In aarden vaten

Hoe groen is alles nu: de mei
vult duizend tinten in die later
niet meer te vinden zijn; de wei
bezaaid met madelieven, wortels water

drinkend uit de bron of uit de lucht.
Mijn hart wacht wel nog, kent verlangen,
soms heimwee ook, maar zang en zucht
ze blijven hier aan kleine dingen hangen.

Ons leven: steeds weer zoeken, vragen,
herkenning ook en dwars doorheen de dagen
een lied dat altijd nieuw is,

een voorsmaak, een geheimenis.
Zo dragen wij de schat in aarden vaten
die wij eens moeten achterlaten.

... Mei is nog steeds erg groen...en mooi! Voor mij beeld van ons leven dat ook ooit stopt en anders wordt. ...

Schrijver: Adeleyd, 14 mei 2017

rosa.olaertsskynet.be

aarden vaten groen geloven hopen bemi

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 8 stemmen 133