435 resultaten.
Nieuwsgierig
netgedicht
3.0 met 8 stemmen
616 nieuwsgierig is ‘n gevoel
een ingeschapen drang
te willen weten hoe de
wereld in elkaar steekt
er op te anticiperen om
niet verrast te worden
door onbekende gevaren
achter verre horizonten
kracht achter wetenschap
die ons jaagt in het atoom
dwars door het universum
de nooit eindigende poging
de wereld te doorgronden
controle…
Lafheid
netgedicht
3.0 met 9 stemmen
415 U vraagt mij
wat lafheid is
ik zal U zeggen
wat lafheid is
lafheid is angst
voor ‘t onbekende
decennia denk ik
met weemoed aan
mijn jeugdliefde
ik weet hoe ik
haar kan bereiken
durf haar niet
te ontmoeten
bang dat bekende
pijn van weemoed
plaats maakt voor
onbekend gevoel
kijk dat is lafheid…
Het interview
netgedicht
3.0 met 7 stemmen
506 Volgens Miss Piggy is 't
niet slecht, het moderne
varkensleven, alom knor-
ren de varkens tevreden
Schone stal, verse stro
voerbak met delicatessen
de veearts komt bij elk
vals knorretje; voor het
vertier komt Big-Pig, de
herinnering kleurt Piggy
roze tot in haar krul
Hoger doel van elk varken
- voordat de huid rimpelt
oud en…
Callantsoog (Haiku)
netgedicht
3.0 met 8 stemmen
446 Veld witte bloemen
Stijgt op achter de duinen
Een havik verschijnt…
Zwingend oor
netgedicht
4.0 met 6 stemmen
456 Door acupunctuur, met in
de oorlellen ‘speldeknoppen’
wil ik met roken stoppen
M’n hele leven kan ik al m’n
oren bewegen; gebeurt ook
onbewust blijkt als de arts zegt:
je oor wijkt voor de naald en ik
prik zojuist ‘n gaatje in je nek
In m’n schrik zie ik de arts als
Don Quichotte, m’n oren als
wieken, en knijp er tussen uit…
Laatste herinneraar
netgedicht
4.0 met 9 stemmen
609 ze komen op D-day bij elkaar
veteranen van de invasie
in ‘t dorpshotel bij de graven
in gehaat geliefd Normandie
al zoveel jaren
in z’n stoel op het terras
verzonken in herinneringen
zit John voor ‘t eerst alleen
vroeger was ‘t hotel te klein
hij ziet de tijd verstrijken
op de grote ‘zonnewijzer’
waar schaduwen van de toren
over…
Een kouwe kermis
netgedicht
3.0 met 9 stemmen
259 Jeugd gevangen in een tuigje
van prangende gevoelens,
gemend door de natuur met
leidsels uit oeroude genen,
denkt door tergend langzame
gevoelstijd eeuwig te leven.
Zinnen der jeugd opgetuigd,
uniek per individu, die tuigage
is de geest en dat zijn we zelf.
Tussen jong en bejaard wordt
de werkelijkheid geopenbaard,
midlife crisis…
WIE, WAT is hij
netgedicht
4.0 met 6 stemmen
278 WIE is hij, vraag ik me af
is hij aardig of een dwaas;
we hebben het over WIE
nooit over WAT hij is.
Leven gevoed door ‘t licht
ontstijgt de natte aarde
evolueert tot levensvorm;
nu ik dat proces begrijp-
zie ik de mens vanuit
een ander perspectief,
begrijp zijn beweegreden
zijn storm en drang.
