Netgedichten

netgedicht (nr. 45.179):

Ontmoeting

ik schrok toen ik hem zag, wat was hij mager
in holle ogen zag ik reeds de dood
maar toch die rechte rug, hij hield zich groot
bleef blijkbaar strijden tegen zijn belager

van welke wrede kiemen was hij drager
hier stond een arme ziel in stervensnood
wie schonk hem aandacht, bracht genadebrood
hij liet geen traan, was kennelijk geen klager

mijn komst bezorgde hem weer nieuwe kracht
hij sprak: ‘het is niet erg te moeten sterven
ik kan verlangen naar de laatste reis

helaas, mijn taken zijn nog niet volbracht
ik zal nog jaren eenzaam moeten zwerven’
pas toen zag ik zijn scherpgeslepen zeis