

Het was een explosie wat naschokken en daarna niets dan een tijdloos zweven in de vochtige warmte van jouw zachte schoot…

Flessen ruim gevuld voor de bonte avond. Mijn tekst werd zacht muzikaal gestreeld. In haar fluwelen huid vocaal verdronken. Heeft haar vurige octaaf mij nooit verveeld. De toon die zij aanhoudend kon inzetten. Geflest door haar royaal begerige vocht. Verslikte ik mij eens maar nooit meer! Nu ik jou voor het laatst heb bezocht.…

nachtenlang mijn zaad gespaard dagenlang mijn geil vergaard om met jou te overnachten kan nu niet meer wachten want ik kom…

Een mooi leven tussen satijn en jouw huid. Van onder de lakens tot je zomerse jurkjes. Jouw feedback heeft een avontuurlijk geluid. Zacht fluisteren of een opwelling van plezier. Dat is leven door vreugde te geven en te delen. Zoals de imposante klanken door jouw klavier. Geen noot dat ik van jouw spelende hand mis. Soepel en behendig hanteer…

Er gaat geen nacht zonder jouw fluwelen aanraking. Elke zachte wrijving is een hemelse verschuiving. De zon mag bij opkomst gelijk weer ondergaan. Jouw techniek zorgt voor zuurstof in mijn orgaan. Mijn aorta gaat van genot rond langs al mijn functies. Want elke nacht heeft weer andere diverse ambities. De ligging heeft nooit een vaste plaats…

Hij is geen jager of begeerde prooi, niet stoer genoeg of bijzonder mooi, geen prijsdier, gespierde godenzoon, geen gilnicht ook, maar heel gewoon. In doe-het-zelven enigszins bedreven zou hij graag in zijn dure nieuwe flat kamers en keuken delen, bank en bed, voor altijd liefst en niet voor even.…

Wolken drijven voorbij, haar dijen zacht bestemd voor mij als de zon en de maan... En wij laten ons gaan. Zonnestralen over onze lichamen omringd door rode rozen en ook boterbloemen, terwijl insecten om ons heen zoemen. Maar onverdroten geven wij ons aan elkaar over en strelen hartstochtelijk elkanders huid. Het riet langs de sloot…

Het verschil toen die nacht bestond echt uit een brij aan onuitgesproken woorden, daar wij slechts de taal der liefde machtig waren Jouw ogen die spraken terwijl jouw borsten communiceerden tijdens ons gesprek in de oprecht ware taal van slechts hartstocht…

(Lekker maar even) Zij gebruikt haar schoonheid om mannen te misleiden De roos geurt verleidelijk Haar seksualiteit zorgt voor stort in ongeluk De roos in extenso zwart Begrip uit Romantiek uit laat-negentiende eeuw Verlangen werd bekoring Haar ware geslachtsdrift uit zich in begeerte naar alles lekker, maar even...…

een haarlok op haar ronding. het licht durft bevallig te vallen. ze bedekt zich enkel met naaktheid, tot aan de ring om de vinger. als ik haar lok eens aanraak gebeurt er iets of, hoe spijtig, niets vooral vandaag liefst nu, traag.…