Alle inzendingen van Albert

Wij mensen trekken al heel lang rond. Van continent naar continent. Vogels vlogen toen al vliegensvlug. Wij kruipen op twee poten. Drieduizend eeuwen geleden, waren we pas gevorderd tot Marokko. Europa? Daar liepen Neanderthalers rond. Onze voorouders komen uit Afrika. Migranten krijgen nu een oprotpremie mee. Vroeger bouwden we muren.…

Zonder handige dingen kan geen modern mens leven. Zonder leuke spullen in huis is een woning ongezellig leeg. Spullen van gisteren gebruiken we misschien nog morgen. In ieder geval is het zonde om ze zonder schuldgevoel zomaar weg te doen. We puilen ze uit op zolders. We bewaren ze in kasten en in schuren. Mensen jagen op goedkope koopjes…

Samen met een musje koffie drinken. Spontaan, zomaar, zonder afspraak. Samen genieten van het toeval, dat niet toevallig is.…

Het burlen van edelherten, is een gevaarlijk spektakel. Herten burlen in september. Trump burrelt het hele jaar. Het brallen van de grote Trump, klinkt machtig machteloos. Jij hebt geen kans Donald. De dwerg Macron is je de baas. Pas toch op, kijk toch uit! Die Macron is geen Napoleon, maar een charmante burrelaar. Hij streelt jouw…

De wind weet niet, hoe hij waaien zal. Het waait. De wind begrijpt niet, waarheen hij stormen zal. Het stormt. De wind fluistert hier. En ik? Ik luister. Zoals een pasgeboren kind. Eerbiedig buigen wil ik. Zoals ook riet kan buigen. Voor het onbegrepen leven. Voor de wind.…

Heilig Daar waar alles nog ongeboren, ongestorven is. Alles en niets ineen. Daar waar verleden toekomst is, en andersom. Daar waar niets onmogelijk, alles mogelijk is. Daar waar geen wanneer bestaat, geen waarom. Heilig…

Sigaren zijn als herfstbladeren, die eens zullen verteren. Ze zullen opgaan in rook. Ze zullen veranderen in as. Het aandachtig roken van sigaren, is genieten van het leven. Niets, nee niets, zal meer worden, zoals het leven vroeger was. Koffie brengt nieuwe moed. Sigaren troosten, mensen die genieters zijn. Mensen van vandaag. Mensen…

De zee verandert eeuwig, zonder te veranderen. Golven rollen af en aan. Wolken drijven spontaan, gedreven door de wind. En wij mensen? Kunnen wij stromen zoals water stroomt? Ons bloed. Kunnen wij leven van de vrije wind? Onze adem. Is het mogelijk om ons verzet te staken? Is het mogelijk om eens niet ons best te doen? Kunnen wij onze…

Wat een pracht. Wat een praal. De natuur komt naar ons toe. Neemt bezit van iedere tuin. Dichters komen ogen tekort. Maar al had ik er maar één. Merels zingen het hoogste lied. En ik? Ik spits mijn oren. Reizigers zijn naar elders onderweg. Reis van hier naar hier! In eigen huis en tuin, en nergens anders, voelen vermoeide reizigers zich…

Vaak moet ik denken, aan mijn ongeboren broers en zusters. Aan kinderen die nooit geboren werden. Aan voorouders die het licht nooit zagen. Vaak moet ik denken, aan al die levenden die wel geboren werden. Aan hen die te jong gestorven zijn. Aan hen die het licht niet langer kunnen zien. Vaak moet ik denken aan ons stervelingen. Aan hen…

Het is nog donker. Het is stil. En weer word ik wakker, zoals ik altijd wakker word, en altijd waken zal. En weer begint een merel, zoals hij altijd zingt, en altijd weer beginnen zal. En weer komen gedachten in me op, die zoals altijd als vanzelf komen. Gedachten die ons ego niet bedenken kan. En weer begint een nieuwe dag, in een…

Geloven, dat er méér is, dan je weten kunt, is weten. Hopen, dat het leven méér is, dan je kunt verwachten, is logisch. Liefhebben heeft met verstand niets te maken. Is weten. Met hart en ziel.…

Zien dat we allemaal niet zijn, wie we denken dat we zijn. Dat mensen bepaald worden, door toevalligheden, die niet toevallig zijn. Ervaren dat we verbonden zijn, met alles en met iedereen. Dat chaos niet chaotisch is. Liefde onbegrijpelijk. Orde ordeloos. Tijd tijdloos. Zin zinloos. Tao tao.…

Met onze hoge heren, is het kwaad kersen eten. Dat is raar maar waar. Het vruchtvlees eten ze zelf. De pitten zijn voor het volk. Geef mij de merels maar.…

Iedre morgen na het nachtlijk slapen Ligt mijn wereld nieuw door mij geschapen. Iedere dag heb ik haar weggegeven, Telkens één dag meer van 't eigen leven. Telkens een kortstondiger bewoner Zie ik haar belanglozer, dus schoner. Schoonst zal ze eenmaal zijn als ik ga scheiden En de grenslijn wegvalt van ons beiden.…

Roger Federer en Rafael Nadal zijn de grootste tennissers, aller tijden. Niet omdat ze geboren winnaars zijn. Omdat ze weten wat verliezen is. Omdat ze geen kleine rivalen, maar grote vrienden zijn. Omdat ze weten dat leven spelen is. Met hart en met ziel.…

