inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

hartenkreet (nr. 12.027):

Adem van de Hemel

Hoog gaan de wolken langs de Hemel
Ik kwam van ver gevlogen
En zoek in de verste verten een rustpunt
Daar waar de hemel rust op haar bogen

Machtig staan bergen aan het einder
Leunend tegen reusachtige wolken
Op de loden bodem van de tijd
Mijn land zo stil en wijd

Wachtend op de sluier
Waarmee de nacht hen dekken zal
Ver gaat mijn blik, ver over de wolken
Uitziend naar de wind die daagt uit het dal

Zacht veegt de wind langs de hellingen omhoog
naar de toppen der heuvelen, zij staan daar rustend en stil
Dood moede heuvelen in nevelen gehuld
uitziend naar de morgen die God geven wil

Zacht waait de wind over berg en meer
kust heuvelen en bergen, in tederheid
Koesterend de toppen der bomen om dan
met wolken reizend langs de Hemel
met U in eeuwigheid.

Zacht waait Uw adem in mijn gelaat
streelt de nevel in mijn gezicht
Weet ik, wat er ook gebeuren gaat
U mij nooit, nee nooit meer verlaat.

Schrijver: Egbert Kruize, 27 januari 2005


Geplaatst in de categorie: landschap

4.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 727

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)