Netgedichten

netgedicht (nr. 72.489):

Echte dieren

Elkaars uiterlijk doorzien
toont ons de werkelijkheid,
van wie of wat we zijn.
Dat we een hart bezitten,
dat liefde voelen kan.

Dat we angsten koesteren,
die mensen laten lijden,
en dieren laten doen.
Mensen die zelf dieren zijn,
die ook medelijden kunnen.

Toon ons de aard van mensentaal,
taal die om de tuin kan leiden.
Om de tuin van Eden.
Taal die mensen vervreemdt,
van hun aardse paradijs.
Vervreemden van elkaar.

Waarom we kwaad willen spreken.
Waarom een dichter dichten kan.
Toon ons dan het misverstand,
van dat we geen dieren zijn.
Dat we niet beseffen.
Wat pijnlijk is.
Wat echt is.
Wat waar.