Alle inzendingen van Coenraedt van Meerenburgh

Het liedje van Jeangu in Rotterdam Wist jury noch publiek te overtuigen, Verstilde melodieën moesten buigen Voor Italiaanse drukte en geram. Maar wie er laatste eindigt en wie boven, We hebben toch de sfeer weer opgesnoven?…

Matthijs wees op de foto van haar gade, En sprak toen met zijn olijke gezicht, ‘Hij kijkt hier schalks’. De koningin sloeg dicht, Naar de portee daarvan kon zij slechts raden. Ze praatte zich er fluks en schrander uit, Een kniesoor dus, die haar dit euvel duidt.…

Hij zou met plannen komen, radicale, Want het is hoog tijd voor een nieuwe stijl, Niet die geheimen meer of botte bijl, Maar Rutte bleek bij Nieuwsuur wéér te falen. Want wat uit dat gesprek vooral beklijft: Dat alles radicaal hetzelfde blijft.…

Mijn vader was wat stiller rond die dagen, En Ma zei: ‘blijf maar even uit z’n buurt’, We werden dan bij hem vandaan gestuurd, ’t Was haast 4 mei, we hoefden niets te vragen. Het maakt niet uit hoelang iets is geleden, Een zwaar verlies blijft altijd van het heden.…

Het is me wat, de Trêveszaal was woest, Bewindspersonen waren ontevreden, Het kabinet had last van Kamerleden, Ze zeiden: hou je wel een beetje koest! Wij lossen alles op hoor, snap je wel? Dus zetten wij de Kamer buitenspel!…

Ik hou van bier, het schuimend goudgeel vocht, Wild en ontembaar dansend in de glazen, Het is de roes voor wijzen en voor dwazen, Waar ik zo vaak al van genieten mocht. Al kost het binnenkort een lieve duit, Ik breng op deze drank een heildronk uit.…

“Graag drie bier en een droge witte wijn, Een muntthee, een gin-tonic en Westmalle, Daarbij een plankje met tien bitterballen, Omdat we vieren dat we samen zijn.” Nog één week wachten, luidde het betoog, Ik wou dat Rutte dáár eens over loog.…

Besmet door één vermaledijde druppel, Lig ik met covidklachten op de bank, Ik fantaseer, drink warme gemberdrank, En mep het virus met een honkbalknuppel. Maar ondanks dat ik vrij veel hoest en hijg, Ben ik niet bang meer dat ik het ooit krijg.…

Dit is de dag dat wij de stemmen tellen, Rechts, stapels ergernis, links, bergen hoop, Steeds blijkt verandering zo traag als stroop, En blijven vele onderwerpen knellen. Zo is er ook in talkshows met Baudet, Behoefte aan veel beter cabaret.…

De man die over onze centen gaat, Heeft nu een plan, gemunt op de werklozen, Twee jaar WW vindt hij al uit den boze, Zegt hij, die op de CDA-lijst staat. Voor mij heeft hij voldoende doorgepakt, En is behoorlijk door het ijs gezakt.…

Ze wist niet goed waaraan ze was begonnen, En vond de Britse royals heel gemeen, Vandaar dat zij met herrie daar verdween, Om nu in California te zonnen. Na hertogin, haar vorstelijke leven, Blijkt dramaqueen haar op het lijf geschreven.…

Ik zie ze stevig aan hun lijsten trekken, Ze zijn niet één dag van de buis te slaan, Maar na half maart zal er iets moois ontstaan, Al staan ze nu elkaar nog af te bekken. Want na de uitslag zien we met z’n allen, Hoe zij elkaar weer in de armen vallen.…

Ik ben door kringen rond het kabinet Benaderd om géén snelsonnet te maken, En om tot na de stembusgang te staken, Mijn dichterij heb ik tóch voortgezet. Zo komt er wéér iets ernstigs naar ons land: Een uiterst enge Haagse variant.…

De avondklok is weer teruggedraaid, De rechter vindt het niet conform de wetten, Toch blijft het kabinet zich fel verzetten, Zodat er veel verwarring is gezaaid. Ik vrees dat door al dit gekissebis, Echt niemand nu nog weet hoe laat het is.…

De nood is hoog, we moeten vaccineren, Ampullen reizen ijlings door het land, Met het vervoer is wel iets aan de hand, Laatst hoorde ik een transporteur beweren: “Je kan ze veilig in m’n wagen zetten, Want ik vervoer tenslotte ook kroketten!”…

