Poëzie

1877 - 1932

poëzie (nr. 5.132):

Ogen die het bruin weerkaatst

Ogen, die het bruin weerkaatst
Van uw brede brauwen,
Laat me dieper voor het laatst
In uw donker schouwen.

Tere wittetandenlach
Brekend door mijn denken...
Ach, dat ik geen enkle dag
Aan uw vreugd mag schenken.

Dat mijn neiging nimmer wordt
Wat ze liefde noemen;
Smachtend knopje dat verdort
Onder zware bloemen.

-----------------------------------
uit: Uit de diepten (1911)