Telkens wanneer ik kijk zien mijn ogen jou en weten dat er geen vrouw zichtbaarder is in tederheid. Vloeibare vormen verlaten uitgewaaid de liefdeswind die als parels jouw bloem in ochtendnevel verfrissen. Schoonheid is niets zonder jouw gelaat te aanschouwen. Mijn hart bemint je met vuur die aarzeling verzengt in liefde.…

De lente is bijzonder. Maar lang niet zo mooi als jij. Jouw schoonheid doet alles eronder. jij bent de mooiste bloem in de lente wei. Je hebt mij vreugde laten schenken. Voor jou sta ik op voor dag en dauw. Geen seconde kan ik niet aan jou denken. Omdat ik zoveel van je hou. Je bent het mooiste wat me is overkomen. De echte schoonheid ben…

De koorden waarmee jij me bindt, zijn sterker dan mijzelf. Ik kan ze niet verbreken, ook niet nu jij er niet meer bent. Het lijkt alsof ze sterker worden, hoewel de tijd verstrijkt en ik te oud wordt om nog lief te hebben. Herinneringen blijven verschijnen, ze willen niet verdwijnen. De koorden, vastgebonden in mijn jeugd, zijn nog dezelfde…

Elektriciteit in de lucht. De spanning geleefd. In ziel en hart. Dit moment beleefd. Door vlammen en vuur. Huid tegen huid. Tussen tong en lippen. Een zuchtend geluid. Ik bibber en beef. Ik neem en ik geef. Tussen passie en strijd. Ik voel dat ik leef.…

Dat bewustzijn niet zonder kan. Niet zonder bewustwording. Niet zonder liefde. Niet zonder groei. Licht kan niet zonder duisternis. Toeval niet zonder bedoeling. Vaders niet zonder moeders. Jong kan niet zonder oud. Succes niet zonder falen. Alleen liefde kan voortbestaan, zonder tegenstelling. Als bewustzijn. Zonder haat. Alleen…

…en ik blijf maar verder en verder over je schrijven terwijl niemand je naam nog uitspreekt de mensen gaan hem vermijden te noemen uit angst dat mijn hart om jou dan weer breekt. Toch hoor ik je naam zo graag nog eens noemen honderden malen zeg ik hem op een dag een naam die mij steeds tot leven blijft roepen in mijn eenzaamheid mijn traan…

de geur van mirre stijgt op uit de veilige tuinen in het licht bij het vallende donker geen kreet van een meeuw boven een demonische zee dringt hier door mijn raam staat open en ik laat als iemand die daar ginds de brand bespeurde mijn venster hier wijd openstaan met het brandmerk van een vervolgde in de rug met het keer…

Zij had iets met rock hij iets met Bach een hij en een zij in de luwte van een lentedag En hoe zij lachte rij witte tanden bloot en hoe hij voelde dat dit anders was zoals de belle histoire uit dat liedje maar dat was lang lang voor hun tijd Nu hebben ze veel met elkaar en hij nog een beetje met Bach.…

De bloesem staat in weer en wind te bibberen van de kou terwijl de grijze wolken jagen langs het oneindig hemelblauw Het is alsof de storm de lente uit wil doven die door de bomen giert het oog verduistert de pijn te boven brengt Op al mijn wegen kom ik God tegen U leert mij weer te zingen het lied mij in de mond gelegd…

God biedt ons leven aan. Niet als het kleine stompje kaars, dat even opvlamt in het morgenuur. Maar een eeuwig brandend, laaiend vuur. Waarom is dit zo moeilijk te geloven? Is hij het niet, die ons het leven heeft gegeven? De eerste oorzaak van ons bestaan. Beschouw het feit dat wij hier zijn. Ook al is het maar voor even. Het echte leven…

Wat heb ik lang verlangd naar jou toen we eindelijk samen waren wist ik echt niet wat ik zeggen zou zat daar te draaien en te tollen en lachen als een schaap. Toen jij zachtjes op mij aankwam schoof ik beleefd een stukje op hield mijn handen angstvallig op mijn schoot want om je aan te raken geneerde ik mij dood. Maar toen jij met…

Och hoor de wind die waait en zingt het wonder dat liefde heet druppelt uit ‘t hart van de lelie naar leliebloem van stengel naar stengel in vruchtbare aarde…

In het midden van de brede stroom, waar alles overkant is, dreven wij met toegeknepen ogen, onder de zon die zich zonder mededogen vermenigvuldigde in de spiegels van het golvend oppervlak. Na elke trage slag van onze bronzen armen snelden onze zondoorstoofde zomerhoofden, blond als twee kristallen bollen, meters verder mee met het getij…

Het is zo stil buiten, nooit meer zal hij in de loggia staan, nooit meer zal hij me aankijken, nooit meer nooit meer raakt hij mij aan Ik kon niet slapen, keerde terug bij het eerste licht om hem te wassen en te balsemen, zijn geest was geweken hij was niet meer waar hij lag en ik knielde, omarmde zijn lichaam en huilde de koude doeken…

Als je niet mooi bent van binnen speelt je uiterlijk geen partij. Ik zal nooit je hart beminnen. En jij niet dat van mij. Alleen het goede diep van binnen dat is wat het voor mij belangrijk maakt. Zal schoonheid overwinnen als men over liefde praat.…

De een kijkt je amper aan De ander ziet je niet eens staan. Vandaag bestaat het “homohuwelijk” twintig jaar Maar in Nederland is de tolerantie nog niet klaar. Altijd wel weer iemand die ons belaagd Of een buurt die gays verjaagd. In een restaurant worden genegeerd Of op het werk niet worden geaccepteerd. Op je werk staart iedereen in…

Er bestaat een wereld, die wij mensen niet zien. Niet kunnen beschrijven. Er bestaat een universum, dat ons allen samenbracht. Er bestaan universele gevoelens, die mensen willen samenbinden. Velen voelen alleen maar liefde. Onbaatzuchtige liefde is het, die onze angst doet zwijgen. Onbegrijpelijke liefde is het, die op ons antwoord wacht…

Je bent zo mooi als je zegt dat je om me geeft. Je bent zo lief als je fluistert dat je voor me leeft. En ik voel me mooi, lief en bijzonder tegelijk. als ik op dat moment in jouw ogen kijk.…

Op 1 april bestaat het “homohuwelijk” twintig jaar Juridisch gelijkwaardig, echter clichés blijven maar. Over hoe ontstaan die clichés wordt een boek uitgebracht En brengt de wereld die gay heet onder de aandacht. De lhbtiq-gemeenschap van nu wordt belicht Welke verbeteringen zijn er tot nu voor ons verricht. Neemt het homogeweld alleen…

Al 43 jaar zijn wij een gelukkig paar Wij vonden de liefde met elkaar. De start van onze relatie was niet simpel Zeker niet geslaagd met vlag en wimpel. Vele hobbels hebben wij moeten nemen Iedereen zag in onze relatie problemen. Om ons heen werd van alles opgeworpen en gezegd Soms werden wij moedeloos van elke dag een gevecht. Uitgescholden…