Hartenkreten

hartenkreet (nr. 30.973):

Cumulus humulus

golven strelen, nee
schurken het strand
deinen mee
op het zicht van de storm
schuimbekkende vloedlijn,
onstuimige zee
onheilspellend de wind
het zilte schuim
als wolken gegrepen
grillig rollend
over het strand
naar het land
Zij lossen slechts
op als mist in de zon.

Met het water aan de lippen
omhelst ze mijn voeten,
ze kust me, ik ontspan
het zilte schuim,
het wassende water
met een vloed die ebt
in een zee van ruimte
de tijd verbleekt,
overspoeld door het moment,
ik denk slechts
gisteren was gisteren
en later is later…