mij; totaal aan gort (1)
laten we beginnen in de takkeherrietijd
die snoeihard nasuist en de nu verguisde
millennianachten geleden stofwolkfeesten
op industrieterreinen in dit logistiekland (4)
de snelheid vloog rap door de grootneuzen
verstopt als de hoekjes van de zware mist
waarneembaar in flitsen van zilver en gloed
voorgoed door de gesloten oogleden heen (8)
de kop in grof beukende systemen verzonken
langs trillende welwillende g-gillende groeven
als verwarrende armen in ’n draaikolk bonken
en de bruistabletten in ’t uiterst intiem innerlijk (12)
die tralies zijn verbogen op water en brood
waarna ’t ruimteschip door Marsman kwam
vlammen in ’t centraal zenuwstelsel hakten
en doorzakten in de door waanzin gedreven (16)
geschreven verzen rond de kern van Lombok
onder nog te vangen sterren en de kerkklok
te verslaan en de Venus te zien transformeren
de slangen te vervangen door stevige benen (20)
waaruit de funderingen groeiden als boomwortels
in dynamische gronden waar zonden goed gedijen
en ’t lijden in tegendraadse decibellen vertolkt
als contrapuncties verspreidt in vrije veelzijdigheid (24)
op die melodische golven werd vaste grond aangevlogen
maar ’t vliegen bleef lokken en alsof ’t geschreven stond
brak ‘n vleugel op weg naar nog hogere verwachtingen
‘n lamgeslagen landing die niet verdoofd kon worden (28)
en de opvolgende vlucht naar ‘t Oosten van lang geleden
om ’t herstel na ’t lijden te versnellen in ‘n afgelegen oord
zo de eerste beschikking in één volmaakt woord kon komen
onder vastgestelde sterren en voldoende opgetelde dromen (32)
maar ‘à Romania’ zou ‘t zonachtige grensgeval verschijnen
die tegelijkertijd ook alles in ’n schaduw kon laten verdwijnen
de topbergen en angstaanjagendste verdwaasde dalen kwamen
als woeste orkanen bekwaam door de levende tijd heen jagen (36)
... [mei2025] ...
Zie ook: http://www.propublishing.nl/onze-gedichten/
Schrijver: R.E.N.S., 9 mei 2025
outlook.com
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: overig
Mei
156
Geef je reactie op deze inzending:
'Herman Gorter had maandenlang in eenzaamheid aan zijn Mei gewerkt. Het grote verhalende gedicht Mei telt maar liefst 4381 versregels.'
dat je overal tegen mag ageren.
In die zin waardeer ik je ook.
Het is bijna jammer dat Maxim mijn
verdediging met juiste woorden voert.
Je gebruikt het woord niet, maar als je
mijn poëzie onconventioneel vindt
zou ik dat als compliment opvatten.
Ik voel de behoefte niet (meer)
om op tennisbanen te staan.
we hadden gehoopt dat hij niet meer nodig was, maar zie...
het lijkt weer eens uit te lopen op een kussengevecht van een polyglot die zijn fantasie de vrije loop laat, hier en daar schurend langs baanbrekende muren, razend en woedend uit solipsistische banden springend met op volle toeren draaiende hersenspinsels, terwijl zijn opponent een gladgeschoren tennisbaan gewend is waar een bok even wat sprongetjes mag maken die voor eenieder te volgen dienen te zijn tot er aan het end geroepen wordt 'game, set en match'...
een gedicht is nooit af, weet je nog, en nooit definitief...
bij vlagen poëtisch, maar over het algemeen onbegrijpelijk. Mag ik daar tegen ageren? Door jouw 'veelzeggendheid' ben je de kluts kwijtgeraakt. Kortgezegd: jij overdrijft! Mag ik daar tegen ageren?
Heeft niets met negativiteit te maken.
Je zou mij moeten waarderen, Renske.
Ik begin zo'n vermoeden te krijgen dat je niet van poëzie houdt,
althans niet van poëzie die niet aan jouw verwachtingen voldoet.
Je hoeft mijn poëzie niet te lezen,
net zomin je de andere dichters op deze site ook niet hoeft te lezen.
Aan je terugkerende negativiteit heeft niemand iets.
Ik zal er zeker niet door veranderen.
een kleine aanmerking op
Ma mère l'Oie, die ons zo verongelijkt aantureluurt:
Verleidt...is toch een participium perfectum,
dus met een d...
of ben ik nou van gort los?...
Je begint op Gaga te lijken.
Geen zelfkritiek?