Alle inzendingen van Adeleyd

Dat sommigen toch zo gemakkelijk dichten, 'k begrijp dat niet, want mij lukt dat maar nooit en enkel in ’t seizoen dat bloemen strooit komt soms de muze mij wel wat verlichten. Maar 'k wil niet treuren, er is immers meer dan woorden ook maar zeggen mogen en ooit valt er wat licht van uit den hoge en dan voel 'k mij gezegend door de Heer.…

Het paardenbloemt in mei terwijl de vogels fluiten; de kinderen buitelen blij en lachen weer vaak buiten en ook de grote mensen hervinden weer het kind dat met heel vele wensen het leven diep bemint. Laat vogels en laat bloemen je diepste naam maar noemen.…

Wie is bevrijd van wie, want doden vielen onaangekondigd, zonder doel of wens. Slechts heilig is de grens voor wie bezit het hoogste goed is, voor ons, voor mij alleen. Waar gaat het met de wereld heen, met al die vluchtelingen, mensen zonder werk of toekomst, zonder zicht op ooit nog beter. Wat vieren wij dan echt? Is dit geen dwaas vertoon…

Het boterbloemt in mei al valt de regen neer bij bakken. Straks broedt elk vogeltje zijn ei al zijn er nog geen nesten. Het groent nu overal en merels fluiten ook dwars doorheen de kille ruiten. Het boterbloemt en merelt terwijl de regen perelt.…

Je was vol moed en enthousiasme, vervuld van hoop en ging zo door; Al wist je dat je zou verliezen, je bleef vol vuur en ging ervoor. Nu zijn de dagen vol van stilte, de bloemen zwijgen, zingen niet, maar velen vinden in jouw voorbeeld weer kracht, te midden van verdriet. Bedankt voor wie je was voor velen, leef nu maar verder, in het…

De stormen zijn voorbij - het angstig jagen van nood en drift, van zorg en pijn - 't Is warm op deze lentedag, geen vragen, gelukkig om jouw vriendschap zijn. Een hond blaft in de verte, vogels fluiten en 't zonlicht draagt wat vrede aan. de kinderen spelen zoals vroeger buiten en buren blijven even staan. 't Is alles heel eenvoudig,…

Hoe groent nu ook het kleinste blaadje dat schuchter zijn geboorte viert. Je hebt het druk, dus nu… ik laat je maar weet dat lente alles siert en dat de grote wereldzorgen nog zullen blijven, nu en morgen, maar ‘k ben zo dankbaar om het licht en om zoveel dat dit verricht. Zo groent nu ook het kleinste blaadje, maar ja, je hebt het druk…

Je bent een deel van een tweeling: mijn tweelingbroer ben jij! Even ongelovig als jij ben ik, even aarzelend maar zeker van wat niet gezien wordt, niet bestaat ! Toch wordt je aarzelen door Zijn verschijnen plots overhoop gehaald: een licht verblindt je twijfelzucht en heel je wereld keert om. Waar ben je nu? Je kent jezelf niet meer. We…

Weer klinkt het nieuwe lied uit tuinen waar ’t oud verdriet is weggedaan en wat zo lang niet werd verstaan dat bloesemt nu uit duizend kruinen.. We vieren Pasen – feest van licht, Een groot geheim, een vergezicht.…

In het graf gelegd, met doorstoken zijde waar bloed en water zijn ontsprongen. Rust nu maar uit na al die wreedheid, na ons verzuim U lief te hebben. We wisten niet wat we deden, daarom kregen we vergeving maar groter nog is uw tederheid tot waar geen woorden reiken, tot we zullen stralen, nu en ooit en opstaan zoals Gij, de Levende…

Een winter lang in duisternis begraven, geen hoop meer op een leven in het licht, geen ogen meer, geen glimlach, geen gezicht, geen water dat je diepste dorst kan laven, alleen maar pijn en vragen, kreunen, klagen, de muren stom, je lichaam zonder kracht, het graan sterft in de grond nog deze nacht, maar Iemand is er die je toch blijft dragen…

Gij zijt, o Heer, de weg ten einde toe gegaan al zou eerst nog zo luid Hosanna klinken. De beker zoudt Gij tot het einde drinken alvorens naar de Vader weer terug te gaan. De dorpen liggen in de lentezon te blinken terwijl de kinderen met palmen zwaaien en van een pure vreugde luidop kraaien omdat ze zeker nog niet weten van ’t verzinken…

De winterzon schrijft lentebrieven in letters van verlangen groot, ze groet de bloemen die verborgen al reiken naar het morgenrood maar die nog even moeten wachten omdat zoveel nog rilt van kou en anders heel dit tere leven vergeefs geboren worden zou. Zo heeft ook ieders hartsverlangen een tijd die er niet altijd is, maar steeds…

Wat ben ik blij, dus stuur ik dit bericht: dat vogels weer uitbundig zullen zingen, dat bloemen je weer overal omringen en dat weer alles kleur krijgt in het licht. En dat weer alles kleur krijgt in het licht, dat zoveel maanden haast leek opgeborgen en dat de mensen groeten, ook al zijn er zorgen, ze voelen zich tot vreugde weer verplicht.…

