We hebben dezelfde kleur ogen Spreken in dezelfde taal Ik mis je Heel erg Nu Het kan zijn dat de gevoelens die ik Voelde niet het mooist waren Kan ik dan niet eens nagaan hoe jij Je hebt gevoeld.. Pannekoek Wij kenden elkaar, jij , was je nou verliefd.. Dat was vast niet het ergste Ik heb geen herinneringen als ik aan ons denk. Maar wat…

Niet geboren om alleen te zijn. Eenzaam in de massa, zo breekbaar en klein. Niet geboren om alleen te zijn. Eenzaam is het sterven, maar zo anders kan het leven zijn. Iedere dag met die ander is een plaats in de massa; Minder breekbaar en klein voor jou en een ander. niet geboren zonder reden, maar als een mens voor de ander.…

Voor eeuwig jong tussen de ouderen van morgen. Voor eeuwig jong geeft het leven aan tijd een gezicht. Voor eeuwig jong vervult een ieder met eigen zorgen. Maar over de waarheid wordt niemand ingelicht. Over een plein klinkt een schreeuw. Dat de eeuwigheid lijkt te verstoren. Mensen staan voor even stil bij het leven dat voorgoed lijkt te…

Ik word niet gelukkig van het geld dat ik dagelijks tel. Ik koop niet de passie, maar slechts de regels van het spel. Ik blijf mijzelf bevragen en richt mijn ogen ondeugend en stout. Ik richt mij op de toekomst en diegene die van mij houdt. Ik heb mijn hoop op een nieuw vrijheid nog niet verloren. Ik richt mijn aandacht op het vrije…

Ik las dat stilte bestaat zuivere geest verdwenen in de mist brieven aan speciale vrienden je wist het in het donker alle sombere gedachten je beweerde zoveel niets anders verwacht zo kenmerkend voor de mens.…

Ik heb steeds door muren heen gezien. Mijn ogen weigerden van steen te worden. Ik heb ook in de nacht de zon bezongen. Mijn stem heeft nooit in de duisternis geloofd. Ik heb met water en brood feest gehouden. Mijn hand heeft altijd naar geluk gereikt. Ik heb nimmer gehaat om wat was afgedwongen. Mijn geloof in de mens is nooit gedoofd. Zo zal…

Eén voor één leg ik om mij heen de bouwstenen van mijn leven. Zo bouw ik aan en huis. Vindt mijn ziel zijn eigen thuis. En wordt aan mijn wezen een fundament gegeven. Eén voor één plaats ik voor en achter een venster met uitzicht op het leven. Zo kijk ik door het spiegelend glas. Zie ik een paar ogen tussen het struikgewas. En schrik van…

Een inbreker breekt soms in het vertrouwen het meest. Dat niet gedeelde geheim van een persoonlijke feest. Die gesloten fles champagne tot het einde toe bewaard. Die zich pas opent voor wie het geheim zich openbaart. In bubbels geschonken Met liefde gedronken breekt er iets bij de inbreker en de overrompelde geest. Drinkt de drank tot…

Ik ben een bloempje, dat niet wilde groeien Ik bleef liever klein om niet tegen muren op te hoeven bloeien. Ik ben een bloempje, dat kijkt naar de wereld om zich heen. Ik leef van haar afzijdig om mij niet te stoten aan al het steen. Ik ben een bloempje, dat hoewel klein, niet schroomt in spijt. Ik ben minder, maar ook meer om eigen…

De kleine aarde, ik en de rest. Het mannetje leeft, doet voor zijn leven zijn best. Het vrouwtje zorgt dat het hem naar den vleze gaat. Zodat hij dagelijks goed zijn mannetje staat. Het bestaan draagt over een eenrichting spoor. De kleine aarde, ik en te vol. Het mannetje spint, draait om zijn as als een tol. Het vrouwtje zoekt met hem…

De stad ontwaakt uit de strenge nacht. Sluiers van nevel omhullen haar gebouwen. Uit haar centrum kruipen onverwacht de ingezeten mannen en vrouwen. De ochtend zet haar wereld in een roze gloed, het gebroken ochtendlicht, dat aan een parelketting denken doet. De stad is ook vandaag weer een bron van eeuwig leven. Jaren, maanden rijgen zich…

Je moet er de goede neus voor hebben; of misschien heb je het wel in de vingers, maar mogelijk zet je de juiste stap. Met een timmermansoog meet je heel knap een weg die niet over eksterogen gaat, maar de beslissing neemt waar een goed hart voor staat. Bij een juiste relatie word je nimmer bedrogen; zolang je het hart op de tong hebt…

hoe kan ik je kloven uit steen als de beitel slechts de jaarringen kent die hij deelt met de jaren die in hem verloren zijn gegaan ik zie nog steeds geen markant gelaat of een geschaduwd silhouet die in ruste het bloed stelpt van de wonde die in hem gespleten woont zelfs de sokkel laat dezelfde kloven zien die in mijn handen de rivieren…

Al was ik nog zo'n goede theoloog. Had ik de retorische gave van een goede demagoog. Als het mijn hart niet had; het woord was krachteloos. Al was ik gerespecteerd als een grijze eminentie. Had ik de macht met evidentie. Als het mijn hart niet had was mijn bestemming onbestemd. Al was ik beroemd en een gevierde held en gaf ik aan de armen…

Ben gekweld onder het juk van tegengestelde goden, een held die zijn krijgsverhalen telt, die zwelgt in eigen heroïek en zielen knevelt met geweld, zijn tanden zet in eigen kwetsbare delen van de ziel, of die onvolprezen supervrouw, trooster om getroost te worden, mijn meesteres tussen de tafel en bed, die liegt over geluk, ziet dit…

Loop ik midden in de regen. Draai ik zomaar wat rond. Stampvoet ik in de plassen. Vang ik druppels op met mijn mond. Verbonden met het water lijk ik te verdrinken met het land. Nachten in de regen. Zo donker heb ik slechts de eenzaamheid aan de hand. Ik kan begrijpen, noch grijpen. lijk te dolen in de nacht. Voor de morgen valt de regen…

Haar gedichten gaan ook over mij ook al kloppen ze niet helemaal er is wél een vuur in mijn buik misschien kan het gedoofd worden maar zolang het brandt, verlangt het naar het beste van jou dat mijn schoonheid niet begeert om mijn lippen binnen te dringen maar hunkert naar het beste van mij het zware geheel, heilig en veilig, mijn thuis…

Zo even liep ik aan jou voorbij. Had ik toen beter geweten, ik zou jou zeker niet zijn vergeten, maar mijn fantasie liet mij niet vrij. Zo even liep ik aan jou voorbij. Had ik toen mijn dromen gemeden, ik zou je zeker hebben aanbeden, maar de tijd gaf niet de rust aan mij. Zo even liep ik aan jou voorbij. Had ik toen mijn kans gegrepen,…

we weten niets meer zeker; of een komeet in een kooi past het portret nog onder de wolken hangt ik ken hen ergens van ook zonder dna toen waren er dezelfde kleuren was water net zo vloeibaar schoof dezelfde wind voorbij zou Adam Eva nog herkennen en dat na al die jaren ook toen niemand foto’s had…

Hij zit vol met tatoeages op zijn armen en op zijn borst. Wanneer de zomer weer is aangebroken kun je getuige zijn van hoe hij ze torst. Hij is er ook nog kaal bij; niets is hem te dol. Tussen zijn tatoeages zie je nog wat wit schijnen, tot zijn nek zit hij ermee vol. In het weekend zie je hem op de tribune van de plaatselijke FC. Zijn…