1053 resultaten.
Vandaag zag ik
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 186 Vandaag zag ik al
wat kleine madeliefjes;
gauw komt de lente.
Haiku…
Ongewone wensen voor 2018
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 231 Ik wens je geen 365 dagen vol geluk:
een boom moet nu en dan
ook stormen doorstaan
om stevige wortels te krijgen.
Ik wens je een goede gezondheid
maar ook soms wat hoofdpijn
of andere ongemakken om zieken
te begrijpen en nabij te kunnen zijn.
Ik wens je succes in je werk
maar ook nu en dan een tegenvaller
om niet overmoedig te worden…
Op weg naar 2018
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 143 Wat zou ik graag gedichten schrijven
die recht naar ’t hart van mensen gaan,
al zouden ze maar even blijven
en zelfs niet op papier bestaan,
ze zouden licht en hoop verspreiden
en dat is toch wat ieder vraagt
en nu we een nieuw jaar verbeiden
is liefde toch wat elk behaagt.
We kunnen veel en ook weer niet
en dat is zeker zo ook morgen…
Laat ons samen Kerstmis vieren
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 356 Laat ons nu samen vieren
de komst van onze Heer;
ons huis en hart versieren
en knielen voor Hem neer.
Want onze Heer kwam wonen
hier in een arme stal,
Hij maakte ons tot zonen
en dochters overal
van onze God en Vader
die woont in helder licht.
De Heer bracht ons weer nader
tot voor Gods aangezicht,
opdat wij zouden leven
van angst…
Mocht mijn hart nu verstillen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 132 Mocht mijn hart nu stil worden,
laten gaan wat het griefde,
laten oplossen wat het bedrukte,
stil worden, niets anders meer.
Mocht mijn hart nu stil worden,
geen woorden meer horen,
geen verhalen meer beluisteren,
stil worden, niets anders meer.
Mocht mijn hart nu stil worden,
zoals de vale strepen aan de einder,
zoals de lijnen die naar…
Verwachten is zo mooi
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 210 Het is zo mooi iets te verwachten:
een kind, de zon, de lach van de geliefde,
maar ook vergeving van de mens die jij ooit griefde,
het is zo mooi iets te verwachten.
Het is zo mooi iets te verwachten:
de dooi na vorst, het goede nieuws voor morgen,
het mogen laten gaan van grote zorgen,
het is zo mooi iets te verwachten.
Het is zo mooi van…
Nog ken ik de mensen niet
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 165 Een droom vannacht die me verhaalde
hoe ik me nog elke dag
vergis in wie de mensen zijn.
Wie kent zichzelf?
Wie kent de grijsheid die
de dagen bindt aan uren,
aan niet gebluste vuren
die steeds opnieuw ontvlammen?
Toch blijf ik geloven
in liefde die sterker is
dan zelfs de dood, die
mensen boetseert tot nieuw
geboren worden in de nacht…
Donkere dagen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 214 De dagen gaan nauwelijks open,
ver schijnt het licht echter
en houdt zich nog verborgen.
Mensen zoeken warmte, aandacht,
lezen bitterheid en kou
maar wachten op vrede.
Wat wanneer het licht
nu komen zou?…
Verjaren
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 456 Morgen komt er weer voor mij een jaartje bij:
wat zal het brengen, leed en vreugde zoals
elk jaar dat bracht, en zoals de herfst met
bonte kleuren vriendelijk oogt zal ook
het nieuwe jaar wel zegen brengen en de
dagen nu en dan een fleurig uitzicht bieden.
Maar ik word oud en zou wel wijzer moeten
zijn en weten dat geen mens ooit kan ontkomen…
Als je hart vreugdevol is
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 167 Als je hart vreugdevol is
ben je gewapend tegen stormen;
als je hart vreugdevol is
kan je danken en zingen.
Als je hart vreugdevol is
kan je vergeven en beminnen
ondanks onbegrip, zwakte en
misverstand, ondanks nare dingen.
