Alle inzendingen van Ditheke

In nevelen gehuld, het landschap, elke stap die ik zet verdwijnt weer, waar ik was zie je mij niet meer, bang voor één enkele misstap. Langzaam vorderen, meer kan ik niet, geen herkenbaar punt om me heen, angst omsluit mij van kop tot teen, niemand die mijn worging ziet. Het einde lijkt plots heel nabij, de strijd bijna gestreden. En dan…

Ik huppelde zoals vanouds weer aan je hand, en keek mijn ogen uit, naar etalages met lichtbogen, verwachtingsvol van Kerst, dit keer. Bomen getooid met ballen, piek en sneeuw, engelen met ‘peis en vree’, kerstman met versierde slee, huizen vol hemelse muziek, konden mij niet echt bekoren. Alleen weten dat jij er was en altijd tot het…

Druppels tikken tegen de vensters, achter mij gensters in de open haard. Geflikker op een kaart die erboven hangt; reeds lang verlangt mijn hart naar jou. De herfstkou grijpt mij aan. Jij, hier ver vandaan, een ander land. Het eenzame strand waar jij nu loopt, verlaten, liefde onverhoopt verloren...…

Gewoon een dag als een ander als ik door het raam naar buiten kijk. Kinderen rijden naar school, de melkboer doet zijn ronde, de buurman haalt de krant uit de bus. De hele straat komt langzaam weer tot leven. Langzaam ga ook ik over tot de orde van de dag. Alles lijkt zo saai en zo gewoon. Gewoon een dag als geen ander, als jij…

De geur van je haar en je lichaam prikkelt mijn zinnen. Binnenin me ontstaat een wervelwind. Kolkende golven overspoelen mijn gedachten, ik wil je bezitten met heel mijn macht. Telkens en telkens opnieuw wil ik me in jou verliezen, totdat ik bij dageraad zal aanspoelen op jouw strand.…

Huiverend in de kilte van de nacht, verkleumd naar liefde gesmacht. Verloren onschuld van de jeugd, gegeven één moment van vreugd. Gelaten het leven zoals het was, verleden onder een stolp van glas.…

Ik dacht, ik dien je van repliek, maar jij hield slechts een betoog, over hoe het wel en niet moest zijn, en dat men jou nooit tegenspreken zou. Ik dacht, ik heb jou niets misdaan, maar jij herhaalde steeds mijn fout, alleen al in je buurt te zijn, maakte jouw schande veel te groot. Ik dacht, en misschien dacht ik te veel, dat jij wel menselijk…

Voorzichtig navigerend in donker gevaar loert om de hoek zonder lamp licht dooft in levenloze ogen blikken werpen op hopeloze toekomst beelden vervagen van vroegere levens ervaring was toen alles uit broodnood zakelijk wordt de lijkzak gesloten.…

Ik droomde je, zo nu en dan, tussen de bedrijvigheden door, maar telkens weer ontglipte je, of was een ander me weer voor. Wensen deed ik, reeds zoveel, in putten en aan fonteinen, maar nooit kwam jij in mijn buurt, of maakte ik jou de mijne. Misschien eens ooit, wie weet, breek jij die betovering, want tot vandaag blijf jij steeds, mijn…

Liefde gevangen in weken van wittebrood heerlijk verlangen kloppend hart in fluweelrood lichaamstaal legt zielen bloot…

Wit kanten kleed liefde spreekt boekdelen tranen verraden intens verdriet dood ---------------------------- 'Elfje'-dichtvorm…

En nog vallen de bommen, schuilen kan haast niet, het kan me niet verdommen, wie er begon in dat gebied. Je schreef me, bid voor ons, niet alleen in het heilig land; vergeef me als ik frons, je bent in een nachtmerrie beland. En toch, jouw hoop op beter leven, zowel in Israël of Beiroet, laat mij inwendig even beven, meisje, het ga je…

Met de snelheid van het licht maakte je je los van mij... Emotieloos, geen kans meer op eeuwige liefde... Ik blijf achter, en zweef nu verder tussen hemel en hel...…

Ik zag jou toch, was het niet? Daarnet nog jouw voetstappen in de sneeuw. Ik hoorde toch, of was het niet? Je stem zo ijl, door merg en been. Jij ging toch, dacht ik zo... ik vergis me niet, je liet me hier alleen. Nog steeds verwacht ik jou met Kerst... ook na al die tijd, het slot is van de deur. --------------------…

Slechts een deel van jou ben ik; en jij, je bent alles van mij. In de aanraking van jouw lippen vond ik je; aarzelend eerst, daarna feller. Verlangen inferno, maar niets quid pro quo.…

Vurig, ja zelfs passioneel, jouw flanken die mijn gedachten vasthouden, een ogenblik lang en mijn dromen meenemen uit dit gevang naar jouw oorden tussen druivenranken. Groen, oneindig, zover het oog kan zien hier tussen jouw heuvels en dalen, waarin ik mezelf verlies telkenmale en hoop op een teken van jou misschien... Intussen valt de regen…

