Alle inzendingen van Coenraedt van Meerenburgh

Amerikanen zien van alles vliegen, Ze spreken van een ‘onbekend object’, Omdat ‘een weerballon’ de argwaan wekt Dat ze, zoals in Roswell, ronduit liegen. Het Pentagon maakt er een potje van, Een vogel? Vliegtuig? Nee, ’t is Superman!…

De CDA-man sprak weer stoere taal: ‘Balans herstellen, einde aan verschillen’, En weet je wat hij óók heel graag zou willen? Een dienstplicht van een jaar voor allemaal. Wees maar niet bang voor stormbaan en gemodder, Hem kennende is dit een losse flodder.…

Je denkt, die Coenraedt heeft geluk geloot, Maar dagelijks merk ik nog in het heden, De helse pijnen die ik heb geleden, Toen ik gepusht werd uit de moederschoot. Het was een dag vol koude en gekrijs, Vandaar dat ik nu compensatie eis.…

De Bijbel leert ons voor hen op te passen: Geniepige profeten, volg ze niet! Gelukkig dat ook híj dit tijdig ziet, Zeer nuttig, deze wenk van Laurens Dassen. Wel vind ik dat hij de verwachting wekt, Dat hij nu zélf onmiddellijk vertrekt.…

“Wat erg, wat mensen allemaal beweren. Wij? Een eliteclub? Nee, da’s niet waar! We zitten hier gewoon wat bij elkaar, Echt niet om jullie stiekem te regeren. Achter de schermen lachen wij ons rot, En noemen zo’n gedachte ‘een complot’!”…

Ik ben de uitdaging weer aangegaan, Heel januari is mijn maand van droogte, Ik dacht: ik breng je even op de hoogte, Dan snap je waarom ik de drank laat staan. Wie weet dat ik dit ooit het prettigst vind, En nooit meer dorst naar whisky, wijn en pint.…

We zaten bij elkaar om af te tellen, En keken eerst naar Claudia de Breij, Al snel kwam het moment suprême dichtbij, Om twaalf uur steeg het aantal decibellen. En zo beseften we in deze tijden, Hoe fijn het is een grens te overschrijden.…

Wat hebben we weer nodeloos geleden, Door Rutte en zijn hielenlikkers-kliek, Hij maakte heel ons landje arm en ziek, Vandaar mijn wens vervat in deze bede: Ontslag voor deze laffe woordenkramer, En honderdvijftig Omtzigts in de Kamer!…

Alsof de kosten om te kunnen leven, Inmiddels niet gestegen zijn ten top, Doet Brussel er een schepje bovenop, Weer worden méér belastingen geheven. En binnenkort gaat de EU bepalen: De burger krijgt een taks op ademhalen!…

Met deze handige technologie, Kan iedereen in mum van tijd wat schrijven, Maar zullen zo wel dichters overblijven? Beheerst die app ook rijm, pentametrie? Ik gaf de opdracht: ‘Schrijf een snelsonnet’. Dat ging gelukkig vér boven zijn pet.…

Op dit WK moet Nederland alweer Het winnen van die sterke Argentijnen. Of zegevieren Messi en de zijnen? In één huis komt dat op hetzelfde neer. Geen leuke avond daar in Huis ten Bosch, Want wie er straks ook wint, de hel breekt los.…

De warming-up was bezig op het veld, Toch hadden we maar één vraag in gedachten, De spanning steeg, we konden nauw’lijks wachten, Draagt de minister wel of niet een speld? Hoewel haar boodschap helder was als glas, Bleef - hé, wat gek - Qatar zoals het was.…

Ze vallen nu bij bosjes van hun sokkel, De één gaat vreemd, een ander raast en tiert, Of heeft de boel met harde hand bestierd, Of grijpt onzedig naar elk lekker mokkel. Niets nieuws, want altijd oogst je wat je zaait, Dat is al zo, zolang de wereld draait.…

Het WK-voetbal in Qatar begint, Maar mogen we er eigenlijk naar kijken? Ze spelen daar in feite over lijken, Niet één weldenkend mens blijft daarvoor blind. Maar maandag, als Oranje lekker start, Dan denk ik dat ik juich (maar niet te hard).…

Vergeef mij, Overheid, want ik ben schuldig, Ik heb gewoon gehandeld naar mijn zin, En werkte tegen Uw geboden in, En zulks niet voor één keertje, nee, veelvuldig! Heb meelij, straf mij niet voor deze daad, Nu thuis mijn thermostaat op twintig staat.…

