de gruwelijke wreedheid van het moeten verlaten door prikkels die binnenuit mijn weerstand doorboren ik geef geen ruimte aan de voorbijbeweging die het verstand tot waanzin en een snelle vlucht gebiedt maar neem gretig bezit van de beste houding in een levensvolle teug neem ik mijn vrijheid terug…

Kerstgedachte 2003 Vuurwerk, Knallen die klinken tot diep in de nacht blije gezichten, een kind dat hard lacht vuurwerk dat knalt, 't wordt afgestoken de beste wensen worden uitgesproken armen omarmen, en iedereen kust dorst wordt met dure champagne geblust vreugde en feest, gelukkig nieuwjaar een waanzinnig…

in het gieren van wind zal ik je horen de lach van jouw kind dat steeds wordt geboren het bezweert alle golven met muren van zand graaft geulen met voeten schept met verliezende hand je huist in gewoonte draagt sociaal als pak niet als gegoten maar vaak veel te strak als je dan thuis komt wieg je je kind geeft het de vrijheid…

je hebt dat ongetemde en dat trotse een bergbeek in godzalige natuur het water van het allereerste uur belaagt de oude wortels, speelt met rotsen je bent nog onbezonnen en nog puur een wild verlangen laat je telkens botsen te jong nog voor een overwogen klotsen tegen de tirannieke kademuur maar achter verre bochten wacht het dal eens zul…

De lucht is vochtig helder. Twee hemelsblauwe kijkers priemen er doorheen. Een waterig zonnetje trekt als een stiekeme glimlach de aandacht. Een grote V wijst richting. Ik hoor een zacht geluid en wanneer ik verwonderd opkijk besef ik pas dat het van binnenuit komt. Als een bijna fluisterend stampvoeten komt iets dichterbij. Ik adem…

witte strepen krijten in het blauw hun verre reizen schrijven adem in de kou op weg naar tropische verblijven ze laten alles achter zich de zorgen en hun zaken het huis en met de buren thuis voorlopig niets te maken zie kiezen voor comfort lucht om hen te dragen geen boot of druk verkeer treinen die vertragen ik aard in somber…

Laat me gaan, je moet begrijpen dat het ophoud hier, Voer me mee, naar waar mijn rivier zal uitmonden in de zee. Ga niet mee, ik moet alleen onderzoeken wat er is, Ga niet mee, je weet dat ik terug kom als ik je mis, Maar ga niet mee. Ik zoek mezelf, moet mijn eigen pad zien te vinden nou, Ik zoek mezelf, laat me wennen aan een…

ik wilde je wat golven geven pakte water uit de zee alleen het schuim bleef over handen deinden zachtjes mee ik keek verbaasd je lachte om mijn falen koppig ging ik door om toch die golven te gaan halen je hebt me toen de wind geleerd van stroming en getijden ik dacht niet echt verkeerd maar schoof de logica terzijde we golfden samen…

Daar staat nog de boom uit mijn fijne kinderjaren waarin ik naar boven klom om over de hei te staren Daar staat nog de boom uit een vervlogen tijd waaraan ik graag terugdenk een herinnering die niet slijt Daar staat nog de boom ik kijk een keer naar boven schat de afstand en denk dat ik durfde,niet te geloven!!! Als je jong bent…

de pijn is zoet verlang zo heftig naar snijden en het bloed geef mij het mes dat rust brengt in mijn passie snijd pijn in stukken fijn genieten bloedt vandaag in rode lust ik wil zo graag dat het mes mij kervend kust de pijn is zoet als ik maar heb gebloed…

je klampte slechts aan leuningen de trap was op of af in volgorde treden ontwaakte door mijn hand ik ben het die je spelen laat kijk in de spiegel wie je haat je stappen zijn onzeker struikelen blijkt leven zo ongewis onbeslist vertreden…

De bittere genoegens van angst klinken als de laatste noot een symfonie van donker leven maakt je ruimte meer dan groot Kon ik maar de stiltes bespelen de zwijgzame tonen van je hart zou ik de wereld kunnen betreden waarin je jezelf zo tergend tart Ik zou een strijkstok laten dansen over de snaren van je borst met tederzachte strelen…

de dag is jong in zijn kijken naar gisteren ik wil niet naar je reiken er vallen gaten in de horizon ik zag hem rond met hier en daar projectie in rood door de reflectie van een prille morgenstond je voeten konden mij in afdruk zo intens bekoren ik zie de dubbele sporen nu vervagen in de wind je speelde als een kind boven de branding…

laat me maar zweven, even, wiegen in wolken alles vergeten weten van je vertrouwen los van het aarden dat schulden vergaarde om je te pressen in zijn moraal zonder gevoel ja, zij allemaal zwaar zijn je voeten van al dat geploeter moerassig de wegen ijskoud de regen ik gaf je een hand daar kon je niet tegen was te dichtbij…

Ik leef mijn leven met humor en pijn Ik zal als het kan er voor een ander zijn Ik droom in dromen Laat gedachten vrij Ik sterf in mijn dood Maar die “laatste zucht” die blijft alleen van mij!…

Kus het afscheid De reis begint Niets meer zeggen Ga mee Kus het verleden Een vaarwel Niet meer omkijken De toekomst lokt Kus mij zacht In liefde tot schoonheid De keuze is gemaakt Wij gaan samen verder...…

gevangen in m'n eigen lichaam schreeuw ik het uit laat me vrij ik wil hier niet zijn zonder al teveel succes probeer ik te ontsnappen in werelden die niet de echte zijn ik sla tegen de muren van mijn gevangenis en schreeuw hulpeloos om vrijheid zonder dat het helpt want naar mij word niet geluisterd maar wanneer er word geslapen dan ben…

Neem even de tijd gun jezelf de rust in deze wereld van dwaasheid sluit je ogen welbewust voel je lichaam verlangen naar balans en evenwicht je wilt de stilte ontvangen om te worden verlicht de stilte neemt je mee naar de poorten van je hart je hebt er vrij entree kunt kiezen voor een nieuwe start kijk rond en voel wat je zo tergt doorleef…

Glijdend door de lucht Observerend, hoog naar beneden Een veldmuis in het koren Aanvallend zonder te horen Weer een succesvolle duik Weliswaar instinct Des al niet te min Wederom een gevulde buik Hoog in een boom Het overzicht terug Veilig en tot rust Vogelvrij, voor jou een must!…

Vandaag wil ik de dag beleven van 's morgens vroeg tot 's avonds laat. Elke minuut ten volle leven als bruisend water voor de boeg, dat een moment de zee verlaat waar het aan toebehoort.…