Netgedichten

netgedicht (nr. 59.245):

Aanslagen Brussel

Geen woorden vinden
en toch willen troosten;
geen ogen die schreien,
alleen maar een doffe blik.
Onbegrijpelijk wat hier gebeurt
en toch moet het leven verder.

Is dit de eerste dag na het begin
van de lente? Is dit een nachtmerrie?

Dona eis requiem.

... Wie kan dit begrijpen? Of zijn we daar niet toe in staat? ...

Schrijver: Adeleyd, 23 maart 2016