inloggen

Alle inzendingen over mystiek

1302 resultaten.

Sorteren op:

Lieneke (3)

netgedicht
3.6 met 7 stemmen aantal keer bekeken 133
rond haar ogen groeit overwinning zij tilt haar zomertop op en vangt het licht dat valt op het volmaakte ze ontkent de weemoed in mijn woorden ik stotter stamel sterf als een duikend duiveltje heb ik te lang aan het hazenpad gewoond…
guy aarts5 februari 2025Lees meer >

GOD IS ALLES

hartenkreet
4.2 met 4 stemmen aantal keer bekeken 115
God zit in een boom op een berg in een afgesloten dal gaat mee met de stroom hij vertoeft in mijn dromen verblijft in een paardenstal ontsluiert geheimen aan een kind wat het ooit later tegen zal komen en op haar levenspad ooit ondervindt hij zit in een bloem en een kogel hij zit in een lach en maakt plezier en in pech geluk en droefenis…
catrinus29 januari 2025Lees meer >

Heksenketel

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 113
wij werden in een heksenketel geworpen woorden tegen de wind gefluisterd maken dat we dansen ... dansen in geïnspireerde spiralen (terwijl de wanden de hele tijd wervelen in de wind, en de hele tijd wind wervelt door onze wereld) we dansen op het water dansen wij water dat we ons eigen maken in de dans onze eigen dans eigen…

De mystiek van de mist

netgedicht
1.7 met 6 stemmen aantal keer bekeken 129
Grijze nevel vouwt wacht stil op een kale tak de wereld verdwijnt Verre vogelgeluiden sterven langzaam weg in grijze verte waar kale takken als donkere lijnen ongekende geheimen schrijven tegen verbleekte hemel. Het in stilte gehulde landschap wacht onder de mantel van rustende nevel. Als een ademend wezen omsluit de mist alles wat…
CB27 december 2024Lees meer >

FLAUW SCHIJNSEL

netgedicht
3.2 met 4 stemmen aantal keer bekeken 137
Takken ogen stakerig in een zuinig licht, flauw schijnsel ener lantaarn, genoeg om ‘t donker van het laantje te verzachten. Het voldoet net voor wie de weg hier weet. Wind dringt er binnen, bladeren opwerpend, die droog geworden zuchtend voortschuiven. Een hond, schijnbaar beschutting zoekend, draait de hoek om, komt al rap weer terug.…

Pitriet

hartenkreet
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 165
Een mandje geweven van riet, in de warmte van de zon, teer en breekbaar Tegen de avond vloeit de zonneschoot weg, en komt de grondgeur naar boven drijven, van de aarde waarin het riet is volgroeid, en die zijn rijke sappen in het pitriet heeft opgeslagen In de nacht worden alle sterren gelokt, waardoor de hemel lijkt op een pikzwart geverfde…

ZOEKEN (WAT JOU ZOEKT)

hartenkreet
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 240
je zoekt en zoekt maar weet niet exact wat ook kun je de weg er naar toe niet vinden maar toch ooit worden de ramen ontdaan van hun blinden dat is het moment dat wat je zoekt jou heeft gezocht en gevonden…
catrinus29 oktober 2024Lees meer >

Standbeeld

gedicht
4.6 met 7 stemmen aantal keer bekeken 6.595
Een lichaam, blind van slaap, Staat in mijn armen op. Ik voel hoe zwaar het gaat. Dodenpop. Ik ben een eeuwigheid te laat. Waar is je hartenklop? De dikke nacht houdt ons bijeen en maakt ons met elkaar compact. ‘Om Godswil laat me niet los, mijn benen zijn geknakt’, fluister je aan mijn borst. Het is of ik de aarde tors. En langzaam…

Toverfestijn

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 156
Uitgeput de put uit denkt de zandtovenaar die nog sporadisch mijn gedachten tekent en ze steeds sneller uitwist soms zou ik net als Kuipers een astronaut willen zijn om de mensheid vanuit een groter perspectief globaal gezien te bekijken toch zie ik het heelal in een sufi met een brandende rok terwijl een trapezedanseres heel…
Joanan Rutgers21 september 2024Lees meer >

De maan en haar mystiek

netgedicht
2.8 met 5 stemmen aantal keer bekeken 148
De hemelse maan glimlacht en zit in de nacht stille verrukking Hoe uitnodigend en verrijkend het is om de maan waar te nemen als een unieke bol waarbij ze op elk moment van de nacht in de open hemel staat waar pracht en zacht her en der zijn verspreid tegelijk voel ik haar diepte in mij. Het puur licht van zon neemt eender welke donkere…
CB20 september 2024Lees meer >

