Alle inzendingen van Antje.

Ik heb haar eventjes gekend, mijn buurvrouw van hier tegenover. Vanmiddag mocht ik haar nog zien, ze lag daar met gesloten ogen. Waarom wilde ik haar nog zien, zo vraag ik mij? Omdat ik van haar hield misschien. Haar leven ging voorbij. Ze was een bijzonder mens. Zorgde steeds een beetje, ook voor mij. Waar had ik dat aan te danken. Misschien…

Wat is schoonheid? Is het, het uiterlijk van dingen? Dat ziet ons oog. Maar er is zoveel meer. Een prachtige roos beroert ons hart. Geeft ons een warm gevoel van binnen. Je weet niet waar het hem in zit. Is het haar geur? Misschien ook wel een beetje. ’t Is enkel maar een bloem. Haar schoonheid verwelkt. Dat geeft verdriet, maar…

Ga eerst naar huis, bezie het Uwe. Vindt ge daar dan geen gebreken, kunt ge vrij van het mijne spreken.…

In mijn laatje vol met geuren, ruikt het naar lavendel. Als ik het laatje opentrek zie ik in gedachten, prachtig paarse velden. Heerlijk geurend in de zomerzon. Iedere morgen maak ik die reis. ’t Is toch bijzonder, die gedachten. Geen auto nodig of een trein. Een paar seconden en ik kan daar zijn. Daar is ook mijn geliefde. Samen lopen…

Vroeger draaiden we een koordje voor onze knikkerzak, om te knikkeren in de pot. Mijn moeder wou heel zuinig zijn en gaf ons dan twee draadjes. Maar na een paar keer strikken, was het ding alweer kapot. Want voor een sterker snoertje, zijn drie draadjes nodig, zo wordt beweerd. maar wist zij veel, dat had ze niet geleerd. Want draai je…

Soms moet je door je hart heen… Daar kom je woorden tegen, uit lang vervlogen tijd. Woorden die je had vergeten. Je hart vertelt je dan: ‘ Ze nog te weten.’ Woorden: gefluisterd, in het donker van de nacht. Van gelach en vrolijkheid. Met iedere hartenklop, voel je, hoe de tijd verglijdt. Soms moet je door je hart heen, om verder te kunnen…

Water stroomt onder mijn voeten. Grote golven spoelen over straat. Kletsnatte schapen steken over, naar een stukje grasland over een sloot. In de verte zie ik jou. Ik zwaai en roep naar jou. Je kijkt niet en loopt snel verder. Verder van mij vandaan. Waarom, het doet zo zeer. Dus roep ik weer. Je reageert niet meer. Er staat een auto,…

Een glimlach van mijn zoon en ik zie jou verschijnen. Hij weet niet wat het doet bij mij. Hoe kan hij ook, de dood liet jou verdwijnen. Dit gaat al jaren zo en echt het gaat niet weg. ’t Is steeds het onverwachte. Een pijl scheurt door mijn hart, nu ik het zeg. Ik wil jouw naam niet langer dragen. Te leven met een dode, dat is niets…

Mijn moeder zei altijd: “Van de wind kun je niet leven. Laat me eens je handen zien. Hier, kijk maar even. In elke hand staat een letter en als je ze leest, staat daar: Mens werk. Het staat daar geschreven.” Ik keek en begreep, dat ik moest werken om te leven. Nu ben ik oud, in mijn handen staan ze nog geschreven. Oude handen, wat meer…

Het leven is niet alleen dat wat ik vanuit mijn venster zie. Het leven is veel meer. Ik weet het want ik heb het gehad. Het besef dat met het klimmen der jaren, de ruimte om je heen, steeds enger wordt. Dat is een stil ervaren. Mijn kinderen staan nu in het volle leven. Met hun eigen verwachtingen hun eigen idealen, zoals ze dat zelf…

