inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 63.419):

Voor de wind

De wind weet niet,
hoe hij waaien zal.
Het waait.

De wind begrijpt niet,
waarheen hij stormen zal.
Het stormt.

De wind fluistert hier.
En ik? Ik luister.
Zoals een pasgeboren kind.

Eerbiedig buigen wil ik.
Zoals ook riet kan buigen.
Voor het onbegrepen leven.

Voor de wind.

... Ameland, 22 juli 2017. Het is half zes. De nacht is wakker geworden. Het is gaan waaien. Ik kijk uit het raam. Ik zie het riet. Ik hoor de wind. Een duif. Meeuwen praten met elkaar. Vrede heerst. ...

Schrijver: Albert C M Weijman, 22 juli 2017


Geplaatst in de categorie: natuur

3.2 met 8 stemmen aantal keer bekeken 392

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Joanan Rutgers, 8 jaar geleden
Tja, wind, wat moet je daarmee, proberen een gedicht van te maken, maar je weet dat dat altijd tot mislukken gedoemd is. Té onzichtbaar.
Ralameimaar, 8 jaar geleden
erg mooi!
Hilly Nicolay, 8 jaar geleden
En de wind is er altijd. Prachtig gedicht.
Adeleyd, 8 jaar geleden
Heel mooi door zijn diepe achtergrond en eerbied voor het 'onbegrepen leven'.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)