De krachtige paarse gloed die de hemel met het avondrood kleurt raakt zijdezacht de mondjes van mijn wad en voert ze met het leven dat ik iedere dag een beetje los mag laten niet dat ik mijn dood voorspoedig maar de lessen die ik krijg zijn schoner dan de rozenprinsessen in de ballerinatuin, ‘k zou met ze willen dansen ofschoon ik in het…

Zo noemde zij de theorie van een uitdijend heelal steeds trager op weg naar een samenklonterend niets waarvan zij talloze voorbeelden noemde en legde zijn stamelgedachten tegen het licht Zij sprak: Niets is de liefde voor een denkraam, dat altijd openstaat kuste hem op open mond zette haar bedenksels op stop Zo vulden zij elkaar aan deelden…

Soms wordt de maan tergend wit zijn de kraters bloemen in het zand verdord zoals de dood van deemoed spreekt ebt het water weg en blijft het land mijn heldendom nu schuift er een schaduw over de zwarte akkers en het besef dat mijn tijd zoals de nacht voorbij glijdt en onrust me verblijdt met gulzigheden van deze nieuwe tijd het sterven…

we misten niks.....en verder liepen we over van de drank en struikelden we over elkaar heen alsof we niks beters te doen hadden vertelden we el- kaar onverstaanbare murmel- verhalen en het werd drukker en drukker in de warme druk- kerij ...mist en een scherpe zon vernielden ons uitzicht en we zagen toen overal vliegen maar dat deed helemaal…

Er staat iets geschreven in de nacht vol met blauwe sterren spijkerschrift is muziekschrift de lucht is kaal zonder runentaal eigenlijk een onverklaarbaar verhaal in dit sterrenstoftheater de engelen versus de haatzaaipraters de liefde verlaters in dit sterrenstofcircus dansen en lachen wij als lichtjes zweven en krassen in de nacht…

Dichter, Je mag dan misschien denken dat je de sterren bent en de maan en de zon waarschijnlijk ook en dat je niet in de wereld leeft, maar in het heelal. Dat alles je niet groot genoeg kan wezen en dat woorden je al even onbelangrijk voorkomen en je vanuit je zetel (die geen zetel is, maar een “tijdsgewricht”, bijvoorbeeld) nederziet…

Hemel en aarde bewegen; de planeten in hun eeuwige baan Supernova vindt plaats door gedachten en door wensen Orion en Pegasus gaan schuil achter de maan Heel de Melkweg en Cassiopeia staan versteld door het immense Zal het heelal 't geheim kunnen weerstaan? Gedachten hebben krachten, vooral de intense……

Hij bond de strijd aan met het eind en het begin. Hij daalde af van 't licht op zoek naar oorsprong en naar zin. Maar al wat hij vond was as en sintels van een dovend vuur, geen Olympische god die hem genas van deze queeste zonder duur. Uit sterrenstof is hij weer opgestaan, achtervolgt de Stier als nooit tevoren, maar tevergeefs tracht…

De nacht is helder helder kijk ik naar de sterren boven mij ze zijn helder boven mij laat me lachen maakt me blij de sterren boven mij.…

De aarde is een eiland die drijft in de zee van materie zij drijft cirkel rond mysterie in de oceaan van dit geheel heelal zee van het bestaan binnenzee de melkweg en wij liften mee als stokers op zee de eeuwige rivier zwem of verzuip het is een oneindig oud gebruik…

De maan spreekt weer in de diepe nacht de adem van het licht op volle kracht maan straal door ruimtereis gegaan om neer te dalen op ons allemaal het water is van zilver door het zilverlicht van dat stukje rots in de ruimte staat zij trots.…

Voor mij op de grond een krant lege fles papier zwart gat ondekt, Te gek gek gekras in de nacht tast in het duister, Krachtige katachtige ogen prachtig, Kijk in de zwarte gaten er in willen bijten er door heen vliegen met verf besmeurde vleugels, Vallen op de grond een krant lege fles tekst op papier, Start een revolutie…

Zozeer op de kern van de kosmos gericht, dat ik naam en stand van sterren vergeten ben, maar ik herken ze aan hun flakkerend licht wat in een ogenblik verdween, worden werelden uitgeluid, zonder te weten waarheen.…

De zon - haar stralen strak op zijn gericht zodat zij komt tot leven geen duisternis blijft onverlicht het Licht is haar hergeven De roos verheft zich boven 't gras de mus begint te zingen onbekend met hoe zij was en hoe haar knoppen hingen De symfonie der natuur begint Hoor! Hoe zij op klanken zint Nu de bron is opgedoken Kijk! Hoe…

Dansend In je stralenkrans Zing je een lied Van vergane glorie Eindige glans Zorgvuldig gevlijd Midden talrijke twinkels Geef je lichaam En gezicht Aan 't oneindig wijd Hemels groot firmament Een glimp van onsterfelijk Over donker gespreid Ode aan de zon Klein vergankelijk licht…

Een wens van zoveel sterren een stem uit de verte vroeg aan mij wat zou je willen ik dacht toen aan zoveel dingen Een wens is toch geworden om met het heelal oud te worden…

hield maar niet op rond de jaarwende stemmen die hoog opgaven van sterren aan firmamenten goede bekenden maar wat ik ook kon zien een sterretje her en der voor de rest nop te dichtbij misschien ze stralen immers pas van verre je verliest zicht als je mee licht…

Zwart is een gezonde kracht verbindt sterren tot beelden hecht de wonden van de tijd verenigt leven met de dood. Kraakhelder vriest de hemel groeit blauw licht tot heelal verdampen stelsels in wervels smelten ijsblokjes in mijn glas. Er blijft zoveel diep duister; door de eeuwen heen roesten hooggespannen verwachtingen en verbrandt…

Twinkelend licht een ster is in zicht dansend in het heelal zijn kleuren lijken wel van kristal een hemel die straalt met een ster die is verdwaald een juweel van de nacht pronkend als een smaragd.…

De zon straalt een ware schijn in een tel vervaagt ons bestaan floreert een minuut beschaving spuwen vulkanen leeg in een uur. Dit is haar dag: een spetteren van vlekken op haar huid. Lussen die de hemel likken in vuurtongen te pletter gaan. In een enkele maand al sterft de Maan voorbij de Aarde, verstilt in sluipende schaduw een goudgloeiend…