inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 63.863):

Herfstbezinning

We zien alweer de bladeren dwarrelen
en weten dat de herfst er dus weer is,
maar treurnis om de zomer die er was
en die in geur van sterven overal verschijnt,

neen, die vecht wel om de overhand en
gaat met kleuren ons bedriegen maar wint
het niet van ’t vaag vermoeden dat dit niet
het einde is, maar even rust en stilte vraagt.

En ieder jaar opnieuw gebeurt dit wonder
dat bomen zeker dood lijken te gaan,
maar eer het laatste blad gevallen is
zijn er al sporen van een nieuw bestaan.

Wat kan ik zeggen, dromen, wensen
want zo gaat het toch zeker ook met mensen?

Schrijver: Adeleyd, 1 oktober 2017


Geplaatst in de categorie: filosofie

3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 196

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
Guy Aarts
Datum:
5 oktober 2017
De eeuwige cyclus. Mooie bezinning in dit herfstgedicht gegoten, Rosa.
Naam:
Han Messie
Datum:
2 oktober 2017
Email:
hmessielive.nl
Het mooiste van deze dromen en wensen is dat ze, wat de jaargetijden betreft, steeds weer verwerkelijkt worden.
Naam:
A. Rivesta
Datum:
1 oktober 2017
'maar eer het laatste blad gevallen is
zijn er al sporen van een nieuw bestaan' : prachtig!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)