Dat beelden niet werkelijk zijn. Woorden slechts symbolen. Wetenschap niet-weten. Volgens Socratessen. Volgens dichters ook. Dat aanwezigheid bewustzijn is. Zoals wolken als gedachten zijn. Gevoelens die komen en gaan. Wolkjes die ik ontspannen adem, terwijl ik als zogenaamde bioloog, een fijn sigaartje rook, terwijl ik schrijf. Zoals…

Mijn leeftijd is negenentwintig jaar. Vermenigvuldigd met een factor honderd kom ik op drie millennia. Verwonderd krimpt mijn historisch inzicht in elkaar. Ons godganse ideeënrepertoire ontstond in deze zucht, geen uitgezonderd. Wereldgeschiedenis? Ben je bedonderd: de laatste nieuwtjes van een roddelaar. Slechts honderd keer de tijd die…

De foetus die ik was werd, wie ik nu nog ben, hoewel, geen cel is dezelfde meer. Alleen mijn oude namen bleven, die ik van mijn beide ouders kreeg. Als vrucht kon ik drijven. Denken kon ik niet. Ik kon niet lopen. Ik kon niet staan. Een schoolkind ben ik niet meer, want ik zit niet meer op school. De studentenfeitjes die ik wist, ben…

Aangekomen in de herfst van ons bestaan vraag ik me soms af hebben we genoeg gedaan? Aangekomen en de laatste jaren van ons leven vraag ik me af: waar zijn al die jaren toch gebleven? Aanbeland in de laatste weken, maanden van ons bestaan vraag ik me af, hoe zijn we hier toch aangekomen? Aanbeland in de herfst, lopend naar de winter…

Het is om je te laten weten Dat vloeken zo banaal Ver weg van Poëzie Een gebrek aan taal is…

buiten elke tijd 's morgens wakker worden gebonk bij de buren gapend tegenlicht een engel voor mijn angsten het voorhang gezicht weer strooien ze brood meeuwen ruziën om meer natuurlijk tango in bodystocking met een klein kanonnetje naar de wolkyshop een sloep naar vroeger einstein aan de overkant stelt de dekschuit vol…

Wetenschap! licht zonder warmte! Onverkwikkend! Onverblijdend! Gloort steeds heller uwe toortse, in het hoofd werpt gij de koortse, 't harte maakt gij koud en lijdend. Ach! waarom moet elke stap die het brein vooruitholt, op 't harte botsen als een schop, koude Wetenschap? O, 'k wil mij gaan koestren aan mildere stralen, mij…

De naam van de geliefde sist van voltage; de stap wordt vlak voor het rendez-vous een fractie gewijzigd: iets ingehouden of juist extra versneld. In het oog blinkt het heldere polaar van duindorpen; een strakke snaar die om je gedachten gespannen was. knapt onverwachts. Dit is wat de geliefde verspreidt: een geur van zomerlinde, van avondmelk…

Alles is twee keer zo groot. Het verdriet twee keer de stilte. De trots twee keer het verdriet. De zijgevel twee keer de dikte van de huid. Handen zijn het dubbele van de taal. Het hemd is het dubbele van de tafel. Het motorblok is twee keer het hemd. De herrie is twee keer de geste. ----------------------------------- uit: Parmentier jrg…

Waarom heeft de één beelden vol details in geuren en kleuren terwijl de ander slechts wat algemene flarden van verleden en jeugd bij zich draagt het geheugen blijft een grijs raadsel…

Zojuist heb ik beelden gezien, die prachtig getekend waren. Met gesloten ogen zag ik dat, terwijl ik rustig sliep. Een lieve grijze muis zag ik, die door mijn vingertoppen, fijn geknuffeld werd. Mijn muis genoot daar zichtbaar van. Dat heb ik zichtbaar mogen zien, met mijn beide ogen dicht. Mijn hart bleef kloppen, terwijl ik rustig sliep…

Wat is het toch een vreemd verschijnsel. Zojuist heb ik het weer eens uitgevonden. We waren opgewonden toen het werkte ondanks de onbetrouwbare beschrijving. Het nieuwe gaat er inderdaad niet af zolang het eigenlijk nog steeds niet kan. ------------------------------------------------ uit: Te voorschijn stommelt het heelal, 1988.…

Vanaf mijn balkon smolt ik in de morgengroet van de zon die als een bruidegom is gerezen God neemt het duister dreigen van de wolven weg, denk ik getroost en blij zoeven ontwaakt uit mijn slaap als een weerloos schaap…

Dat we nooit zeker weten kunnen. Dat we volop mogen twijfelen. Dat we rustig mogen aarzelen. Dat we mogen weten dat. Dat we afhankelijk zijn van alles. Dat we kwetsbare mensen zijn. Dat fouten maken mag. Dat falen groeien is. Dat we vrienschap mogen sluiten. Dat vriendschap ook liefde is. Vertrouwen in elkaar. Dat is alles wat ik weten…

Is dit nu de werkelijkheid, deze stilte van uitgewerkt hout in een uitgewoond huis dat zoals geblakerd vaatwerk in vitrines een zaak van gewicht is, door onze voorouders gemaakt? Of dit: men leefde gebogen over akkers en houtvuren, verloor de kiezen jong, de kinderen jong, geleund op gereedschap met stelen loerde men met van tandpijn scheefgetrokken…

Empédocle was 'n ‘wijze’ en wilde zien waarbij het kwam, dat de Siciliaanse Etna lava spuwde en rook en vlam. - Hoe men mag, tot heden toe, de vorsers, die op elk gebied alles mordicus doorsnufflen ‘wijzen’ noemen, vat ik niet. - Nu tot daar. Hij klom dus daaglijks op de berg, en zwart en vuil, zat er uren lang te kijken naar…

Dat destijds in de oudheid niet alleen de wetenschappelijke geschriften, maar ook, ja, in de eerste plaats Homerus, Sofocles, de grote dichters geïllustreerd werden gepubliceerd, het interesseert u niet en bovendien gaat het u ook geen bliksem aan, maar dit tenminste weet ik precies.…

De piramide is zo ongeveer Het logo van de goedgelovigheid 'Met een in 't klein zijn onze kwalen te genezen!' Ook is nog steeds de mening wijd verbreid Dat men er gans de toekomst in kan lezen Men moet dan naar Egypte toe, dat wel Een scheermes, voorts mag bot als stopverf wezen Maar ligt het even onder een model Dan wordt het weer vlijmscherp…

Zoon, die, door Gods beleid, de kloeke vinder zijt van dezer gangen onbewegelijk bewegen: hoe 's werelds slingeren u gaan moog', mee of tegen, heb haar eenparigheid voor ogen te allen tijd. Hebt gij het zwakke werk in 't schudden van de baren tot ongevoel gebracht van alles wat het lijdt: gedenk wat u betaamt in alle wedervaren, die door…

Dit is een lied voor Albert Einstein, Die de wereld heeft bevrijd Van de illusie en de schijn Dat ruimte iets anders is dan tijd. Ze blijken bij elkaar te horen, Vormen samen een patroon, Ook al zijn er veel factoren, Die niet passen in ’t sjabloon. Einstein heeft ons onderwezen: Tijd is altijd relatief Want, zo was zijn hypothese…