De ochtend gloort. Toch lijkt het of de nacht nog niet wil wijken voor de dag. Alsof de zon maar nooit meer schijnen mag. Alsof het nog nacht was schuiven dikke laaghangende wolken over de huizen aan de overkant. De regen tekent strepen op mijn vensterglas. Maar wacht, daar buiten speelt een kind, het springtouw in haar hand. Haar…

De oude vrouw achter het raam, kijkt glimlachend toe. Naar alles wat er buiten gebeurt. En er gebeurt veel. Ze weet het waarom en hoe. Denkend aan herfst en winter, ziet ze nog die wilde kale pruikenbol. Hoe de merel af en toe kwam kijken. Nu ziet ze een enorme bladervracht Maar dat had ze ook verwacht. De blauwe regen heeft een kameraad…

Van de week was ik op Texel. Er was een bruiloft daar. Ik was ook uitgenodigd, en ik dacht: “Dan ga ik maar.” Ik zag er alle schapen, ze leken op elkaar. Maar ook zag ik de koeien, hele witte, ik keek er vrolijk naar. De bruiloft was voortreffelijk, met champagne en met heel veel geluk. Daarna allemaal in de bus, voor een reisje, over…

Uit een woelige zee van taal, zoek ik naar woorden. Verlangend met mijn hart om ze te vinden. Met mijn vingers sorteer ik de letters, één voor één. Ongeduldig tast ik om mij heen. Ik haat dit zoeken, moe tot op het bot Toch wil ik horen, iedere letter komt aan bod. Moeizaam vorm ik mijn woorden, maak ze passend aan mijn gevoel. Maar…

Een cracker moet krakken, bros, en gebakken met vlijt. Wanneer je hem eet, bij het ontbijt. Hij is het lekkerst... heel crunch, besmeerd met wat boter bij de lunch. Maar houdt hem bedekt, hij houdt niet van bloot. Want doe je dat niet, dan schaamt hij zich dood. Want stel je hem bloot, dan voelt hij zich slof. En dat maakt je boos…

Het is weer maandag, een nieuwe week begint. De was moet gedaan, de vuilnis opgeruimd. Hè, bah, wie dit verzint! Ik doe maar mee. Al voor de koffie, maak ik dat klaar. Dan kan ik rustig zitten, gezellig bij elkaar. Een volle bak vanmorgen. iedereen is paraat. Even uit de sleur, eventjes wat anders, even buiten de deur. Het gaat…

Ik zit op een Zeeuwse duin, ergens in de buurt van Hellevoetsluis. Er waait een straffe wind uit zee. Heel in de verte vaart een boot. Vlak bij mijn hand groeit een bloempje als bloed zo rood. Het is zo nietig klein, met fijne groene blaadjes. Maar lijkt als een juweel zo mooi. Ik kijk bewonderend. Vertel hem wat ik voel. Mijn droevige…

Een mantel, liefdevol gevouwen om huiverende schouders, geeft zoveel warmte. Biedt troost en geeft vertrouwen. Als wij die mantel kunnen geven, omdat we weten, er is zoveel mis, zal dat veel vreugde geven. Beseffend dat zorg hier nodig is. Door zijn warmte stopt het beven, verdwijnt verdriet en droefenis. Geef van harte in dit leven,…

Kleine witte wolkjes drijven langs de hemelboog. De ondergaande zon kleurt ze hier en daar wat roze tegen het zachte blauw. Het wordt avond. De zon zakt achter de huizen aan de overkant. Nog even, en de schemer verdeelt zich over bos en veld De merel zingt nog zijn jubelend lied. zwart tekent hij zich af in het schaarser wordend licht…

De blauwe regen op ons pleintje, toont zijn overdaad aan tere bloesems, in wel duizendvoud. De mezen in het hokje aan de muur vliegen driftig af en aan met voedsel voor hun kroost. En beide kanten van de straat, omzoomd door boompjes, met hun bloesems laaiend rood. Het grasveldje barstensvol met madeliefjes, die hun gouden…

