Uit het kamp geen nieuws
Ik vervloek het toevalsmoment
dat ik op tv die beelden zie
als ik begrijp waar ik naar kijk
is 't te laat, 't verhaal bekend
De naakte, nog jonge vrouw,
loopt naar haar graf, haar handen
bedekken haar intieme delen
Ze is zichzelf al lang niet meer
haar blik als uit steen gehouwen
is slechts de echo van haar leven
de dood is al langs geweest
en heeft haar ziel meegenomen
Ze stapt voort als naar verlossing
en waarschijnlijk is dat zo
er zijn ergere dingen dan de dood
Kort erop wordt het kamp bevrijd
in mij blijft hij bestaan
ik raak die scene nooit meer kwijt
Inzender: Janneke Koster Baas, 21 juni 2009
Geplaatst in de categorie: oorlog