Netgedichten

netgedicht (nr. 29.521):

Niemandsland

Nu jullie gans zijn uitgedoofd
zet ik de bijl in alle takken
van de stamboom in mijn hoofd

om het leven te herpakken
moet ik de verwachting doden
en in oude wortels hakken

zelfs het mooiste mij geboden
heeft nu alle vrucht verloren
van geloof in jullie goden

niemandsland zal mij bekoren
tot ik uit de laatste strohalm
als eerste nazaat ben herboren.