Alle inzendingen van Daan

01- ADO Den Haag - PSV 2-3 De opening deed grote monden dicht Die riepen dat Den Haag vandaag zou winnen Veel mooier kon een jaargang niet beginnen Toch doofde voor de rust begon het licht De Haagse gloeilamp bleek een zwakke kaars De gloed kwam van het Philipsteam van Schaars 02- Go Ahead Eagles – ADO Den Haag 2-1 Een prachtig beest…

Nieuwe geuren ze kleuren nog wat vreemd, nieuwe geuren in het linnen doek, kleine beetjes leed. Nieuwe geuren ademen in, ze glijden in vrije val, de kleuren van mijn nieuw begin. De geuren van mijn bemin Het wijdse Het zilte Het zijn Het is Nieuwe geuren, ze kleuren nog wat vreemd. Nieuwe geuren in het linnen waarin het de woorden ontleed,…

Het water van de vijver, glad als ijs Weerkaatst blijmoedig weelderige wanden Van hoogbejaarde dommelende panden De vensters geven geen geheimen prijs Het zonlicht tart dit stadse paradijs Waar mist en luwte immer samenspanden Kastanjes langs de oevers knarsetanden Hun schaduwen gehuld in stemmig grijs De vijver geeft aan stemmen geen gehoor…

ik struikel over dichters op het strand ze zijn in drommen naar de zee gekomen hun adoratie doet het water stomen de blik naar boven, pen reeds in de hand ze schrijven over sporen in het zand die weer verdwijnen bij het overstromen ik hoor ze over wolkenluchten bomen hun Lourdes is de zilte waterkant dan wordt het Nereus eindelijk…

Slechts achtendertig auto's uitgebrand Maar zesenzestig mensen aangehouden Geen zaken die ons vreselijk benauwden We hielden alles prima in de hand De schade? Wat miljoenen … zeg maar laag Het was weldadig rustig in Den Haag…

Je boomt je takken breed je ballen sieren een zilver een koord, een slinger een vorm, een rondeel Je naakt en spreid je armen wijd, je benen een V-hals, een lange lengte een vorm, een verticale haal Je zwijgt onder een kus me tak je stilt in lichtjes twinkel een ruis in woord, gevangen een vorm , een samenzijn versmolten amen…

het maken is een puike bezigheid al zullen ook veel scheppers dan reeds zuchten na vonken dagen roze wolkenluchten die worden donker na verloop van tijd en maanden later krijst de parasiet hij groeit en groeit … gelijk met uw verdriet…

ze keek naar mij, een lach op haar gezicht godin, zo jong en knap, met blonde haren ik voelde mij weer als in vroeger jaren het zware leven leek voor even licht er groeide hoop toen zij kwam toegelopen "ach opa", sprak ze zacht, "uw gulp staat open"…

het was al aardedonker toen ze belden ik opende de deur en zag ze staan de zombies, vampiers -lampionnen aan- herrezen uit behekste knekelvelden het was een wijs besluit dat mes te kopen hoe hard die kleine griezels kunnen lopen…

Mag het zachter Heel klein Nietig zijn Als een muisje Kleine tripels door het veld Terwijl de vos zijn streken telt Mag het zachter Heel klein Nietig zijn Als een reus Groot dik stappend ploegend, zuigend Kuilen trappend vuisten bol gekneld Mag 't zachter Heel klein Nietig zijn Als in liefde Stroompjes beekjes Kleurtjes…

het lijkt een onbereikbaar ideaal toch strijdt men hier hartstochtelijk voor vrede de wapens heten wijsheid, recht en rede geen oorlogskreten, doch juristentaal de stenen van dit trotse tribunaal zijn dienstbaar aangereikt door mogendheden die lessen trokken uit een wreed verleden de toekomst kreeg een zonnig voorportaal de witte duiven…

Een vleeskroket is echt een lekkernij En ook een frikandel kan mij plezieren Het is niet langer zielig voor de dieren Want vlees komt voortaan van de kwekerij 'Niks nieuws', mijn vrouw verraadt haar binnenpret 'Jij kweekt al jaren, zeer succesvol, vet'…

Ik zeg je Klinkers En mede Zo ik gooi Woorden Toe en hoe Ik zeg je Klinkers En mede Zo ik bak Stenen Scherven Ik zeg je Klinkers En mede Zo ik doe Letters Niet…

Kom je even kijken het schijnt al best een poosje Kom je even kijken het is lang niet zo donker in mijn hart Kom je even kijken gewoon 'n poosje hoe het schijnt Kom je even kijken kijken hoe het klopt omdat het tikt voor jou…