Aanboren

netgedicht
2.3 met 3 stemmen aantal keer bekeken 255
Het aanboren van eigen verzinsels van wat ik wil zeggen of niet, wat ik wil maken, beginsels In mijn brein, mijn bron, diep bij me vandaan Dat maakt geluk, ik creëer mee aan het bestaan. ‘ t Gaat niet om rijmen maar om verbinding, om de dank en de klank, het aanborende en dan het horende, het verstaan, het ook laten gaan…
Ralameimaar15 september 2024Lees meer >

Droomrijk

netgedicht
5.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 163
Een echo danst ritmisch in leegte dronken droomzwervers tellen bizarre woorden in lethargie van verveling grootspraak van mensen  zoveel belangrijke vragen zonder antwoorden  samengekomen voor vrede in verleidelijke kleuren wie heeft daar gelijk bij de welkomstdeur laat ons toe in oprechte vreugde van het schaduwrijke gebied?…
mobar30 juli 2024Lees meer >

Het dorpsplein

netgedicht
5.0 met 23 stemmen aantal keer bekeken 121
ik ben er altijd op uit gegaan in onderzoekend recreëren nu komt de tijd dat ik alles ga abstraheren zoek een onopvallend plaatsje zoals een terrasje op een hoek met uitzicht op een rustig dorpsplein met lokale markt of gewoon ergens een pittig drukke splitsing van wegen in een middelgrote stad met komend en gaand verkeer…

XXXIV

gedicht
4.7 met 53 stemmen aantal keer bekeken 5.517
dit de landschappen verenigt in een wil: het mij wenken. kende dan ik de myriaden ogen van hun gelatene? op het bereik waarvan ik mij in verdichtsels hulde, al voedsel verzamelend onder maar een voorwendsel: weggaan, uit mijn as treden, uitruimen de urn. of zo: vochten uit mijn slijm tredend, zwemen verspelend. maar zo, dat dit mij lokte als een…

FIJNZINNIG ERVEN

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 119
In het oude Ierland waaien vertellingen van het volk rondom hutten en weiden steeds onthouden of vergeten zweeft deze verhalengeest naar Europa 's vasteland verbergt zich bescheiden in geschiedenis en sprookjes bemint vooral twee vrienden vol avontuur Tom Poes en heer Bommel dragen bij hun bezonnen dan wel dol beleven de…

wat verborgen lag

netgedicht
4.3 met 3 stemmen aantal keer bekeken 198
de vogels zwegen in de bomen de muren stonden sprakeloos in de wind het stille schip voer binnen onder het oppervlak dreigde de duisternis de leeuwerik viel en zweeg de dood sloeg met zijn hamer het uur met gouden tong zou de jongen spreken hij was geen overtollig mens het laatste zonlicht was vergaan de reis lag verborgen zij…
J.Bakx21 juni 2024Lees meer >

Paardenbloem

netgedicht
4.6 met 5 stemmen aantal keer bekeken 514
Ooit zag ik echt een paardenbloem. Langdurig en intens. Haar ontstaan, omhoogkomen, zwellen, opengaan. Haar stralenpracht. Ooit zag ik een paardenbloem, van de wereld door zoveel levenskracht.…

Kundalini

netgedicht
3.3 met 3 stemmen aantal keer bekeken 150
Mijn lijf leeft, het siddert en beeft als het klaarkomt; het laat zich strelen, kroelen, voelen; het geniet van aanraking, van drank en lekker eten, en, bij inspanning of hitte van stevig zweten. Het kan ook pijn doen, rillen van de koorts en verkrampen; mij heftig laten lijden, de hel in laten glijden. Mijn hart is vol vuur, het brandt van…

Energieën

netgedicht
1.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 140
De bediening van ‘t terras vertelde over gisteren, hemelvaart en boos publiek, te druk ‘k daarom de prop servet onder tafel, waaraan ‘k me stoorde maar niet meldde, en jij ze met ‘ach joh!’ zelf opraapte, mij liet zien hoe ‘t hoorde Daarna liepen we door ‘t lentegroen en praatten over energieën, over hoe diegenen die overgaan, je begeleiden…

Dichter in haar droom

netgedicht
4.1 met 9 stemmen aantal keer bekeken 137
Er heeft een dichter in haar droom gezeten ergens bij de waterkant, op een mooie plek bij een eenzame boom toen de zon de lente aandacht gaf de dag heeft hij een bijzondere wending gegeven de geluiden van de vogels heeft hij omschreven en de echo van het lied uit een beminnelijke verbeelding de stand van de zon in verband gebracht met…
mobar28 april 2024Lees meer >