Slapeloze nachten gaan over in eindeloos lijkende dagen, waarin alles net hetzelfde schijnt als de dagen ervoor. Handen reiken naar de opkomende zon en proberen in een krampachtige poging, de ondergaande maan tegen te houden. Een zachte kus verlost het lijden en één tel slechts lijkt een interstellair huwelijk te ontstaan.…

Zachte stappen in de verse sneeuw, oudjaar lijkt al weer zo lang geleden. Ik kijk door het raam en geeuw, er is sindsdien al veel tijd vergleden. Goede voornemens, heb ik die? Ik zou het echt niet weten. Ach, ik neem dat niet zo nauw, zie ik ben nu ook tevreden. Mocht ik toch nog wat willen wensen, dan alleen nog liefde en geluk, maar…

Bladeren vallen op de grond, en lichten op in rood, geel en bruin, door een zachte lichtstraal, op een late novemberavond. Een doodse stilte wordt verbroken door de helle schreeuw van een vogel verstopt in de oude treurwilg, vlak voorbij de oude kapel. Bloemen sieren deze trieste plek, waar tijd lijkt stil te staan, en treuren schijnbaar…

Ze stond bij de lantaarn, roerloos, voorzichtig om zich heen kijkend. Nog even, niet bewegen, hopelijk niet gezien, niet betrapt worden. Uit de schaduw kwam hij, zag haar en bood haar een sigaret aan. Even een uitwisseling, verder geen contact, woorden overbodig.…

Groeven in het akkerland Gedroogd in hete zon Onkruid overwoekert Waar geen gewas gedijt Hete Bliksem, hagel Regent op het balkon Zomer in het land Belgisch als altijd…

Het inhoudsloze geneuzel, ben ik al reeds tijden moe. Net als al dat getreuzel, zo kom ik nergens meer toe. Het eindeloze straatje, van werken tot 's avonds laat. Geen tijd meer voor een praatje, is dit waar het om gaat? Al weken probeer ik het gat te dichten, van gezin, naar hobby en vrienden, en dan nu nog Kerst op de koop toe. Wat…

Twaalf uur slaat de klok, mensen kussen en wensen elkaar geluk in het nieuwe jaar. Op de achtergrond hoor je feestgeknal, terwijl je televisietoestel een boodschap toont van geweld. 2000 was een woelig jaar: onlusten in het Midden-Oosten en Afrika, zelfs met moeite een president in Amerika. Nostradamus voorspelde ooit het einde, krijgt…

In seizoenen vond ik jou tussen geweven spinrag en gevallen oude bladeren, verwelkt tot in het diepste van je ziel. Ik opende jouw deuren en zette ze op een kier zodat de warmte naar binnen kon en je uiteindelijk smelten zou voor het eerste zonlicht. Nu zweef je tussen hemel en aarde, een eerste glimlach trof jouw lippen die…

In vergeelde zinnen schreef ik je leven, nog voor het begon. Kanten linten bonden de brieven, nooit verstuurd, in pakken bij elkaar. Dozijnen lipstick verbruikte ik, om brieven af te kussen. Weeïg, de geur van parfum, die ik telkens mee had willen sturen. Maan en zon en sterren schonk ik jou, maar dichterbij, kwam ik nooit.…

Ik zou misschien eens kunnen schrijven over oorlog en hoe het kwam, een ruzie tussen Bush en Saddam, maar dat zou niemand bijblijven. Ook zou ik het kunnen hebben over geweld en schieten of moorden enzovoort, maar niemand die dat dan toch hoort, want woorden blijken toch te pover. Veel liever heb ik het dan met U over Ares, die grote Griekse…

Je lach, je traan, ze werden de onze... De liefde die je gaf, deed harten sneller bonzen. In goede of slechte tijden, verzachtte je de pijn en het lijden. Een hele natie wist je te binden, omdat je steeds een oplossing wist te vinden. Een mensenleven gaf je steeds weer zin, jij, de liefste, de hartenkoningin.…

Dag ouwe dag, ik zag je vanmorgen nog bij het begin. Nu daagt de avond reeds en valt de duisternis in. Zorgeloos en vrij heb je geleefd. Het donker is geweken, de aarde heeft gebeefd.…

Jouw dagen op het dak zitten zijn voorbij, ik kende jouw gemiauw, en jij herkende mij. Ik vroeg je of je nog even bleef, je knipoogde en hield je kopje scheef. Jij gaf me meer, dan ik jou ooit geven kon, maar jij was al blij, op het dak in de zon. Jouw naam roepen kan ik nu niet meer, je herinnering doet nog teveel zeer. Alleen…

Ik wist het wel, je zag me graag in tijdloze ruimten, en tussen ons in een zacht vlinderend aanraken. Mijn schoonheid reeds verwelkt; je hield me standvastig in je hart, wou niet dat ik ging, ook al was de tijd gekomen. Ook nu nog voel ik jouw hunkering aan de overkant; het missen van het onbekende, vliegen met lichte vleugels,…