Als je hart vreugdevol is
kan je sterk zijn ondanks falen,
als je hart vreugdevol is
kan je anderen met liefde omringen…
Herfstbezinning
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 196 We zien alweer de bladeren dwarrelen
en weten dat de herfst er dus weer is,
maar treurnis om de zomer die er was
en die in geur van sterven overal verschijnt,
neen, die vecht wel om de overhand en
gaat met kleuren ons bedriegen maar wint
het niet van ’t vaag vermoeden dat dit niet
het einde is, maar even rust en stilte vraagt.
En ieder jaar…
Spinnenwebben
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 173 De spinnenwebben zijn er weer; ze zijn
zo mooi maar ook bedrieglijk. Ze laten zien hoe
schoonheid kan vangen, listig ons kan vertellen
dat draden niet binden, maar wijzen weten wel beter.
Leven is nooit alleen maar mooi; er zijn geen primaire
kleuren, alles is gemengd; van blauw en geel maak
je groen, maar dat schept toekomst en vernieuwing…
Vreugde
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 223 Vandaag heb ik veel moois gezien:
de mensen die elkaar ontmoetten,
die liefdevol een ander groetten,
vandaag heb ik veel moois gezien.
Vandaag heb ik veel moois gezien:
een zon die straalde van genoegen,
de kinderen die om aandacht vroegen,
vandaag heb ik veel moois gezien.
Vandaag heb ik veel moois gezien:
de mensen die vergeving schonken…
Regenverdriet
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 264 De regen blijft al dagen droevig hangen
en zonlicht zien we haast zo zelden weer.
De wind en ook de wolken doen zo zeer
en doen ons naar de lente al verlangen.
Maar plots is er de glimlach van een kind
dat zorgt dat ik mijn vreugde toch hervind.
Snelsonnet…
De wolken
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 393 De wolken tekenen luchtkastelen
en vinden ook de elfen uit.
Ze willen met ons dromen delen
en maken nieuwe sprookjes buit.
Ze schilderen dieren en zelfs bomen,
proberen lichte tinten graag;
ze jagen voort of durven schromen
en vatten ieder bij zijn kraag.
Maar ’t leven gaat niet als de wolken;
het lacht en schreit maar keert nooit weer…
Het mooie leven
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 338 Soms komen woorden aangewaaid
die ‘k zelf niet kan verzinnen;
ze spreken over licht en vreugd
en oeverloos beminnen.
Maar er is ook de pijn, de last,
het afscheid van geliefden,
de duisternis, het dwaas vertoon
en ook wat ons ooit griefde.
Maar ’t leven is toch eind’loos mooi,
al zien we dat maar even,
want door de lange jaren heen…
De stilte rond de vijver
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 193 Wat ademt hier de stilte zonder woorden,
met blauwe lucht en groen gewas dat
eenden blij doet leven, soms met sierlijk
drijven op het water, met schrijven zonder
zucht of klagen, stilte ademend en haast devoot.
Straks daalt de zon weer en kleurt het avondrood.…
Verjaardag
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 640 ‘Zeventig jaren duurt hoogstens ons leven,
of tachtig misschien als we krachtig zijn,’
Zo staat het toch in de psalm beschreven
‘het meeste daarvan is nog kwelling en pijn’.
Maar toch is verjaren ook altijd weer feest
en dankbaarheid past ons die dagen;
want God gaf ons toch van harte zijn Geest
en in Jezus mogen w’alles Hem vragen.
Dan…
Avondmijmeringen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 162 Gedachten drijven als de regenwolken
en brengen alles even voor de geest:
het twijfelen, het zoeken naar de zin,
maar ook de kronkelingen van het denken.
De vreugden en de zorgen, zelfs het licht
dat diep verborgen was in alle pogen,
de regen en de wind, de vrede die
zich schuilhield in de grauwe kieren.
Maar alles is toch goed nu, ook het…
Zoveel schoonheid
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 209 Er is zoveel schoonheid te vinden,
maar soms zien we ze niet
of lopen verloren omdat we geen vrede
vinden in ons hart maar onrust.
Er is zoveel schoonheid te vinden
maar soms horen we ze niet
omdat we zelf teveel praten
of woorden herhalen die er al waren.
Er is zoveel schoonheid te vinden
maar soms voelen we ze niet
omdat we te vol zijn…
Door schokken
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 180 Door schokken
werd alles anders:
Niets ligt nog op zijn plaats
en weinig wordt nog herkend.
