inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1885 - 1933

poëzie (nr. 1.478):

Een dromend kind dat met de sterren speelt

Een dromend kind dat met de sterren speelt,
En lacht en reikt en tast met beide handen
Naar ’t blauwe niet te vatten stromend beeld,
Verschenen aan de weke hemellanden;

Een stille dwaas die in zijn waan verbeeldt,
Dat hij kan groeien naar de hoge wanden
Van ’t eeuwig ruim en daar zal kunnen randen
De wolken aan, waarmee de zonne speelt.

Een dwaas, een kind, zo hebt gij mij bereid
O poezie en in mijn bloed gelegd
Het zalig leven der verwonderingen.

U dromende leef ik de werklijkheid
En spreek met haar en luister wat zij zegt
En voel mij stijgen naar de sterrenkringen.

Schrijver: Abraham van Collem
Inzender: Redactie, 19 augustus 2010


Geplaatst in de categorie: kinderen

4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 812

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)