Vannacht werd ik overvallen, door de lichtheid van de dingen. Overvallen door heldere gedachten, die zomaar kwamen en weer gingen. Zo ging het altijd en zo gaat het nu, en zo zal het altijd gaan. Dat wij geen gedachten zijn, maar alledaagse werkelijkheid. Dat wij lichamen zijn, die ademen terwijl wij slapen. Dat ons bloed als vanzelf, door…

Wraak van bloed smaakt zoet. Een matador gaf zijn eigen leven, voor het welzijn van zijn stier. Dat hebben beschermers echt niet over, voor de rechten van een dier.…

Hans Dorrestijn is een zeldzame vogel. In het wild voelt hij zich onvrij. In het theater voelt hij zich bespied. Nog nooit heeft iemand hem betrapt, op het leggen van een ei. Een dorrevogel maakt depressief geluid, dat sommige mensen praten noemen. Vogelaars noemen het somber kraaien, dat soms op vrolijk zingen lijkt.…

Wanneer ik U meen te zien, zie ik wolken kleuren, in het breken van Uw licht. Wanneer ik meen U te horen. hoor ik het jagen van de wind. Wanneer ik in diepe stilte bid, voel ik het kloppen van mijn hart. Wanneer mensen U menen te kennen, kennen ze zichzelf niet.…

Dat wij allen eeuwig leven, willen we niet geloven. Dat wij moeten leven wel, met angst en beven, voor de dood. Dat ons bloed eeuwig, door onze aderen vloeit. Dat adem lucht is, die door alle longen stroomt. Dat wij stoffen wisselen. Dat legers van microben, ons egoloos beschermen. Wie vloeit? Wie ademt? Wie wisselt? Wie beschermt…

Wat leeft groeit spontaan. Een blad valt, zoals alle bladeren vallen. Zaden kiemen. Een mens wordt geboren, zoals alle mensen geboren worden. Zoals deze kreupele woorden zeggen, zijn daar bepaald geen woorden voor. Gedichten verwijzen alleen maar, naar de werkelijke werkelijkheid. Ware dichters zijn sprakeloos.…

Ziehier ons uitgewerkte plan. U begrijpt dat wat vroeger mooi was, nu echt niet langer kan. Wat Gaudi kon kan echt niet meer. Wij ontwerpen met rechte linealen. Wij bouwen prachtige blokkendozen. Wij scheppen de modernste idealen. Bouwers kunnen niet zonder visie of een plan. Dichters hebben echt geen verstand van zaken. Gebouwen en steden…

Het is middernacht. De zon rust boven de horizon. Buiten lopen drie ijsberen op het ijs, die radeloos naar voedsel zoeken. En ik? Ik verlaat mijn warme bed. De beren zijn hongerig gaan zwemmen, naar de rand van hun ijzige bestaan. En wij? Wij zullen morgenochtend, luxueus ontbijten gaan.…

Aan het einde van de wereld ligt een stad, temidden van sneeuw en ijs. Er wonen weinig mensen die er niet sterven. De zon gaat na de lente niet meer onder. In de winter is het altijd nacht. De stad wordt omgeven door spitse bergen, en de zee van Willem Barentsz. Wie Spitsbergen heeft bezocht krijgt heimwee. Wie er verwonderd rondliep raakt…

Zover als mijn oog kijken kon, heb ik geen gedachte meer gezien. Wel wolken, die verdampen in de zon. Wel golven, die wild te pletter slaan. Zover als mijn oren kunnen luisteren, heb ik nog geen misverstand gehoord. Wel stemmen van golvend water, dat zich als stilte door mijn wezen boort.…

In het Hoge Noorden vliegen vogels nog als vrije vogels rond. Puffins, Noordse sterns en Jan van Genten. Zij zijn levenskunstenaars. Zij zijn de beste artiesten die ik ken. Kunstenaars houden van vrije vogels. Dat is de reden dat ik vóór artiesten, en tégen vogelverschrikkers van ben.…

Op weg door de Barentszzee rolt en stampt ons schip. En ik? Ik denk. Ik denk aan vroeger en aan later. Aan bergen en aan dalen. Aan fouten die ik als falen zag. Aan lessen niet geleerd. Op weg naar het Hoge Noorden besef ik, dat foute schepen niet bestaan. Zij varen. Water stroomt zoals het leven stroomt. Wolken drijven, gedreven door…

Tegen alle beter weten in vertrouw ik. Op de levenskracht, die ook in tegenkrachten leeft. Op de vlam, die van toeval bedoeling maakt. Op de energie, waarin ook Darwin bleef geloven. Tegen alle beter weten in bid ik. In de stilte, waarin Einstein's intuïtie spreekt. In de geest die ons anoniem geboorte schonk. Die ook bij ons blijft, wanneer…

Water, vaste stof en lucht. Plassen, poepen en ademen. Zo wisselen we onze stoffen. Geboren worden en weer sterven. Alles keert naar alles weer. Ik zie wilde gedachten stromen. Stromen zoals het water stroomt. Dansen zoals vlammen dansen. Leven zoals wolken jagen. Gedreven door de wind.…