Of was ik tot hiertoe zo blind
en moet ik nu wennen aan ander licht?
Eigenlijk weet ik het niet
en anderen zeggen dat dit normaal is.
Dan hoop ik toch gauw weer thuis te zijn
al zal het huis andere muren hebben
en zal de regen ook nat blijven
maar…
Geen echt gedicht, alleen wat woorden
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 180 Dichten is niet iedereen gegeven,
maar schrijven leer je wel
zoals je ook hebt leren praten.
Soms heb je lieve vrienden die
wel tussen lijnen lezen wat
er echt niet staat,
maar anderen kunnen dit helaas
nog niet en die moet je verwennen
met zinnen die een diepe zin verbergen
maar toch doorzichtig zijn als glas.
Ik weet nog hoe het verzen…
Doorheen de jaren
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 198 We worden misschien zachter
doorheen de jaren,
minder zeker van eigen gelijk.
We worden misschien milder
doorheen de jaren,
barmhartiger en zonder oordeel.
We worden misschien stiller
doorheen de jaren,
bewust van veel dwaze woorden.
We worden misschien mooier
doorheen de jaren
omdat de kern vanbinnen gloeit.
We worden misschien…
Taal
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 160 De woorden werden veel te goedkoop
zelfs op een maandagmorgen.
Velen kopen ze zonder nadenken
en verhandelen ze voor nog minder.
Toch blijft de taal onbetaalbaar
en moeten we er mee verder.
Zwijgen is ooit wel beter
maar niet voor altijd.…
De roos kent geen waarom (Angelus Silesius)
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 417 Hoe geurt de zomer nu
in rozen zonder tal;
de vlierstruik draagt
al groene bessen.
Verdwaald zoek ik een weg
maar zonder vrezen;
ik hoef toch niet
van elke pijn
te zijn genezen.
Heel hoopvol leer
ik lessen
van overgave
en van laten gaan.…
Veni Sancte Spiritus
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 260 Zoete verkwikking in de strijd,
koele omhelzing in de hitte,
vreugde en vrede te midden het gewoel.
Tedere blik uit de verte,
zachte muziek op de achtergrond,
geborgenheid zoals in het begin.
Aandrang tot het goede,
moed tot herbeginnen,
zalving tot sterkte en vertrouwen.
Geest die alles leidt,
oorsprong en verwachting,
wijkende horizon…
Vrijheid
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 241 Waar vrijheid is daar groeit geen roos
want enkel in 't beperken,
het snoeien
kan ze groeien.
Waar vrijheid is daar zingt geen lied
want enkel in 't beperken,
het zwijgen
kan het klinken.
Waar vrijheid is daar is geen beeld
want enkel in 't beperken,
het kappen
kan het leven.
Waar vrijheid is daar is geen licht
want enkel in 't beperken…
Toch weer...een sonnet
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 220 Een mooi sonnet gaat zeker altijd over iets
en als je dichter bent zal dat geen zorgen baren.
Misschien vertel je over ’t meisje op de fiets
of over iets dat je niet langer wil bewaren,
maar ’t kan ook gaan over een verre toekomst ooit
of over heldendaden die je wil vertonen,
maar denk dan maar: zoiets dat haalt de kranten nooit
en mogelijk…
In aarden vaten
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 133 Hoe groen is alles nu: de mei
vult duizend tinten in die later
niet meer te vinden zijn; de wei
bezaaid met madelieven, wortels water
drinkend uit de bron of uit de lucht.
Mijn hart wacht wel nog, kent verlangen,
soms heimwee ook, maar zang en zucht
ze blijven hier aan kleine dingen hangen.
Ons leven: steeds weer zoeken, vragen,
herkenning…
Thomas Didymus
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 147 Je bent een deel van een tweeling:
mijn tweelingbroer ben jij!
Even ongelovig als jij ben ik, even aarzelend maar
zeker van wat niet gezien wordt, niet bestaat !
Toch wordt je aarzelen door Zijn verschijnen
plots overhoop gehaald: een licht verblindt
je twijfelzucht en heel je wereld keert om.
Waar ben je nu? Je kent jezelf niet meer.
We…