De avond valt
De avond van een mooie kerstdag valt:
veel mensen mocht ik zien en ook begroeten,
wat samen zingen, leven van herinneringen
en ver weg van het altijd weer maar moeten.
Van dankbaarheid is nu mijn hart vervuld
en ’t kijkt met blije ogen naar voorbije uren;
de kaarten van familie en van vrienden
vertellen van de warme kerstmisvuren.
Maar er is ook de vraag hoe het nu verder moet,
want velen waren deze dag ook eenzaam
en vluchtelingen hebben niet zoveel geluk.
Maar toch: de droom van vrede mag niet stuk
en zelfs al blijven vele deuren ook nog dicht,
er is en blijft het Kind dat in de kribbe ligt.
... Dankbaarheid vervult mijn hart om een mooie kerstdag, maar...de vragen blijven, maar ook de belofte dat de vrede ooit toch komen zal. Heet Jezus ook niet de Vredevorst? ...
Schrijver: Adeleyd, 25 december 2015Geplaatst in de categorie: emoties
mijn hart en geest beroert, maar 't is maar kort;
Dan denk ik weer: waar is het licht gebleven
dat eens zo helder scheen opdat het wordt
tot vreugde voor de lezers, tot een blij gezang,
maar ach, het wachten duurt soms toch wel heel erg lang.
Ja, Ton, je bracht door jouw geschrijf weer inspiratie
en dat stemt me tot dankbaarheid, tot lach en gratie.
en telkens brandt je kaars van empathie
opnieuw gloeit in je hart compassie die
het wit bekrast met lussen uit je veder
wie zich door liefdes' vleugels laat vervoeren
kan andere harten met haar veer beroeren