Alle inzendingen van De Hertog

Het was nog maar eventjes geleden dat zij besliste, dat als het zo ver is, ze dan in een vlinder gaat wonen Zodat zij, de haar dierbaar gekoesterde vrijheid, denk ik, vooral goed kan borgen En om, natuurlijk, die fijne dagen hier, en dat waren er veel, nog eens weldadig te bekronen Zoals die vlinders, dat had ze echt wel goed gezien, in…

Onderweg naar jou buigt de weide voor de wind, golft het groen als van zijde een van wilde bloemen verweven tint van de lente, van de zomer, van de geur van bloesem, van de kleur van bloei, van de lach van een kind. Onderweg naar jou blijven goden eensgezind, breekt de zon de wolken, stroomt het water naar de zee, stralen sterren aan…

Als je in de maan gaat staan dan zie je de zon en aarde tegenwoordig allebei in brand staan. Het doet onze wereld steeds vaker een beven. Is dat iets waar onze kinderen zo maar mee moeten leren leven?! In hemelsnaam: dit staat toch niet ergens ook in de sterren geschreven. Saar…

Het meisje Zong als een sijsje, wilde niet meer, deze amok! Ze vertrok, schreiend heel vroeg in die ochtend, dat verdomde spoor! Hadden we ’t maar geweten! Maar Waarom? Hadden we ’t maar geweten! Alles achterlaten Met niets zo jong naar de hemel, Waarom doe je zoiets? Meisje lief, lief lief meisje Je zong als een sijsje…

Zo breekt de pleuris uit, ontploffen op scherp gezette granaten met een oorverdovende knal. De schokgolf galmt door kieren en gaten, muren bloeden, het ontspoort en het is nauwelijks nog te stelpen. Dan spreekt de stilte met de kop vol marcherende soldaten. Achter die gedroomde heg, zag men een rozentuin, netjes gesnoeid, ingeperkt en torste men…

Ben je verdrietig? Kom dan bij mij, dan leen ik je mijn schouder, huilen is vrij. Ben je boos? Kom dan bij mij, dan praten we er over, spreken is vrij. Ben je weer blij? Kom dan bij mij dan vieren we dat samen, vieren is vrij. Ben je soms eenzaam? Kom dan bij mij en speel dan samen een spelletje met mij. Ben je gelukkig?…

Het schot, een verrassende versnelling, gelijkgestemden volgen de lijn, links, rechts als afgesproken soms dwars door het midden. Vrijgelopen volgt de knal! Een curve in een boog een streep, precies op de juiste hoogte in de open lucht en op het einde een buigende kromme Blote ogen kijken gespannen op, een moment van stilte, onhoudbaar…

Ik kocht vandaag een I padje, voor jou, tweede hands, op de vrije markt Het prijsje was zacht Het lijntje strak. Ach, zie het maar als een appletje voor de dorst waarmee jij mij licht tagt Later.…

Aa…

a…

Men legde wegen naar de horizon, bouwde torens in de wolken geld stroomde in de vaart der volken Er was een tijd dat alles zo maar kon Maar die horizon versteende, de klok verdwaalde ‘s winters werd het te heet, ‘s zomers te nat, kleur nam de benen zo ligt het ei van Columbus weer in eigen hand. Naar het schijnt, schijnt…

De wind fluisterde dat de zon snel zou komen, regen droop af in mijn dromen dwarrelden kleurige bloemen overal neer op het land als warme sprei over een bed in het prille ochtendgloren toegedekt met zachte hand En in de tuin op de breuklijn van donker en licht werd een jonge bloem geboren, de eerste van dit jaar, ze had…

De wind fluisterde dat de sneeuw snel zou komen, regen droop af en in mijn dromen dwarrelden gekleurde vlokken neer op het land als een warme sprei over een bed dat werd toegedekt met zachte hand. De wind fluisterde dat de sneeuw snel zal komen, regen droop af Mijn water ging stromen…

Ik plant voor jou een boompje midden in de tuin Ik plant het wat uit de wind, op een plek waar vooral de zon heel veel schijnt, ik plant het zo in de omgeving dat het daarmee ook nog mooi lijnt. Ik verzorg hem wel iedere dag zodat hij groeit tot hoog in de kruin. En als ik dan ‘s ochtends naar buiten kijk dan vertakken mijn gedachten…

Men legde wegen naar de horizon, bouwde torens in de wolken het geld stroomde in de vaart der volken Er was een tijd dat alles zo maar kon het tijdperk verdwaalde en de horizon is verdwenen ‘s winters werd het te heet, kleur nam de benen het ei van Columbus leunt op een nieuw elan van duurzaamheid, verbondenheid op handen…

In het roze ochtendlicht, een maagdelijke liefde als een zilveren bliksemschicht die dag en nacht doorkliefde De grijze mist van de dag herinneringen aan jouw blauwe ogen aan jouw gulle lach omcirkelt door regenbogen. Het zwart van de nacht de grauwe pijn van verlies duisternis spreekt niet al te zacht maar gluurt ijzig zodra het vriest…

Op die dagen wanneer de storm zijn noten kraakt En de natuur de laatste bladeren laat Is de mist dan eindelijk uit de lucht Koning winter ontwaakt keert almachtig terug op de troon Als kristal hoe moedernatuur mij raakt.…

Ia…

In het bad van kleuren a…

De…

j…

feowb…

Z…

Vang die droom na dit monnikenleven. Het is nu of nooit!…

Vruchtbare akkers, groen als gras,  Zijn die weken, zo ver je kan kijken  als kool gegroeid  En als je goed luistert  hoor je de stilte bruisen vlak Boven het broeiende gewas. Nu de wind is gaan liggen en  De regen  met de noorderzon definitief lijkt  te zijn vertrokken Maakt De zomer gewag, vrienden vinden elkaar Een traan heeft plaats…

Me…

Mis…

Ik plant voor jou een boompje bij ons achter in de tuin midden op het gras, op een plek waar de zon heel veel schijnt een beetje uit de wind wel en ik maak dat het ook mooi lijnt ik verzorg hem iedere dag, zodat hij groeit tot hoog in de kruin En als ik dan 's ochtends wakker word en weer naar buiten kijk dan vertakken mijn gedachten naar…

O…

Ia…