585 resultaten.
Niemandsland
netgedicht
4.0 met 61 stemmen 521 Nu jullie gans zijn uitgedoofd
zet ik de bijl in alle takken
van de stamboom in mijn hoofd
om het leven te herpakken
moet ik de verwachting doden
en in oude wortels hakken
zelfs het mooiste mij geboden
heeft nu alle vrucht verloren
van geloof in jullie goden
niemandsland zal mij bekoren
tot ik uit de laatste strohalm
als eerste nazaat…
Onverveerd
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 520 Wee bepakte en bezakte
die nog in mijn zaken wroet
ik leef aan de oppervlakte
van een explosief gemoed
wie lome lompheid demonstreert
in mijn kast van porselein
bekomt van mij vrij onverveerd
een fantoom van eigen pijn
dump geen ballast in het duister
van mijn immer jagend zwerk
het zijn kussen die ik kluister,
afgedrukt in aardewerk.…
Heksenhand
netgedicht
4.0 met 30 stemmen 519 Ik zal jouw gedicht begraven
in de grote ego-kist
als je hem alleen kunt dragen
heb ik mij in jou vergist
met flarden van de buitenkant
is nooit een kern beschreven
gemanicuurde heksenhand
door ledigheid gedreven
grotesk gewauwel over kleuren
die jouw zilte ziel ontbeert
leidt ons blind door open deuren
waar het ik-tijdperk…
Trapezehart
netgedicht
4.0 met 28 stemmen 513 Zwaai mij uit, trapezehart
in de nokken van de tent
ik ben in het net verward
waar de muze mij verwent
sta op en maak me dapper
in het midden van de ring
weg met de zaagselhapper
is wat ik tweestemmig zing
maestro, maak de piste vrij
voor mijn laatste reuzensprong
ik kom bij mezelf langszij
in poëzie die ik verdrong.…
Crisiswipper
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 513 Het was weer bijna als vanouds
in elkander vrij gevochten
verzengend ver van al het kouds
wringen onze laatste bochten
snakkend naar de pure vormen
die het leven inhoud geven
hier het haakje voor de wormen
daar de zeilen om te reven
varend op het kompas van maan
stap ik over op een klipper
ik stop mijn netelig bestaan
als verstokte crisiswipper…
De Zee
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 512 Zijn kinderjaren zijn voorbij.
Toen hij bij het zoeken
naar grenzen
altijd weer schuchter
in zijn schulp terugkroop.
Die onschuldige kindertijd
is voorbij.
Heftige puberteit verstoort nu
zijn innerlijke rust.
Knellende banden worden verbroken,
een wrede tsunami,
een vernietigende orkaan,
schuimbekkend van opstandigheid
geselt hij de…
Zeemandril
netgedicht
4.0 met 34 stemmen 505 Ja m'n kind, opa heeft gevochten
met salamanders op de prairie
die wrongen zich in duizend bochten
op oma's bordje kip met kerrie
-opa was toch slurvenwasser?
dat was nog voor de schapenheul
opa was de beste oppasser,
de schrik van iedere dierenbeul
-scheert opa nu giraffe-oortjes?
zachtjes kind, oma kan je horen
opa heeft dikwijls tussendoortjes…
hartenkreet
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 504 Vandaag is mooi.
Vandaag al je zorgen vergeten.
Vandaag genieten van datgene wat je hebt.
Vandaag je laten meedrijven op het geluk.
Vandaag is mooi.
Vandaag is een genot om van te genieten.
Vandaag wordt mooi.
Vandaag staat de hemel open.
Vandaag is mooi.
Vandaag het geluk ervaren.
Vandaag iets moois van maken.
