Netgedichten

netgedicht (nr. 72.354):

Voer zwarte vissen niet

Gedachten die ons helpen leven,
in de tegenwoordige tijd van nu,
zijn we ons wel bewust.

Gedachten zijn als vliegende vissen,
die op onze gedachten lijken.
Hier heeft vliegen zin.
Nu zijn vissen licht.

Uitgewerkte gedachten dalen af,
naar onpeilbaar diepe oceanen,
die onze onbewuste levens zijn.
Hier zwemmen ze in het donker,
zoals ook diepzeevissen doen.

Licht is leven. Zwart is als de dood.
Zo lijkt het totdat een zwarte vis,
door een idee wordt opgewekt,
en bewust naar boven komt.

Zwarte gedachten zwerven rond,
schudden vage angsten wakker.
Onschuldige gedachten zijn het,
zoals onschuldige vissen leven.

Voer zwarte vissen niet.
Ze verdwijnen vanzelf.
Of keren weer terug,
naar de diepten,
van hun oceaan.

Gedachten zullen komen en weer gaan,
zoals vrije gedachten altijd doen.
Wees voor geen gedachte bang.
Mensen leven waar ze leven,
in de tegenwoordige tijd,
zoals ook dieren doen.