Alle inzendingen van Albert C M Weijman

Mensen die pijnlijk zoeken, wat ze hebben verloren, ervaren wat waarde is. Van vriendschap. Van gezondheid. Van trouw zijn, aan de liefde, in ons leven. Wie eindelijk gevonden heeft, ervaart wat de waarde is, van geluk.…

Krol is altijd ambitieus geweest, met het oog op onze oude dag. Zijn toekomst werd mistig. Wat gaat Henk nu doen? Henk blijft zitten waar hij zit. Nederland heeft hem hard nodig. Henk weet wat relativeren is. Humor verbindt oud met jong. Dat doet de Partij van Krol. De Partij voor de Humor. Partij van verbinding. Partij van de Lol.…

Wanneer we onszelf verliezen, wat verliezen we dan precies? Verliezen we dan ons leven? Gaan we dan smartelijk, op sterven na, dood? Wie zijn die vaders eigenlijk, die ons nog steeds vertellen, wie we waren, wie we zijn? Waren we ooit in eigendom, van onze eigen moeder, die ons angstig baarde? Werden we in bezit genomen, door de lust…

Stel je eens levendig voor, dat je niet geboren werd. Nooit bewust werd, van dat je bestaat. Die voorstelling werkt rustgevend. Voor problemen word je gespaard. Voor angst en ook voor beven. Sterven hoef je niet. Stel je eens dodelijk voor, dat je moeder je baart. In liefde en in pijn. Dat je zal sterven. Stel je nu eens voor, opnieuw…

Het werd de hoogste tijd, dat stadhouder Willem V, werd opgevolgd. Koning Willem Alexander, deed onlangs afstand. Afstand van zijn troon. Zijn nieuwe taak werd het, om landen samen te brengen, als dienaar van onze republiek, die boven nationalisme staat. Ooit was hij Koning Willem Alexander. Willem werd landhouder Willem I. Onlangs…

Het is drie uur in het holst. De dichter raakt ontwaakt, zoals bijna elke nacht. Het is drie uur vier precies, om heel precies te zijn. Zijn droom is uitgedroomd. Zij ademt niet meer zwaar. Het werd stil naast hem. Ben je wakker, vraag ik haar. Weet je wel hoe laat het is? Ben je al langer wakker? Heb je het naar je zin? Ik weet van…

Elkaars uiterlijk doorzien toont ons de werkelijkheid, van wie of wat we zijn. Dat we een hart bezitten, dat liefde voelen kan. Dat we angsten koesteren, die mensen laten lijden, en dieren laten doen. Mensen die zelf dieren zijn, die ook medelijden kunnen. Toon ons de aard van mensentaal, taal die om de tuin kan leiden. Om de tuin van…

Wie werden onlangs zwaar gehandicapt? Degenen die zich beperken moeten? Mensen die teveel aandacht kregen, voor de rijkdom om hen heen? Zij die kortzichtig werden, door teveel goed nieuws? Wie zijn de slachtoffers vandaag de dag? Invaliden die niet meer lopen kunnen? Mensen die te veel vragen stellen? Mensen die verblind werden? Veel te…

Onmacht is graag willen, maar helaas niet kunnen. Onmacht is wel kunnen, maar echt niet willen. Onmachtig zijn die mensen, die de vrede willen dienen. Die voor hun eigen gelijk, echt niet vechten willen. Hun eigenwijze ongelijk, moedig durven zien. Zelfbewuste mensen zijn het, die eigenmachtigheid begrijpen, en dus niet machtig willen…

Het spel dat ons mooie leven is. De kunst om dat spel te spelen. In het theater, dat leven heet. Van toeval bedoeling maken. Dat is wat kunstenaars doen. Een levenskunstenaar zijn, is niet met pensioen gaan. Is kunst blijven maken. Is blijven fantaseren. Is verwonderen. Verbinden. Schrijven. Theaters veranderen met de tijden mee. Worden…

De openheid die je hebt gevonden. Met medemensen hebt gedeeld. Ruimte die je nu ervaren mag, tot voorbij onze horizon. Voor de priesterlijke vriendschap, die je altijd hebt geschonken, dank ik je van harte. Namens alle kostbare mensen, die je in al hun kwetsbaarheid, trouw hebt bijgestaan. Mijn moeder en mijn vader, en ook mij. Jouw…

Het vagevuur, waarin wij groeien moeten, is ons aardse paradijs. Ons lieve leven. De hel, daar branden verdoemden. Verdoemd is geen mens. Verdom ons niet. Het hemels paradijs, daar schijnen heiligen te wonen. Wij zijn daarvoor veel te goed. Ons vagevuur is middelmatigheid. Is waar we leren moeten, wat liefde is. Wat kwaad. Wat goed…

Het fundamentele. Het wezenlijke. Het essentiële. Het heilige. Zoeken brengt ons in de uitputting. Eenmaal uitgeput vallen we diep. Vallen onverwacht schellen, van onze verblinde ogen. Worden we gevonden. Door wie? Door wat? Luister! Proef! Zie!…

Het is weer herfst geworden. De wind waait gele bladeren, uit herfstgeworden bomen. Vermoeide takken breken af. Een gure storm steekt op, en blaast hersenspinsels uit mijn oude kop. Versleten gedachten zijn het, die ik niet meer nodig heb. De lente staat alweer klaar, in winterharde knoppen. Wilskrachtig veer ik op, de zomer tegemoet…

Illusies bestaan werkelijk. We kunnen ze beschrijven. We kunnen er mee leven. Illusies zijn mogelijkheden. Zo werd het mogelijk, dat mensen evalueren, die zich illusies maken. Zo is het zelfs mogelijk geworden, na oneindig vallen en weer opstaan, om ons daarvan zelfs bewust te zijn. Daarom kiezen we zelfbewuste politici, die de illusies…