Vandaag krijg je veel moois…
Voorportaal
netgedicht
4.0 met 39 stemmen 503 Ons leven is voorbij gegaan
in schaduwen van stille hoop
wij hebben nooit de kunst verstaan
te zwichten voor een kwaad verloop
het najagen van groot geluk
heeft onze liefdeskans verkleind
wij maken meer dan goed is stuk
en blijven daarom ongerijmd
in het voorportaal van afscheid
vinden wij elkander terug
gebroken door benepenheid
in pijlers…
Restwaarde
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 500 Je monkelt over levenslust
die jij niet meer kunt delen
en zoekt vergeefs bij mij de rust
in al wat wij verspelen
leunend op voorbije tijden
tors ik de lege hulzen
in een stil gemeenzaam lijden
zonder nieuwe impulsen
jij staat in mijn passe partout
als prachtige bejaarde
ik schilder mijzelf naar je toe
uit ons restant aan waarde.…
Mensenzee
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 497 Het jonge ja-woord van weleer
dringt nog nauwelijks tot ons door
de vroege onbevangen sfeer
gaat tergend snel in ons teloor
zie hoe wij vertakt verzanden:
de gezellen in ons leven
dingen naar dezelfde handen
die ons ooit waren gegeven
wij drijven in een mensenzee
afgestoten en verloren
de mond gesnoerd door nuffig 'nee'
waar we onze namen…
Tegengif
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 484 Je hebt mijn zwartste gal gekneed
tot een rif van bloedkoraal
genezen van de slangenbeet
vloeit mijn tegengif royaal
elke zee om te verdrinken
verdampt in onze beker
blijf op twee gedachten hinken
verenigd zijn we zeker.…
Nagelranden
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 479 Hang niet langer aan mijn lippen
lik liever mijn vergiftigd hart
even maar, een vleugje nippen
van mijn ondragelijke smart
kijk niet langer in mijn ogen
knijp je ziel uit in mijn handen
even maar, half krom gebogen,
diep onder zwarte nagelranden
rust niet langer in mijn armen
maar draag me naar de overkant
op een deken van erbarmen
over…
Partituur
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 475 Vervilte hamers liggen stil
in verroeste slotakkoorden
dood samenspel in de paskwil
waartoe aanslagen behoorden
op alle zenders die ik zap
dwars door klankbord van gekeuvel
zoek ik de stok onder de klep
van mijn dichtgeklapte vleugel
spreek tot mij in alle tonen
van onze pure partituur
waar je zingt daar zal ik wonen
en spelen tot het…
Bruin grind
netgedicht
4.0 met 35 stemmen 472 Op een eiland zonder treinen
volg ik het spoor van zon en zee
de bielzen in mijn hoofd verdwijnen
maar de machinist rijdt mee
met kokkels, zaagjes, slakkenhuizen
en alle schelpen die ik vind
probeer ik jouw dood weg te sluizen
maar ze voelen als bruin grind
als een jutter langs de kustlijn
sprokkel ik mijn laatste deel
liever een zoutpilaar…
Verweesd
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 464 Hoe kon een land van kooplui
zo verzuipen in het niets
zich zo vergalopperen
niet te zijn zo diets
Hoe kon een land van varend volk
van vissers duin en zee
zich zelf zo laten zinken
en nam ons met hen mee
Hoe kon het land van Rembrandt
het aanzien zo te schande
een trots land zo verlagen
zichzelf zo ernstig branden
Hoe kon het land…
Liefdesleven
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 459 Woesteling kom tot bedaren
in onze branding van de zee
breek de golven van gevaren
gewaarschuwd tellen wij voor twee
onderduikend in de stromen
van onze wilde waterval
voor geen meter in te tomen
zijn wij het beste paard van stal
laat ons voortaan reddend zwemmen
in alle poelen van verderf
liefdesleven zonder klemmen
jij bent de rust…
Volle dracht
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 457 Geleid mij naar het rijk van troost
waar de harde waarheid zetelt
ik reken af met de provoost
die mijn open wonden netelt
ontrukt aan de vergetelheid
koester ik geluksmomenten
tot nieuwe toekomsten bereid
over lijken van serpenten
bevangen door verbeeldingskracht
zal ik meren in jouw haven
wij zijn elkanders volle dracht
laat het wildebeest…
Vertrouwd
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 457 Vertrouwd
Het voelde zo vertrouwd.
ik moest je laten gaan,
was bang om je te verliezen.
Een bestaan zonder jou,
nooit aan gedacht.
