Netgedichten

netgedicht (nr. 11.850):

Jessica

En nog vallen de bommen,
schuilen kan haast niet,
het kan me niet verdommen,
wie er begon in dat gebied.

Je schreef me, bid voor ons,
niet alleen in het heilig land;
vergeef me als ik frons,
je bent in een nachtmerrie beland.

En toch, jouw hoop op beter leven,
zowel in Israël of Beiroet,
laat mij inwendig even beven,
meisje, het ga je goed...

---------------------------------------------------
Voor mijn sportvriendin Jessica Mandel in Tel Aviv,
die daar Engelse les geeft aan Joodse kinderen.

Schrijver: Ditheke, 24 juli 2006

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: actualiteit

Jessica

3.0 met 11 stemmen

539

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:: an
Datum:: 3 november 2006
Email:: an.terlouwhetnet.nl; Prachtig en wat is het verscheurend om de beelden te zien, laat staan als je er middenin zit met familie en vrienden op verre afstand het is te bizar voor woorden, je hebt het heel mooi neergezet.

Naam:: hannah
Datum:: 29 juli 2006; Het leed in beide landen is groot. Je gedicht heeft me tot tranen toe bewogen, want we zijn zo machteloos!

Naam:: Rudolf
Datum:: 24 juli 2006
Email:: Ik beef met je mee en hoop snel op bezinning.

Geef je reactie op deze inzending: