126 resultaten.
Magiër
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 1.156 Statig stapt hij heen en weer,
de spiegel toont zijn eeuwigheid,
jeugd verdween al reeds lange tijd,
tegen de tand des tijds is geen verweer.
Zijn lange baard verbergt de lijnen,
van een ruw en oud gezicht,
en in het schemerige lampenlicht,
lijkt hij stilaan weg te kwijnen.
Toneelspelen zit in zijn genen,
rollen leerde hij met engelengeduld…
Maskers af...
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 1.090 Zet je masker af,
toe, laat me je ware ik zien.
Laat je binnenste
een keertje buiten komen.
Zet je masker af,
ik weet dat je dat verdient.
Probeer vanavond
eens met mij mee te dromen.
Zet je masker af,
zodat je vrij zal zijn, misschien.
Geef je gewoon eens bloot
en laat je nooit meer intomen.…
Meerstemming
gedicht
3.0 met 21 stemmen 4.842 In zoete geuren vaak gehuld,
door groene bladeren omringd,
bijen hebben reeds vaak gesmuld,
daar waar de nachtegaal zingt.
Kikkers kwaken hier ongestoord,
een reiger ligt op de loer,
vissen zwemmen lustig voort,
op zoek naar lekker voer.
Waterlelies drijven op het water,
vogels vliegen heen en weer,
op de vlucht voor een kater.
Zelfs…
Mentor
netgedicht
2.0 met 18 stemmen 1.804 Spreek in raadselen, vriend,
en verwar me.
Meer was altijd minder
weet je nog?
Woest en ondoordringbaar,
jouw gedachten.
Eentonige monologen,
om middernacht.
Een gaan en komen,
van melancholie.
Eenzaam en gelaten,
draaglijk de klap.
Leven is niet van deze tijd,
sterven des te meer.
Verpulver de bergen,
drijf ze in zee.…
Mijn filmheld
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.627 De ogen van Bruce Willis,
het gezicht van Sean Connery,
handen van Di Caprio
en de lach van Valentino.
De grapjes van Rowan Atkinson,
en de pose van John Travolta,
een beetje van Chuck Norris
en een hedendaagse Romeo.
Alles lekker doorelkaar geklutst
kijk ik jou even aan,
ik mis geen enkele filmster,
want zoals jij is er geeneen.…
Misschien gedroomd?
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 800 De waterkant is stil, alleen nog
het hoge gezoem van muggen en
het zachte gekwaak van een paar kikkers
verstoren deze serene rust.
In de verte, plots de melodie
van een panfluit, een vreemde figuur
komt dichterbij, en vleit zich neer
in het hoge gras, bij de oude eik.
Het water verrimpelt en daar
verschijnen enkele waternimfen, die…
Mist
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.873 Wazige schemer,
een schaduw duikt op uit het niets.
Even schrik ik op,
gejaagd ga ik voort.
De nacht valt snel
en de mist wordt dikker.
Mijn honger wordt groter,
bijna onhoudbaar.
Een zachte schreeuw
wordt gedimd door de nevelslierten.
Mijn honger is gestild
en ik fladder verder
op zoek naar een volgend slachtoffer...…
Moederhart
netgedicht
3.0 met 30 stemmen 6.040 Vlinderlicht en tederzacht
jouw aanrakingen in de morgen,
lentelicht, zonder zorgen
welkom na de lange nacht.
Zachte lippen wekken mij
fris parfum hangt om je heen,
bloemengeur, duizend-en-één
kleine dingen dat ben jij.
Ontbijt steeds klaar en jij dus ook,
maar niet vandaag, mijn lieve schat...
Verwennen, dat wil ik je zo graag,
geen…
Nevelig
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 793 In nevelen gehuld, het landschap,
elke stap die ik zet verdwijnt weer,
waar ik was zie je mij niet meer,
bang voor één enkele misstap.
Langzaam vorderen, meer kan ik niet,
geen herkenbaar punt om me heen,
angst omsluit mij van kop tot teen,
niemand die mijn worging ziet.
Het einde lijkt plots heel nabij,
de strijd bijna gestreden.
En dan…
Nietszeggend
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.252 Je zei me niets, totdat je
oogopslag me trof,
starend in groen licht.
Samen toekomst kijken,
terwijl liefde vooruitliep op
rotsige bodem... puntige stenen
in uitgeslepen grotten.