Hoe nu verder…..…
Toverspreuken
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 455 Moeder heeft mij uitgerekend
om uit haar talud te varen
levend boegbeeld, ik lijk sprekend,
elke dag en alle jaren
meer dan op mezelf te lijken
kan haar ziel niet overstijgen
moeders ogen kunnen kijken
in de erkers van mijn eigen
dreigt het leven soms met breuken
pijnen in barre barensnood
fluister ik haar toverspreuken
als druppels water…
Klonen
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 454 Niet de dagen dat wij stralen
steken riemen onder harten
zielen zonder kathedralen
putten kracht uit eigen smarten
niet de uren dat wij vrijen
leggen een bodem in bestaan
zielen zonder monnikspijen
versmelten buiten elke waan
in mijn ogen zal je wonen
als het licht lijkt te verdwijnen
wij zijn identieke klonen
in beheer van zielenpijnen…
Hardhorend
netgedicht
4.0 met 28 stemmen 453 Zelfs met hen die mij verstaan
kan ik dit geluid niet delen
alleen, volkomen aangedaan
roep ik mijzelf tot helen
doof voor het kwade schikken
van jouw stoffelijke resten
blijf ik tot mijn laatste snikken
hardhorend buiten westen.…
Second life
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 443 Je vliegt uit in cyberspace
en leidt een second life
je ontvangt niet wat ik geef
en vraagt waarom ik blijf
je bent virtueel verdwaald
in de begeerte van de bytes
je hebt me van het scherm gehaald
in ruil voor vreemde sites
mijn hart staat stil als ik bedenk
hoe zwaar je bent verslaafd
mijn zielenheil zoekt naar een Yank
die…
Zwart-wit
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 440 Terug op handen en voeten,
zwart-wit en monogeluid.
Gelukkig zonder schuld
en het heilige moeten.
Geuren en geluiden
drijven boven bij een beeld.
Weemoed als verlossing,
voor een wereld die je niet meer deelt.
Klauwend in de ijle lucht,
verstikt onder een dikke deken.
opgeruimd en liefhebbend het einde tegemoet,
voor je uit alles wit…
'Sur place'
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 435 Wanhopig stilstaan in
onmeetbare ruimte en begrensde tijd.
De aanloop van een nieuw begin,
in een lichaam dat lijdt.
Denken aan wat kon.
Maar er is niets,
niets begon.
Dan ook geen gemis.
Zon, zee, wind,
voor niks niet bang.
Denken en spelen als kind,
bloedend, kermend met slepende gang.
De toeschouwers houden zich in.
Ik, zonder…
Levenslust
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 434 Zo te leven heeft geen waarde
wij verzinnen kind noch kraai
pennenvrucht uit dorre gaarde
wakkert wieken zonder draai
hoe gaan wij de prijs betalen
voor geheimen van het graf
twee oneindige verhalen
stervend rond de bedelstaf
de verlangens te verglijden
naar het allerlaatste uur
van kostbare crisistijden
maken onze dood te duur.…
Zwanenzang
netgedicht
4.0 met 29 stemmen 427 Ik leg jou te vondeling
in mijn laatste woorden
jong gestorven zonderling
geroosterd door gestoorden
breng alsnog de zwanenzang
die geen mens mocht horen
lach een kuiltje in je wang
en word opnieuw geboren.…
Geboorterecht
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 422 Door de mazen in de wetten
leven wij samen illegaal
wanprodukt van korte metten
vanuit een politiek schandaal
door strakke keurslijven geknecht
breken wij de beurse boeien
als voorvechters van mensenrecht
tegen willekeurig snoeien
wie knaagt aan ons geboorterecht
en de vrijheid van familie
verdwijnt van onze achterplecht
als tentakel…
Zeeuwse babbelaars
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 411 Ik proef geen toekomst
in deze pastei gaat alle smaak verloren
en vergallen verdwaalde gourmetbakjes het mastiek
weet jij nog waar de oestersaus is gebleven
die je vrome vader had aangelengd met wijwater?
en waar zijn de Zeeuwse babbelaars
die je moeder in de leprawinkel
had geruild voor jarretels?
Ik dek alvast de tafel.…
Gedenknaald
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 407 Het elastiekje om haar staartje
knapt in de Oranjezon
toen hij zijn dodenrit begon
leefde hij zonder gezin
aan het wrak kleeft nog een haartje
in naam der Koningin.…