inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 25.339):

Een tergend witte maan

Soms wordt de maan tergend wit
zijn de kraters bloemen in het zand
verdord zoals de dood van deemoed spreekt
ebt het water weg en blijft
het land mijn heldendom

nu schuift er een schaduw
over de zwarte akkers en het besef
dat mijn tijd zoals de nacht voorbij glijdt
en onrust me verblijdt met gulzigheden
van deze nieuwe tijd

het sterven neigt naar meer
en de meters grond zijn al geteld
maar betaald zijn ze nog niet, want
ik voel liefde in plaats van verdriet

Schrijver: elze, 6 april 2009


Geplaatst in de categorie: heelal

3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 292

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:
kerima ellouise
Datum:
7 april 2009
Email:
kerima.ellouisehotmail.com
hoe gulzig de tijd is als schaduwen zich verdiepen, gelukkig 'overvoelt' liefde. Weer mooi deze diepgang!
Naam:
verhavert martine
Datum:
7 april 2009
Email:
mverhaverthotmail.com
Prachtig.
Naam:
jan haak
Datum:
7 april 2009
Email:
janhaakzonnet.nl
Liefde als niet betaalde grond. Prachig beeld.
Naam:
windwhisper
Datum:
6 april 2009
Email:
schorpioen49ziggo.nl
een gedicht dat voelbaar is tot in hart en ziel

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)