Netgedichten

netgedicht (nr. 63.633):

Het mooie leven

Soms komen woorden aangewaaid
die ‘k zelf niet kan verzinnen;
ze spreken over licht en vreugd
en oeverloos beminnen.

Maar er is ook de pijn, de last,
het afscheid van geliefden,
de duisternis, het dwaas vertoon
en ook wat ons ooit griefde.

Maar ’t leven is toch eind’loos mooi,
al zien we dat maar even,
want door de lange jaren heen
is ’t kind soms weggebleven.

... Ik hoorde dat de moeder van mijn huisarts is overleden. Dat bracht veel herinneringen naar boven, vreugdevolle en pijnlijke, maar toch kan ik het leven mooi vinden wanneer ik het kind in mezelf ruimte geef. ...

Schrijver: Adeleyd, 28 augustus 2017