Waar Kamerlid Van Doorn eerst tegen was, Daar heeft hij zich daarna bij aangesloten, Hij wil als moslim zijn partij vergroten, En geeft het ‘immorele’ tegengas. Kijk niet vreemd op als hij straks wéér wat leert, En zich tóch tot de piemeltaart bekeert.…

In het begin: een knal, een woord? Een wil! Daarna ontstond, door aan elkaar te kleven, Lucht, water, aarde, vuur en volop leven, Verhaal of theorie, is er verschil? Het ene duurde lang, zover ik weet, Terwijl Hij alles in een weekje deed.…

We kunnen toch gewoon opnieuw beginnen? Iets van de grond af bouwen, steen voor steen, Veel huizen en geluk voor iedereen, Wie wil voor deze stad een naam verzinnen? Ja, leuk, maar volgens mij ontbreekt er wat, Er is geen plek voor deze Nergensstad.…

Het oude kaartspel is wel aardig, maar Bevestigt veel te veel de oude orde, De heer moet goud, de dame zilver worden, Maar daarmee is het werk nog lang niet klaar: Pas dán naakt het neutrale paradijs, Met tweeënvijftig kaarten blanco grijs.…

Natuurlijk had de zuster geen bezwaar Om zich dat serum in te laten spuiten, Zeer opgetogen kwam ze weer naar buiten, En gaf het onderstaande commentaar: “Dat prikje, dat men mij als eerste gaf, Haalt ook nog tig jaar van m’n leeftijd af.”…

Het reddende vaccin komt er nu aan! Als je nog ergens heen wilt, iets wilt kopen, Rest niets dan braaf je mouwen op te stropen, Omdat het in een paspoort komt te staan. Daar staat - de overheid wil alles weten -, Ook of je frikandellen hebt gegeten.…

Het haast voorbije jaar zat vol gedoe, We hebben door corona veel geleden, Het aantal gasten moet zelfs naar beneden, Toch wens ik u voor deze Kerstmis toe: Veel warmte, mooie sfeer, gevulde magen, In klein, maar goed gezelschap. Fijne dagen!…

De boodschap uit het Torentje was hard, Heel Nederland wordt andermaal gesloten, Hoewel hij buiten nog werd uitgefloten, Zet Rutte deze maand compleet op zwart. Aan moed ontbreekt het mij, hoezeer ik schraap, Ik ga maar eventjes in winterslaap.…

Hij was al eens de best geklede man, Maar daar kon Danny’s schoorsteen niet van roken, Aan aandacht heeft het lange tijd ontbroken, Sinds Roller Coaster lijkt of alles kan. Na Queen zit voor het eerst een Zeeuwse zoon Als koning op de muzikale troon.…

Ik heb vandaag een mondkapje gedragen, Sinds kort is dat nu overal verplicht, Het was benauwd en ik had minder zicht, M’n brillenglazen raakten snel beslagen. Wel fijn dat ik in de coronastrijd, Zo bij kon dragen aan schijnveiligheid.…

Toen Diego aankwam gaf Hij hem een hand, God zei: "We hebben heel wat te bespreken, Die warming-up, die goals die we bekeken, Vooral die ene tegen Engeland. Maar er is één ding dat me dwars zit, kleine: Het was je éigen hand en niét de Mijne!…

De farmacie is aan de slag gegaan, En het is veilig, hoor ik ze beweren, Dus nu moet men zich laten vaccineren, Want anders komt er nooit een einde aan. Wel vraag ik ze, voordat ik me zal schikken, Beslist niet in m’n dichtader te prikken.…

De Sint is weer in Nederland onthaald, Maar ik heb er al jaren niets meer mee, Zo’n patriarch, zo’n bisschop is geen pré, Wat mij betreft heeft deze man gefaald. Nee, voor diversiteit maak ik me hard: De Sint moet vrouw zijn, lesbisch en liefst zwart!…

“U dient bij dezen te verklaren dat De homoseksuele levenswijze Is af te keuren en niet aan te prijzen, Zo raakt de school op het verkeerde pad.” Het lijkt me beter, kan ik u vertellen, Een anti-Slob verklaring in te stellen.…

Ik was altijd een zeer voorzichtig man, En keek altijd wel drie keer uit m’n doppen, Maar nu weet ik dat ik daarmee kan stoppen, Geloof het maar, ik denk dat alles kan. Ik race, let niet meer op, spring zonder net, Want steeds is daar die walvis die me redt.…