Jij bent de wolk in het moment Een piano klinkt en drinkt mijn zucht In een teug adem ik uit en zweeft lucht Dit moment omhoog en terug…

In de straten ruist `n lied tikken mijn voeten in de stap een vroege vogel tjilpt het gras nog groener zo de klinkers willen praten maar mijn ik is uitgegaan het verlangen van het zwerven stilaan in de nacht ontdaan…

al jaren trekken Wij van Willem Drees op vorstelijke vleugels vloog de tijd dan komt de dag, ook voor de majesteit dat zij kan zeggen: basta ... klaar is Kees mijn jongen, heb geen last van hoogtevrees je pad heb ik met liefde geplaveid na 45 jaar geborgenheid mag jij beginnen aan je eigen race vertrek nu uit het dorpse Wassenaar en laat…

er is Facebook, er is Twitter altijd roept The voice of Holland er zijn elke week wel boeren die naar vrouwenschoten zoeken er zijn sterren, je kunt surfen naar de diepte van GeenStijl welke puber leest nog boeken? godzijdank is er de leeslijst van de middelbare school die de afgedwaalde geesten voor de honger zal behoeden leerling…

(vrij naar het gedicht ‘Vrede’ van Leo Vroman) komt een duif van honderd pond met een eetdoos in zijn klauwen naast mij zitten op de grond en begint zich vol te stouwen zonder zich aan mij te storen honger is niet gauw verdwenen alle schaamte lijkt verloren ieder frietje doet mij wenen hij vertelt een triest verhaal kind aan vraatzucht…

Hou mijn handen vast als ik aan je denk Hou mijn tenen op de grond als ik zweef Pluk 'n bloem Een spriet of straal Vergeet mij niet…

het cijfer dertien is weer opgedoken het liet zich honderd jaar niet aan ons zien ik hoopte met de Maya’s dat misschien de aardkloot voor zijn komst zou overkoken het wachten is op rampspoed, crises, spoken verval met alle narigheid van dien ellende volgens vast en grof stramien ik heb een nakend onheil reeds geroken ik ben geen pessimist…

mijn schoen bleef leeg, geen kruid- of pepernoot zou een verkleumd en zwaar gemoed verblijden nog erger werd mijn ondermaanse lijden toen ook met kerst geen kruimel overschoot ik haat ze diep, die vrekkige bejaarden met luizige en valse witte baarden…

Het land ter zielen aan de oevers van de kade, uiterwaarden Het tegenlicht van glinstering weerkaatst het zwevend gruis Lichtend pad kabbelt het spreken in de wuivende kraag Het land ter zielen houdt de voeten staande rond de spiegeling van het stadsgezicht…

ik schrok toen ik hem zag, wat was hij mager in holle ogen zag ik reeds de dood maar toch die rechte rug, hij hield zich groot bleef blijkbaar strijden tegen zijn belager van welke wrede kiemen was hij drager hier stond een arme ziel in stervensnood wie schonk hem aandacht, bracht genadebrood hij liet geen traan, was kennelijk geen klager…

Nieuwe ramen Waar ik blik Wijds Mijn kijk door Nieuwe ramen adem Amen in mijn ogenblik…

de roem is als de dauw en zal niet hechten jij sluit het hek of zeult met een bidon je levensweg (kasseien en beton) valt slechts met onderdanigheid te slechten om kruimels mag je in de schaduw vechten de goden vangen stralen van de zon de wielerwetten kennen geen pardon een rode gloed onthult verbleekte knechten de laagsten mogen nooit…

Wie speelt, Van Persie of toch Huntelaar? Of allebei, ook dat zou moeten kunnen Wie zal de coach spitsvondigheid misgunnen Die man zit met de handen in het haar Toch denk ik bij het zien van 't spitsenpaar Ach, speelde Abe Lenstra nou nog maar…

de vorst heeft blijkbaar keihard toegeslagen ze zit bevroren op haar hoge troon een ijskoud Brits en koninklijk icoon de kroonprins telt de uren en de dagen de zestig jaren zijn voorbijgevlogen en al die jaren bleef ze onbewogen…

gespierde meiden geven ferme tikken ze zweten en ze zuchten daarbij zeer ze meppen voor het geld en voor de eer voor kijkers om de lippen af te likken krijs dames, kom … en ga nog harder slaan gij strenge meesteressen van de baan…

dat Amsterdam geen hoofdstad was, alla Den Haag had immers alles voor het zeggen maar hoe in godsnaam valt het uit te leggen dat wijsheid wijkt voor euro-mania heeft Brussel hier nu heel veel te vertellen? de hoogste tijd om Apeldoorn te bellen!…