Op de snelweg overleven
tussen…
Momentopname 2009
netgedicht
3.0 met 7 stemmen
329 Onze verantwoordelijkheid
voor ‘t welzijn van de aarde
wordt met de mond beleden
warme adem zonder waarde
de mens verstoort ‘t milieu
geen auto die zichzelf rijdt
Gaat ‘t om materiele zaken
zoals olie op de noordpool
planten we onze (geur)vlag
renoveren gelijk de vloot
schuwen geen koude oorlog
om het laatste restje…
Angst van de filosoof (prozagedicht)
netgedicht
3.0 met 6 stemmen
285 Als geestelijk ingesteld mens met afkeer van massa-
vermaak en angst verstrikt te raken in ’t wereld-rag,
voel ik bij ouder worden dat de natuur zijn leidsels
laat vieren, z’n sporen uit m’n lijf trekt en drang tot
lustbevrediging afneemt. Moeder natuur schrijft mij
af en ik vervolg m’n reis op eigen kracht; voelt als
verlichting baas te zijn…
Oude zeeman (prozagedicht)
netgedicht
3.0 met 8 stemmen
589 M’n buurman, een oude dorstige zeeman met een
verweerde kop vol heimwee en prachtige in whisky
gedrenkte verhalen, heeft z’n zinnen gezet op een
zoutwater vijver die hij kan ruiken, met golven die
hij kan horen, om in ‘n moeilijk eenzaam moment,
aan de oever door zilte geur en geluid der golven,
te dromen van oceanen en liefde in verre havens…
Maakbaar geluk 1
netgedicht
3.0 met 9 stemmen
317 Ik leer mezelf kennen door
te luisteren naar gevoelens,
pas mijn levenstijl aan en
woon nu in m’n ziel, waar
ik mijzelf ben, me thuis voel,
het beste in mij oproept
Geluk is slechts een gevoel,
voel ik me gelukkig, ben ik het,
altijd gelukkig kan niet,
aanhoudend verdriet blokkeer ik
door rationeel relativeren
dat een bodem legt…
Wanen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen
299 In de dierentuin sta ik uren
voor het mensapen-verblijf
en bestudeer de grote apen;
ik leef me in hun wereld in
die wenkt en ik zie wie ik ben
zou m’n beschaving afzakken
Iemand tikt op m’n schouder
ik ontbloot met ‘n apengrijns
m’n tanden en bijt in 'n hand
Volgens mijn vrouw ben ik
te gek om los te lopen en
niet toerekeningsvatbaar…
Geluk
netgedicht
4.0 met 6 stemmen
255 Slechts
een gevoel
voelen we het
dan zijn we het
Geluk
Het
is een
keuze en dat
beseffen we te laat
Geluk
Niet
te verdienen
maar te verwerven
het is ware kunst
Geluk…
Er is geen later
netgedicht
3.0 met 9 stemmen
412 Uitstel wordt afstel om reden
dat onze animo verandert
Later is geen verlengd heden
maar een andere wereld…
De zee wenkt
netgedicht
3.0 met 6 stemmen
242 Ik zie in heldere dromen
verre voorouders foereren
in de getijden stromen
toen de mensheid jong was
en we onze vacht verloren
De oeroude herinneringen
in mijn genen geschreven
doen me verlangen naar zee
waar ooit het leven begon
om er naakt te spelen met
zand, water en zilte lucht
onder het vuur van de zon
We kozen voor ‘n landleven…
Lammert P
netgedicht
2.0 met 11 stemmen
396 Lammert ’n altijd blije jongen
met Downsyndroom heeft
‘n engel die z’n jeugd bewaart
hij denkt dat hij eeuwig leeft
Sterven voelt als ziek zijn
als dat eens eindigt in de dood
maakt hij dat niet bewust mee
Hij is wat hij voelt en denkt
de dood verandert er niets aan
zijn geboorte en dood vormen
slechts de kaft van z’n bestaan…
Dorp 1953 in het keerpunt
netgedicht
2.0 met 9 stemmen
293 M’n dorp zonder tv en telefoon
zondagmorgen naar de kerk
‘s middags naar de bioscoop
en tollen op de dorpsweg
de dood in ‘t dorp is zeldzaam
gevoelsmatig leven we er eeuwig
maandag de was, zaterdag in bad
en knikkeren op het zandpad
de bezoeker roept ‘vollek’
bij de deur als hij al binnen is
zwemmen en vissen in ‘t kanaal
we zijn…
Het verdwenen dorp
netgedicht
3.0 met 8 stemmen
356 Ik keer terug naar ‘t dorp
dat ik lang geleden verliet
maar voelt als gister
De dorpsklok in m’n geest
staat stil al die tijd
voor mij verandert niets
Er is niemand die ik ken
ben vreemdeling in de straat
waar ik geboren ben
Als ik lang stil sta
voor mijn geboortehuis
slaat een waakhond aan
Waar is m’n dorp gebleven
dat opduikt…
Man en vrouw
netgedicht
2.0 met 33 stemmen
3.237 De vrouw als gevoelsmens
meer als de man
creëert het misverstand
dat de vrouw romantisch