Rillend in de wind, haast bevroren van de kou groeten sneeuwklokjes. Haiku…

Een kaarsje voor Maria op deze Lichtmisdag. De winter gaat al henen want ’t licht is reeds verschenen zoals de oude Simeon het in de tempel zag. Wij zijn nog in het duister, maar straks komt toch de luister van ’t licht dat eeuwig schijnt. Vertrouw nu maar de zangen die in de stilte hangen tot droefenis verdwijnt.…

Zingen kan niet alleen met woorden; kinderen kunnen lachen als een lied; Melodieën kunnen vallen als blanke sneeuw die niet van ophouden weet en blijft liggen. Dromen klinken als een avondzang die traag eindigt, zonder precieze afloop. Liefde vindt een bedding in de daagse dingen al zeggen vele romantici dat nooit. Zingen kan zonder…

De sneeuw dekt alle woorden toe en laat hun ijdel pogen zien om weer te geven wat het is in stilte te vertoeven. De sneeuw hervindt de luchtigheid om toe te dekken wat ons deert terwijl de eeuwigheid niet rent maar smelten durft in ieder vlokje. De sneeuw kent eenvoud en vertrouwen want durft te vallen zonder vrees terwijl de bange mensen…

Leer mij toch leven, ver voorbij de angst om wat dan ook toch maar te verliezen. Er is zoveel dat als vanzelf al wel werd losgelaten, maar evenveel of meer zelfs bleef behouden in wat ik bij gebrek aan beter mijn ziel zal noemen; diepste kern van zijn. Wie ben ik eigenlijk en wat is echt van waarde? Soms zingt het antwoord wel, doorheen de…

Zo vaak doden wij: met kogels of met woorden, liefde woont er niet.…

Graag wens ik je een heel goed jaar, een jaar vol liefde, zacht en klaar, dat moed en vreugd je vergezelt en dat er vrede wordt gemeld. En dat er vrede wordt gemeld, een einde komt aan het geweld; dat goede krachten sterker zijn dan eenzaamheid en zielenpijn. Dat eenzaamheid en zielenpijn toch niet het allerlaatste zijn, maar dat vertrouwen…

Mijn allerbeste wensen voor jou dit nieuwe jaar al is het pas begonnen en alles nog zo pril; je mag alvast toch weten wat ik zo heel graag wil: veel vreugde, moed, vertrouwen en vrede ook voorwaar. En mocht de liefde groeien, die kracht er steeds weer zijn, en door de zorg van velen verlichting ook van pijn.…

Ze zijn te tellen al, de laatste uren van dit jaar dus laat ons teder zijn en omzien naar mekaar; vanmorgen was ik nog bij een begrafenis en dan weet je heel goed hoe laat het is. Ons leven is zo kort en straks komt 't Nieuwe Jaar laat ons maar liefde schenken en vrede aan elkaar.…

Een kerstgroet voor de kleinen, voor iedereen die zingt, voor ieder die een medemens met tederheid omringt; Een kerstgroet voor wie lijden door eenzaamheid, verdriet, voor ieder die van anderen het leed, de pijn doorziet. Een kerstgroet voor jou, lezer, die ook zoekt naar wat licht, o, mochten al de woorden hier van dit zo klein gedicht…

Het licht dat binnenvalt door kieren die haast gedicht zijn door verdriet, het zal gaan groeien tot de ochtend en kleurt de lucht reeds rozerood. Een Kind kwam om ons leed te dragen al is het klein en weerloos nog, het doet een nieuwe toekomst dagen en doet ons zingen in de nacht. De herders kwamen naar de kribbe want zij hebben het lied…

Duisternis gedragen tot bergen van verdriet, wie kent en ziet het niet? Duisternis vervlochten met wanhoop en met pijn wie hoort en voelt het niet? Duisternis geroepen tot licht en vreugdelied wie wil en droomt dit niet?…

Het verleden heb ik slechts in fragmenten, vervormd, vertekend en soms geladen met een grijs gevoel; wat ooit als verse sneeuw gevallen is, het blinkt niet meer, het zingt met valse tonen van verval, van ontoegankelijkheid. Het roept nog enkel om berusten. Wat heb ik wel? De zekerheid dat niets voorgoed gevonden is, beleden of geliefd,…

Wat zoeken we toch in al die drukte? Afleiding, prestatie, succes of zoiets? Maar zien we wel hoe die ander kijkt, hoe droevig, vrolijk, onverschillig dat gelaat zich zien laat? Maar we willen verder: nog dit kopen, beslissen, plannen, organiseren, bedenken of bedanken; we draven maar voort tot we plots een mens zien glimlachen, een…

Zal ik geleefd hebben als ik sterf? Er is zoveel nog niet gezien, niet geproefd, niet gelezen en ook de kern van mijn wezen heeft nog niet genoeg gestraald. Zo vaak ben ik verdwaald in enkel hoge woorden maar wat er echt toe doet, een warme ochtendgroet heb ik toch soms vergeten.…

Een glimlach naar de kleuren van de herfst die ingetogen zoveel mooier zijn dan alle dartel springen in het voorjaar, want daar is enkel maar belofte, nog geen oogst. Een glimlach naar de oude vrouw die met haar tas vol kostbaar fruit mijn weg daareven kruiste, licht gebogen naar de grond die alles deed ontluiken en begraaft; Novemberluchten…