om in morgen te wonen

laat me maar
zweven, even,
wiegen in wolken
alles vergeten

weten van
je vertrouwen
los van het aarden
dat schulden vergaarde

om je te pressen
in zijn moraal
zonder gevoel
ja, zij allemaal

zwaar zijn je voeten
van al dat geploeter
moerassig de wegen
ijskoud de regen

ik gaf je een hand
daar kon je niet tegen
was te dichtbij
dat voelde niet vrij

nog ga ik je pad om
in morgen te wonen
vandaag was te nat, nu
gaan we eindelijk schonen

Schrijver: wil melker, 23 november 2003

wlmelkerziggo.nl

vrijheid

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 10 stemmen 1.337