Moment (iii) ik zie hen

netgedicht
2.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 136
Voor het eerst buiten het nu omarm ik de bomen van het bos dat ik zie omarm ik de stroming van het water dat zij drinken het water van het stille ven dat hen tot aan de voeten staat het donkere water dat hen tijdloos rimpelloos weerspiegelt de bomen dragen het bos de stilte in en het bos luistert geeft hun stilte weer in de ruimte…

BRONZEN MEMO

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 118
Onhoorbaar haast de roep van klokken In stadsdeel, kern en buitenwijk Die van Schiedam zijn onverschrokken Zij hebben een enorm bereik Ik stop mijn vingers in mijn oren 't Is zaterdag rond etenstijd Dit beieren kan niet bekoren Terwijl het ergens ook verblijdt Waarschuwend dreunen en vibreren We zijn op ons paasbest gekleed Om het theater…

Het pril begin

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 117
jij hebt ooit mijn gezicht beschreven door met je vingers leven te voelen van het visuele het plaatje herinnering in de teruggang naar het pril begin van de eerste keer later dan ooit de transitie van voelen en herinnering naar woorden die in taal met elkaar communiceerden om alle emoties te synchroniseren naar een gezamenlijk…

Een zaterdagochtend

netgedicht
3.2 met 5 stemmen aantal keer bekeken 175
Dwalend door verlaten straten van mij onbekende kille steden doodstil door Jan en alleman verlaten opgejaagd door spoken uit het verleden wandel ik op een vroege zaterdagochtend aarzelend door mijn hoofd op zoek naar zekerheden waarvan ik denk te zijn beroofd. In een kluwen van verlatenheid en nijd die de liefde even deed verzwinden. ben…

Luisteren

netgedicht
2.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 100
Luister, naar de wind die zich in de stilte verstopt Luister, naar de druppel die zich in het water bevindt Luister, naar de aarde die de grond onder je voeten vormt Luister, naar de warmte die de zon verspreidt Luister naar het onmogelijke en je zult jezelf ook weer horen…

o die wijze koeien

netgedicht
1.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 110
Tragedies hoeft geen mens te vrezen. Komedies komen met het leven mee, net als de golven komen met de zee, net als de boeken met het lezen. Ons script wordt gaandeweg geschreven. Geen heeft de pen in eigen hand. En als we weer eens zijn gestrand is huilen, lachen om het even. Eens leer ik me niet te verzetten, ontvang ik met een open hand…
Chris de Valk16 februari 2024Lees meer >

dragers van licht

netgedicht
3.7 met 10 stemmen aantal keer bekeken 271
intens rode donkerblauwe en gouden stralen in de wolken als duisternis en licht elkaar omarmen in haar ogen twinkelen vrolijke leeuweriken passie rebellie gloed hoop en verdriet minnaar en geliefde ontstijgen tijd en ruimte mythische vogels worden van binnenuit verlicht voelen de stralende omarming van de zon het lied van duizend vogels…
J.Bakx8 februari 2024Lees meer >

In ronde stilte

netgedicht
2.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 214
je hebt geen stem het zwijgen zoekt woorden in duister taal is de sleutel van betekenis keiharde waarheid je weet en voelt aanwezigheid ware aard iets mysterieus vanuit de dieptes naakt met blote adem in ronde stilte verstand op nul helemaal jezelf groots in kleinheid ongetemd hart stille gedachten kunnen niet praten…

Nomade & Bengalen

netgedicht
5.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 130
De doorgewinterde nomademan Die eerder figureerde in Tagore Maar ook als Melkwegleider, daags tevoren Houdt immer nog verblijf in Bangalore Denkt, kom, ik trek de stoute schoenen an Hij las teveel van rala en meimalen Z'n alter eega zei 'trek erop uit Met zeven jongens en een ouwe schuit Het ruime sop, de Golf op van Bengalen!' '…
Maxim19 januari 2024Lees meer >

Laatste gras

netgedicht
4.7 met 6 stemmen aantal keer bekeken 225
Waar is de veerman? We reiken de halzen. Zwijgende kraaien wachten. In gesloten bomen. Waar houdt hij zich schuil? We draaien de hoofden. Verstarren in de duisternis. Watergeesten kronkelen. Wanneer doemt de veerman op? Ergens wacht hij aan de schimmige overkant. Hoeveel kraaien zullen hem vergezellen Wie van ons neemt hij mee? Een…
J.Bakx10 januari 2024Lees meer >
Meer laden...