12 resultaten.
Soms een zwerver.
hartenkreet
3.6 met 10 stemmen
1.349 Soms
Soms is het donker om mij heen, soms is er geen of slechts wazig licht, is het mistig.
Soms weet ik niet waarheen is er geen ander weg waar loopt dit heen?
Soms ben ik angstig, ben ik moe leun even op zij leg mijn hoofd rustend neer.
Soms zie ik - weet ik wat - niet meer, ben ik alleen maar moe.
Soms is er toch weer hoop en zie ik licht…
Een dakloze
hartenkreet
4.1 met 14 stemmen
2.179 Alléén in mijn gedachten kon ik eens gaan wonen
maar nooit vond ik ergens onderdak
Een eigen bed en huis voor mijn gemak
Doch slechts onder struiken mocht ik dromen
Alléén in mijn gedachten kon ik ooit nog wonen
Zolang ik wist dat in de stadse wildernis
in straten, parken en op banken dat onderkomen
is te vinden, deert mij geen hindernis…
Auschwitz
hartenkreet
4.8 met 10 stemmen
649 Hete tranen, bange tranen,zoute tranen,
ze dringen in de bodem van Auschwitz.
Diep in de grond vormen al deze tranen
dagelijks in miljoenen geschreid een rivier
van verdriet, om samen met andere doodsrivieren
uit te monden in een zee van ellende.
Luister naar die stroom, hoor hoe ze roept
vol uit, zo vol van ellende,
waarom, waarom, wat hebben…
Adem van de Hemel
hartenkreet
4.6 met 11 stemmen
842 Hoog gaan de wolken langs de Hemel
Ik kwam van ver gevlogen
En zoek in de verste verten een rustpunt
Daar waar de hemel rust op haar bogen
Machtig staan bergen aan het einder
Leunend tegen reusachtige wolken
Op de loden bodem van de tijd
Mijn land zo stil en wijd
Wachtend op de sluier
Waarmee de nacht hen dekken zal
Ver gaat mijn blik,…
Nu het stil wordt om mij heen.
netgedicht
4.1 met 21 stemmen
2.009 Nu het stil wordt en ik ben alleen
geen stem meer tot mij roept.
Als het hart vol heimwee vraagt
waar ging de tijd toch heen?
Als 's avonds laat de slaap niet komen wil,
het bed zo leeg en breed daar is.
Schrei ik hete tranen om het smartelijk gemis.
Als ik roep tot Hem die eeuwig leeft,
o God wat doet dit pijn.
Wil dan naast mij staan,…
Hoop
hartenkreet
3.7 met 18 stemmen
1.091 Geloof, Hoop, Liefde,
Trouw en Gerechtigheid,
deze vijf zijn in slaap geleid.
List,Twist,Woeker,
Gierigheid en Bedrog,
deze vijf leven nog.
Hadden de eerste vijf
het slapen gedaan!
Dan zou het in de wereld
veel beter gaan.…
Het einde van een leven
netgedicht
3.9 met 19 stemmen
2.038 Red mij o Heere van de boze mensen.
Bewaar mij voor de mannen van geweld.
Het is reeds dagen geleden
geluid geef ik niet meer.
Toen ik door geweld werd vertreden,
de moordenaars gingen zo te keer.
Banden van de dood hadden mij omvangen,
angsten uit het dodenrijk grepen mij aan.
Mijn moeder wilde mij niet bewaren,
het was met mijn leven gedaan…
Diana
netgedicht
3.6 met 10 stemmen
958 Mijn leven, een kort moment
Een ademtocht der eeuwigheid
Toch was ik daar, heb mijn liefde gegeven
Smachtend hopend op wederkerigheid
Mijn leven een kort moment
Oh mijn volk, ik heb van u gehouden
Drukte u aan mijn hart
Stilde het leed wie op mij bouwden
Niet als Prinses ben ik geboren
Maar door u gekroond met heerlijkheid
Steeg ik op…
Tot wie mag ik mij wenden?
hartenkreet
4.1 met 13 stemmen
767 Wij zijn geboren in een bange tijd,
een tijd waarin de stormloop van het kwade,
de mensen meesleurt langs zwarte paden,
een duistere weg, die naar de afgrond leidt
Wij, wij zijn zo machteloos en zwak,
de wereld willen wij maken tot Eden,
maar onze armen vergeten wij,
zij worden door sterken met voeten getreden.
Waar is dan het recht om te…
Groot en uitgestrekt
netgedicht
3.7 met 15 stemmen
853 Groot en uitgestrekt, uitgestrekt zijn de velden zonder einden.
Wolken gevaarten die, in wazige verten, aan de aarde kleven.
Wolken zo hoog als wit besneeuwde bergen, leunend op de velden der vergetelheid, als vermoeide reizigers der geschiedenis.
De lange, lange tijden der geschiedenis zijn onbeschreven,
het leven, als in luttele seconden in…
Emmercompascuum
netgedicht
4.2 met 6 stemmen
898 Het dorp waar ik ben geboren
Mijn dorp
Het dorp waar ik lief en leed leerde kennen.
Mijn dorp ik heb u lief
Het dorp met zijn lange kale vlaktes,
waar stapelwolken reiken van de Hemel
naar de aarde, in een poging
aard en hemel met elkaar te verenigen.…
Vlinders in de lucht
netgedicht
4.5 met 10 stemmen
767 Duizend vlinders om mij heen, duizend in de lucht.
Gedachten ijl en doorzichtig dwarrelen in het rond.
Hoe kan ik ze grijpen, aanraken, vasthouden?
Wazig als in dikke mist, met slierten dansend op de wind.
Een kreet wringt zich uit mijn mond,
een heftige drang tot uiting,
maar reeds zijn ze voorbij getrokken,
als een lange sliert bonte vlinders…