Het project uitvoeren, dat je eigen leven is. De decors ontwerpen, van de lekenspelen, die we samen spelen. Wie waren dan de regisseurs? Wie is die geleerde criticus, die jou nog steeds vertelt, wie jij zou moeten worden. Hoe jij acteren moet? Wie helpt ons de kunst verstaan? Wie leert je worden wie je bent? Wij zijn het zelf. Wij…

Het is gezond, om jezelf te relativeren. Het wordt lachwekkend, om te leren overdrijven. Het werkt ontspannend, om angst op te wekken, die je gisteren voelde. Dezelfde angst te voelen, terwijl je vrolijk bent. We kunnen onszelf leren lachen, wanneer we ons angstig voelen, en in spiegels durven kijken, totdat ons lachen ons nader, dan…

Dagelijks drijf ik in het water. Dan verander ik in een vis, die zwemmen moet. Dagelijks word ik een ander mens, die geleidelijk lichter wordt. Totdat ik weer grond voel, waarop ik wankel loop. Gelukkig verandert deze dag in morgen. Dan draai ik de kraan weer open. Dan zie ik het leven stromen. Dan voel ik me als een vis. Weer schrijf…

Durf ik voorbij te gaan, aan wat niet meer bestaat? Aan mijn verleden, dat ik opgeslagen heb? Aan mijn toekomst, die nog niet geboren is? Kunnen we ons beperken, tot wat voor handen ligt? Kunnen we onze aandacht schenken, aan wat er nu gedaan moet worden? Aan zintuigen die bewustzijn scheppen. Kunnen we aandachtig leren luisteren, naar…

Zojuist heb ik beelden gezien, die prachtig getekend waren. Met gesloten ogen zag ik dat, terwijl ik rustig sliep. Een lieve grijze muis zag ik, die door mijn vingertoppen, fijn geknuffeld werd. Mijn muis genoot daar zichtbaar van. Dat heb ik zichtbaar mogen zien, met mijn beide ogen dicht. Mijn hart bleef kloppen, terwijl ik rustig sliep…

Verlangen, naar perfectie. Het zien van kwaad. Vermijden van fouten, waar andere mensen falen. Herkennen van het ware goed. Falen doet een mens pas goed, wanneer hij graag goed wil doen, maar zelf geen enkele poging doet. Verschil tussen slagen en falen, is het grote risico te lopen, van blijvend stil te staan.…

Laten we ons eens levendig voorstellen, dat we samen met al wat leeft, mysterieuze antennes zijn. Van onze cosmos. Dat we samen open ogen zijn. Van onze wereld. Dat we hier op aarde werden geboren, om door het toeval uitverkoren, waar te moeten nemen. Om alleen maar bewust te zijn. Om mogelijkheden te zien. Om samen bij te dragen. Aan…

Gedachten die ons helpen leven, in de tegenwoordige tijd van nu, zijn we ons wel bewust. Gedachten zijn als vliegende vissen, die op onze gedachten lijken. Hier heeft vliegen zin. Nu zijn vissen licht. Uitgewerkte gedachten dalen af, naar onpeilbaar diepe oceanen, die onze onbewuste levens zijn. Hier zwemmen ze in het donker, zoals ook…

Mijn vrouw is geen ijskonijn. Het tegendeel is waar. Ze is warmbloedig. Ze is liefdevol. Ze is fijn. Het NU is haar eeuwigheid. Het hier is haar domein. Ze is ieders toeverlaat. Mijn vrouw steunt. Is geen filosofe. Wel stoïcijn.…

Ons perspectief is altijd weer NU. Hier. In bed. Waarin ik nu lig. Daar. Waar jij nu bent! Eén en hetzelfde. Moment. IS dat! Hier. NU! Ervaar dat ene moment. Proef en luister. Zie! Wat volgen moet. Volgen zal. Volgt! Kijk. NU!…

De Europese ziel van Nederland stroomt, door machtiggrote, Europese rivieren, die door oneindig laagland gaan. Land waar Europese adelstand, samen met Europese kerken, boeren en gegoede burgerij, ooit, de dienst uitmaakte. De wereldziel van Nederland stroomt, naar open zeeën en grote oceanen, waar Nederlandse koopmannen, gesteund door Europese…

De openheid, die ons een lege agenda geeft. De leegte en de vrijheid, van niet te moeten hoeven. Volop vrije tijd te hebben. In overvloed. Af en toe. Kijken en luisteren, naar hoe andere mededieren leven. Hoe ze lopen, vliegen en kruipen. Durven druktemakende mensen, eindelijk, op vrije voeten staan? Kunnen mensen volle aandacht schenken…

Taal, als brug naar ware werkelijkheid. De brug die ons verbinden wil. Ver voorbij de letterkunde, die onze geest niet vindt. Woorden zijn onze ware waarden niet. Wel erhalen die we elkaar vertellen. Wonderen van werkelijkheid. Werken uit geliefde liefde. Dat is het ware draaipunt, waar taal om draait. Draaien doen alle ware schrijvers…

Geleerde artsen verdommen zelden. Artsen verwijzen naar elkaar. Dommerikken verwijzen nooit. Domme mensen, die beseffen dat ze dom zijn, leren en worden intelligent. Dommerikken beseffen niet, dat ze domweg dom blijven. Ze zijn onderwijsresistent. Verdomme.…

Domweg gelukkig willen zijn. Dat kan ieder mens die beseft, dat kennis een handicap kan zijn. Dat veel willen weten uitputtend is. Dat veel verantwoordelijkheid dragen meer is dan mensen verdragen kunnen. Dom zijn is intelligenter dan we denken. Wanneer we oorverdovend luisteren. Wanneer we blindelings willen zien. Wanneer we ondoordacht…