Ze drukken bijna op de rode knop, En overal zijn personeelstekorten, Er zijn problemen met de graantransporten, Maar ík zie tegen heel iets anders op: Hoe ik het komend jaar m’n tijd verbeid, Zonder tv-programma ‘Koffietijd’.…

Ik leid een deugdzaam leven, eerlijk, vroom, En ik begeef me niet op slechte paden, Ik houd me verre van verkeerde daden, Maar tóch heb ik geregeld deze droom: Dat ik bericht krijg als ik lig te dutten: “Bedankt dat je gestemd hebt op Mark Rutte!”…

Ze hebben eeuwenlang al lopen zoeken, Naar de begraafplaats van Sint-Nicolaas, ’t Is in Turkije, want de ouwe baas, Was bisschop daar, zo staat het in de boeken. Dat hij bestaat, daar twijfelt niemand aan, Het graf is leeg, dus hij is opgestaan!…

Ik had een kouwe neus en kouwe handen, Dus zette ik een bloempot op z’n kop, Al vrij gauw warmde heel de ruimte op, Dankzij de lichtjes die daaronder brandden. De gloed werd heel intens, zo merkte ik… Te laat! m’n hele huis stond in de fik!…

Met grote vreugde en met dank aan God, Doen wij u kond van pasgeboren leven, We hebben hem een mooie naam gegeven, Die gaan wij nú onthullen: Lancelot! Cadeautip: níets voor baby of zijn sponde, Maar graag een tafel als het kan, een ronde.…

Vannacht kon ik de slaap weer eens niet vatten, Er klopten steeds twee meisjes aan de deur, Ik raakte toen enorm uit mijn humeur, En sprong uit bed, van plan om flink te matten. Bijtijds, met in gedachten Van der Poel, Vroeg ik m’n vrouw: ‘Sla jíj ze op hun smoel?’…

“Je eten en je drinken zijn héél duur, Ook energie is niet meer te betalen, Dus ik begrijp het wel dat mensen balen, Er is dit jaar geen zoet, alleen maar zuur. O nee! Dat laatste was een metafoor, Wat stom, dat snapt geen hond meer, sorry hoor!”…

Door alle drukte van dit aards bestaan, van werken, overleven, praten, eten, was ik totaal m'n snelsonnet vergeten! Nu komt het er met wat vertraging aan. Ik voel me een scholier die zit te balen, omdat ik nu 'een briefje moet gaan halen'.…

Ze stond bekend om haar ‘stiff upper lip’, En was niet uit haar evenwicht te brengen, Ze wist haar leven aardig te verlengen, Nu stuit ze op de cirkel met een stip. Ik kijk naar alle beelden op tv; De wereld sterft een beetje met haar mee.…

“Bedankt, dit was het mensen, ik moet gaan, Ik moet alweer het stokje overgeven, Een stuwraket als ik, heeft geen lang leven, Onzichtbaar plons ik in de oceaan.” Het is de Queen die weer historie schrijft, En vraagt waar toch die nieuwe Churchill blijft.…

Het is al bijna vijftig jaar geleden, Dat astronauten vlogen naar de maan, Ze willen binnenkort maar wéér eens gaan, Het leek destijds zo simpel wat ze deden. Dan ziet de wereld alles live in kleur! Maar wie wordt deze keer de regisseur?…

“Ik weet het wel: het leven is heel duur, En veel gezinnen zullen het niet redden, Voor vluchtelingen zijn er niet eens bedden, En alles wordt nog slechter met het uur. Mijn naam is Rutte, ik ben uw premier, Maar helpen? Hoe dan? Ik heb géén idee.”…

We leven wel in uiterst vreemde tijden, Want alles lijkt heel anders dan voordien, We moeten elke vastigheid herzien, En mogelijk een nieuw geloof belijden. Ik weet niet meer wat ik nog moet beginnen; Straks stroomt bij Lobith níets ons land meer binnen.…

Toen ik vol goede moed de baan op ging, En klaarstond voor een nieuwe topprestatie, Ontstond op de tribune consternatie, Omdat mijn penis uit m’n sportbroek hing. Ik merkte dat de kans op goud verdween; Je hebt geen voordeel van een derde been.…

Dit kabinet zal over twee jaar vallen, Maar wie wordt dan minister-president? De opvolger is, denk ik, al bekend, Het is één van die Bilderberg-vazallen. Hij is in het geheim al opgeleid, Dus Aboutaleb wint de stembusstrijd.…