Jij wou sterren plukken, tegen
beter weten in... manestralen
op laag water zoeken,
sidderen in koele nachten,
communiceren in gedichten,
hopen op betere…
Novemberregen
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.737 Ik open het oude gietijzeren hek
en een koude rilling bekruipt me.
Het verlaten grindpad knispert
onder mijn voeten, als ik verder loop.
De stilte die hier heerst, maakt me
onrustig en schichtig kijk ik om me heen.
Verderop staat een jonge vrouw,
met een klein kind aan de hand.
Ogen priemen in mijn rug, maar
ik kan niet ontdekken wie…
Ode aan Apollo
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 644 De muzen baden in je glorie,
als jij de dichtkunst weer
aanheft en muziek je lichaam
laat doorstromen.
Orde en rust zijn aan jou te danken
in dit godvervloekte oord,
waar zelfs Zeus zijn weg
niet meer kan vinden.
Mijn vriend ik zie je weer
in Delphi, waar je dromen
weer tot leven wekt en
mijn toekomst orakelen zal.…
Ode aan de wijn
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 1.255 De liefde maakt me dronken,
en afhankelijk word ik
van mijn verlangen naar jou.
Bacchus schenkt mij
geen klare wijn, en zijn zoete
vruchten werden zeker veel
te vroeg geplukt.
Beneveld geef ik mij over
aan de geneugten die de nacht
mij brengen zal.
De druiven zijn mij niet
te zuur, en deze nacht
zal ik duur betalen.…
Onbeschrijfelijk Valentijn?
netgedicht
2.0 met 27 stemmen 3.960 Verdrinken zou ik in je ogen
vol lichtgeflonker overdag
ondeugend soms met een lach
in een poel van mededogen.
Vergaan zou ik voor je glimlach
schitterend stralend je gezicht
reeds dagen voor je gezwicht
als jij me toch maar eens zag?
Mijn lief, ik zou voor je springen
tot op de maan als het moet voor jou
of malle liefdesliedjes zingen…
Ondiep (acrostichon)
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 5.402 Veel oppervlakkigheid, amper te zien,
even onopvallend binnengeslopen,
en nog niet intensief bovendien.
Rimpelend mijn leven ingekropen,
telkens weer een ietsje meer;
ik weet het voelt niet goed, maar
grijs doet toch geen zeer.
--------------------------------------
Al weer een jaartje ouder!…
Ont-spanje
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 622 En weer is het stil
na de storm. Ochtendlijk
ontwaken, na ontnuchterende
katers. Zelfs poezen spinnen
niet. Harde regenbuien verdrijven
zwoelte, brengen helaas slechts
weinig koelte na verzengende hitte.
Werken in plaats van feeststemming.
Oranje is terug waar het hoort;
aan de bomen in Spanje.…
Ontwaken na coma...
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 794 Een wazige mist schemert
in het centrum van mijn bestaan.
Langzaam ontwaak ik uit
de diepte van een slaap.
Ik kijk en bevat
de ruimte die me omsluit.
Zachte pastelkleuren
dringen zich naar binnen.
Ik kan ze niet weren,
ze worden steeds sterker.
Kleuren ordenen zich en ik
ontdek de vormen waartoe ze behoren.
Lucht verwisselt…
Onverenigbaar
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 1.319 Wanneer morgen weer een Valentijn
de straten en pleinen sieren zal,
en verliefde harten sneller slaan,
om eeuwige liefde te betrachten,
weet ik mij, nog steeds niet vertrouwd,
met jouw dood, die zo onverwacht
mijn leven overhoop gooide,
net zoals je dat altijd al deed, trouwens.…
Opa
netgedicht
2.0 met 18 stemmen 2.096 Tussen Pasen en Pinksteren,
nog net te koud om te terrassen,
tussen bakken wiegende gele Narcissen,
en andere voorjaarsbloemen;
vind ik jou, op een stoeltje,
in de tuin, met je petje schuin
op je hoofd, een biertje in je hand,
en je oude pijp in je mond...…
Opa
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 647 De laatste zonnestralen van de dag,
hij geniet en neemt zijn pijp,
die zijn jongste tijd gehad heeft.
Terwijl de rook omhoog kringelt,
kijkt hij bedachtzaam in de verte,
vroeger, ja vroeger, toen...
Maar verder komt hij niet meer,
herinneringen aan Marie, reeds vele
jaren geleden van hem heengegaan.