en de man praktisch is
de vrouw speelt haar rol
laat hem z’n idealen dromen
in ruil voor trouw
wie is er dan romantisch
en wie praktisch
voor de seksgerichte man
zit bevrediging in de daad
de vrouw is belast met de
ingeschapen verantwoording…
Eva en Adam
netgedicht
3.0 met 8 stemmen
321 Vrouwen, fanatieke hoedsters
van familieband en nageslacht
leverden de grootste bijdrage,
door hun invoelend vermogen
roddelen en netwerken, aan
samenleving en haar normen
De mens, vlees geworden taal
maakte samen leven mogelijk
zoiets complex in stand houden
vraagt om een groot brein
niet het verzamelen als apen
of het jagen als…
Uit het kamp geen nieuws
netgedicht
4.0 met 8 stemmen
551 Ik vervloek het toevalsmoment
dat ik op tv die beelden zie
als ik begrijp waar ik naar kijk
is 't te laat, 't verhaal bekend
De naakte, nog jonge vrouw,
loopt naar haar graf, haar handen
bedekken haar intieme delen
Ze is zichzelf al lang niet meer
haar blik als uit steen gehouwen
is slechts de echo van haar leven…
De menselijkheid voorbij
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
421 De menselijkheid voorbij
als m’n bevattingsvermogen
het niet goed verwoordt
m’n incasseringsvermogen
het niet goed verdraagt
De menselijkheid voorbij
als in schemerende geesten
van volksmenners
waanzin werkelijkheid wordt
de beschaving verdaagd
De menselijkheid voorbij
na genocide verwacht ik
dat de knop om gaat
de mensheid…
Nieuwsgierig overleven
netgedicht
2.0 met 7 stemmen
531 Nieuwsgierig, ingeschapen
emotioneel gedrag leidt
tot onderzoek en studeren
het is de mens gelukt
er wetenschap van te maken-
die brengt gevaar in kaart
we worden niet verrast
door onbekende gevaren
de menselijke geest tast
het eindeloze heelal af
in ‘n nooit eindigend pogen
het eens te bevaren
Waren we niet nieuwsgierig
leefden…
Tweede kans 1975
netgedicht
3.0 met 6 stemmen
329 Ik kom tegen middernacht uit
‘n bespreking die lastig verloopt
en rij in gedachten verzonken
de weg die ik dagelijks rij
maar zie de bocht over ‘t hoofd
M’n auto die in de slip beland
komt in ‘t kanaal tot stilstand
het water spuit naar binnen
de deur aan mijn kant zit vast
en met ’n lijf vol adrenaline
duw ik de andere deur open
en…
De dagdromer
netgedicht
4.0 met 5 stemmen
439 Als m’n geest
reist door het heelal
staat in schreeuwend rood
op de vloer
rondom mij geschreven
‘Mijn lichaam is
voor even een zitzak
ik ben niet dood
begraaf me niet
dan trekt bij terugkeer
mijn dakloze geest
bij U in
en gelooft U mij
dat wilt U niet
dat betekent oorlog
onder Uw schedeldak’…
Onbekende bestemming
netgedicht
2.0 met 8 stemmen
466 Ik vraag mij al zo lang af
wat de zin is van het bestaan
dat m’n onderbewuste, moe
van verwerken van het denken,
antwoordt in heldere dromen:
Ik reis in een eindeloze trein
buiten is het aarde donker
reizigers kijken verwonderd
als ik naar hun reisdoel vraag
ze begrijpen mij niet -
geboren en getogen in de trein
weten ze…
Goed en kwaad
netgedicht
3.0 met 15 stemmen
582 Goed en kwaad is relatief
cultuur en tijd afhankelijk
een medaille in een oorlog
vrijheidsstraf in vredestijd
voor hetzelfde vergrijp -
het goede doet ons plezier
kwaad berokkent verdriet
het evenwicht tussen beide
ligt daar waar lands norm
in stand gehouden wordt -
het volk, de echte macht
streeft naar het goede
als die zwijgt…
Jacob en Jacoba
netgedicht
3.0 met 11 stemmen
416 het meest ideale liefdespaar
de ware Jacob en Jacoba
onwetend van elkaars bestaan
brengt het lot zelden bij elkaar
de potentieel ultieme liefde
die ons rakelings passeert
ongrijpbaar snel verdwijnt
‘n ingevangen blik achterlaat
die in onze geest beklijft
als levenslange herinnering
en hoewel blij met onze eega
overkomt het ons allemaal…
De brillendans
netgedicht
3.0 met 9 stemmen
272 Normaal wandel ik door de stad
zonder te kijken om te zien;
toon ik een gast trots m’n stad
ontdek ik onbekende details
zie de wereld door een nieuwe bril
Vinden anderen een vrouw mooi
die mij niet is opgevallen, heb ik
-als elk mens beïnvloedbaar-
gelijk belangstelling voor haar
zie haar door een gekleurde bril
Ook in m’n geboortedorp…