inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 4.553):

Oriëntatie

bewust ontweek ik de gebaande wegen
het spoor van hen die me zijn voorgegaan
en toen kwam ik bij deze afgrond aan
ik deinsde terug en trok verschrikt mijn degen

over het dal had eens een brug gelegen
ik wachtte tot de sterren en de maan
me richting gaven, maar ik moest voortaan
langs zelfgeknoopte touwen voortbewegen

ik hakte takken af, maakte ruim baan
kwam heremieten en profeten tegen
vroeg hun naar het geheim van het bestaan

ik heb hen uitgedaagd, eiste een zegen
ze keken me alleen maar minzaam aan
en namen afscheid, keerden om en zwegen


-------------------------------
uit: Coenraedt, 2009

Van Coenraedt van Meerenburgh kwam een geheel nieuwe vertaling uit van de sonnetten van Shakespeare,
waaruit een voorproefje via onderstaande link.


Zie ook: http://www.youtube.com/watch?v=q2A3x9OK6JA

Schrijver: Coenraedt van Meerenburgh
Inzender: FFvK, 5 augustus 2021


Geplaatst in de categorie: mystiek

3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 2.656

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Ralameimaar
Datum:
20 augustus 2021
Wat prachtig!!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)