Steeds vager, haar gezicht, haar warmte…
Ouder
netgedicht
3.0 met 77 stemmen 27.474 Tot aan het randje al versleten,
dringend aan vernieuwing toe;
oh, ik ben weeral zo moe...
wat ik moest, ben ik vergeten.
Pff, mijn leeftijd word ik nu gewaar,
alweer ouder... nu 35 jaar!…
Paasgebed
netgedicht
3.0 met 37 stemmen 3.837 Ik wacht de handen gevouwen,
tot U mij zegt te gaan,
behoorde ik tot uw getrouwen,
deelde ik reeds uw bestaan.
Voor deze barre wereld, bid ik,
hoewel, tegen beter weten in,
voor iedere enge slechterik,
is er toch weer een nieuw begin.
Mijn God, heeft U ons verlaten,
uit het grootste eigenbelang?
Of heeft U in een onbewaakt moment
een…
Passie
netgedicht
3.0 met 247 stemmen 56.382 De geur van je haar en je lichaam
prikkelt mijn zinnen.
Binnenin me ontstaat een wervelwind.
Kolkende golven overspoelen mijn gedachten,
ik wil je bezitten met heel mijn macht.
Telkens en telkens opnieuw wil ik me
in jou verliezen,
totdat ik bij dageraad zal aanspoelen
op jouw strand.…
Passionele luchtigheid
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.372 Je wolkt en drijft over, van passie
en luchtigheid; het ijle niets
bezwangerd van je hele anatomie
bevalt me elke dag weer iets
meer. Feromonen, ziltig zweet,
de zachte hardheid van je lijf,
bevangen zonder dat je het weet,
mijn zinnen, buiten kijf.
Steeds vaker in mijn dromen,
bidt nachtelijk smachten,
het klare licht te komen
in zwoel…
Poes
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 509 Poes ligt op de chauffage,
verwacht al dagen vries en kou,
wil alleen nog aan je voeten,
als achter oren gekrabbeld wordt.
Ondanks dikke, lange, zachte vacht
geen zin om buiten te komen,
poes voorspelt een koude winter,
maar sneeuw noch ijs kunnen haar deren.
Sint en kerstman, vindt ze enge mannen,
ze houdt de wacht en jaagt ze weg,
bromt…
Poldermarieke
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 1.174 Groen zover het oog kan zien
en nergens ook maar een kleine heuvel.
Grazende koeien en schapen bovendien,
en wij, samen in een heerlijk gekeuvel,
wandelen de dijk op, warm in de zon.
En in de schaduw van een molen
kijken we getweeën naar de horizon,
waar meeuwen door het luchtruim dolen.
Het landschap verandert, een onweer dreigt
snel weg…
Poort naar de hemel
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.349 Hunkerend verlangen
drijft je naar me toe
in vluchtige wolken
van hemels genot.
Golven van passie
in een onmetelijke oceaan
van blauw en wit
sla je neer op mijn kust.
In heftige hitte
verdamp je je lust
als zweetdruppels
voor de brandende zon.…
Proms Night
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 311 Licht en donker in samenspel
klassiek contra modern of allebei
hard, luid, zacht of erg schel,
vertederend harmonieus en vrij.
Van Naturally 7, Remy van Kesteren,
tot Ozark Henry en Anastacia toe,
zag ik Il novicento schetteren,
alleen the Jacksons oogden moe.
Michael werd duidelijk gemist,
toch speelden ze de tent wel plat,
met Carl…
Ridderwaarden
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 839 Nog nooit hebt gij, mijn heer,
de waarheid niet gemogen.
En op het veld van eer,
heeft uw waarde nooit gelogen.
In uren van geleden pijn,
bad gij voor zielenheil.
En zelfs voor Gods' aanschijn,
had gij geen gramschap veil.
In mooier dagen, leek gij haast,
een koning, in glimmend harnas.
Menigeen zag en keek verbaasd,
naar U, mijn heer…
Rome zien en sterven...
netgedicht
3.0 met 36 stemmen 16.250 Vurig, ja zelfs passioneel, jouw flanken
die mijn gedachten vasthouden, een ogenblik lang
en mijn dromen meenemen uit dit gevang
naar jouw oorden tussen druivenranken.
Groen, oneindig, zover het oog kan zien
hier tussen jouw heuvels en dalen,
waarin ik mezelf verlies telkenmale
en hoop op een teken van jou misschien...
Intussen valt de regen…