Het voorjaar spreidt zich uit, met een tapijt van bloemen. Fel kleurend in de vroege lentezon. De donkere aarde dekkend, sierend, als op een feest. Daarboven jubelen weer de vogels, driftig trillend in hun liefdesgloed. De mens aanschouwt dit sprookje opnieuw, met grote vreugd. Het doet opnieuw een snaartje trillen in een wat oud gemoed…

In het donker van de nacht, heel keurig, allemaal in gelid, wachten ze op de morgen. De zakjes waar de thee in zit. Angstig en huiverend, ze wachten op hun beurt. Wie wordt er gekozen, wie wordt goedgekeurd. De voorste probeert het zich klein te maken. Hij vreest het al ten zeerst. Hij is natuurlijk ‘ eerst.’ In de vroege morgen,…

Ik stel me voor, hoe God soms zit te kijken Misschien wel op zijn troon. Wat ziet hij dan? Een wriemelende massa mensen, die op bezige bijen lijken. Soms haalt hij ze wat dichterbij. Bekijkt ze dan wat nader en is verbaasd. Haast iedereen in stoere spijkerbroeken of op naaldhakjes, super hoog. Ze paraderen over straat en iedereen heeft…

Een vlinder vliegt hier voor mijn raam zijn kleur is prachtig geel. De lucht is blauw de wolkjes wit. Een prachtig tafereel.. Ik kijk naar hem. bewonder hem. Zwaai maar wat overmoedig. Zijn oog is klein. Hij kijkt naar mij, ik voel me heel reusachtig. Hij is niet bang, ach ja waarom. Hij is nu blij te leven. Ik heb een boek,…

Er is een oud verhaal, misschien houdt U ervan... Een man verspreidde roddelpraatjes over een wijze man. Later wist hij: “Ik had dat niet moeten doen.” Hij ging om vergeving vragen en vroeg: “Wat kan ik doen?” De wijze man zei: “Één ding wil ik dat je doet: ‘k weet niet hoe je dat vindt. Neem een veren kussen, knip het open en laat de…

Als de pinksterbloemen bloeien, is Pasen al geweest. Met zijn maan in volle glorie En voorjaarsbloemen als op een feest. De lucht is vol met geuren. De vogels zingen in hun mooiste liefdeskoor. De aarde toont zijn kleuren. In volle lentetooi. Ik volg mijn gedachten en zie een volk gebogen en geslagen in diezelfde lentenacht, gebeukt…

Er zit geen kruk aan de buitenkant, aan de deur van je hart. Hij opent zich van binnenuit. Niemand kan erin, alleen jij kunt er nu uit. Als je die deur dan openzet, Wat is er dan te zien? Want waar het hart van overloopt, spreekt dan jouw mond misschien. Het openstellen van je hart toont wat jij daarin hebt gelegd. Niemand kan het…

In mijn droom liep ik in een wildernis. Het was er modderig en kil. Stenen bedekt met mos, ze lagen er roerloos en stil. Er was een werkman met een spa. Ik sprak hem aan: “Er is hier een pad, vroeger wandelde ik daar met mijn man.” Hij zei: “ik weet het niet, ik denk niet dat het kan.” Er was een heuveltje, Ik klom er moeizaam tegen op…

Als ik uit mijn venster kijk, zie ik de overkant. Wat zie ik dan? Hetzelfde als bij mij. Er verandert niemendal. Een raam en een deur, dat is al. Maar achter dat raam. Zo stel ik mij voor. Daar leeft iemand met een naam. Met gedachten en wensen met pijn en met smart. Een mens met een hart... Wil ik het wel weten, of raakt het me…

Er klinkt een echo, uit een ver verleden. Mijn moeder roept mijn naam. Ik zie mijzelf als kind… al hollend. Roepende: “Ik kom eraan.” Zo duidelijk versta ik haar. Niet alleen de beelden zie ik dan, maar ook het geluid is opgeslagen. Haar stem, zoals ze vroeger riep. Dat ik dát uit mijn herinnering putten kan. Want ik ging wel eens zwerven…